Ομιλία του Κωστή Α. Μακρή στην παρουσίαση του βιβλίου στη Σκάλα Λακωνίας στις 18 Μαΐου 2018
Κυρίες, κύριοι, Φίλες και Φίλοι,
Καλησπέρα σας,
Το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα ξεκινάει από το «μικρό» Big Bang του ηλιακού μας συστήματος και τη δημιουργία της Γης, του πλανήτη μας, από μια γιγάντια έκρηξη στον Ήλιο μας.
Το μεγάλο Big Bang ήταν αυτό της αρχής του γνωστού μας σύμπαντος, πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια.
Το βιβλίο προχωράει μετά σε βασικά ιστορικά στοιχεία της κοινωνίας των ανθρώπων. Μελετάει τα διάφορα πολιτικά συστήματα και φτάνει στο ―παραλίγο― μεγάλο «μπουμ» της σημερινής οικονομικής κρίσης και παρακμής.
Που, αν δεν υπήρχε η ενίσχυση από το ΔΝΤ και την Ε.Ε., θα ήταν η πέμπτη χρεοκοπία της Ελλάδας από το 1828, μέχρι σήμερα.
Χαίρομαι πολύ και αισθάνομαι προνομιούχος που βρίσκομαι εδώ μαζί σας για την παρουσίαση ενός ιστορικού, επιστημονικού και πολιτικού βιβλίου όπως είναι το βιβλίο «Η πολιτική στην Ελλάδα. Ανατροπές» των Θεόδωρου Αυγερινού και του Λεωνίδα Γρηγοράκου.
Με τον Λεωνίδα Γρηγοράκο, τον Καθηγητή, Ιατρό, Βουλευτή, Υπουργό, επίμονο και μάχιμο Πολιτικό ―η σειρά των τίτλων δεν είναι αξιολογική― με συνδέει φιλία και εκτίμηση πολλών χρόνων. Το βιβλίο, στο οποίο συνέπραξε μαζί με τον Θεόδωρο Αυγερινό, είναι ένα στοχευμένο βιβλίο.
Ο στόχος του είναι ο ενημερωμένος πολίτης. Ο πολίτης εκείνος που έχει το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να επιλέγει με γνώση, πληροφόρηση και επιχειρήματα την εκάστοτε κυβέρνηση του τόπου του. Ο ενημερωμένος και σκεπτόμενος πολίτης δύσκολα μπορεί να χειραγωγηθεί από συνθήματα πολιτικής διαφήμισης. Κρίνει και αποφασίζει με ορθολογισμό για το κοινό συμφέρον χώρας και πολιτών. Ανεξάρτητα από το πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, όλοι μας θα κληθούμε να πάρουμε αποφάσεις για να επουλώσουμε τις πληγές που δημιούργησε η οικονομική κρίση. Κι όχι μόνον αυτές αλλά και εκείνες που εδώ και πολλά χρόνια οδήγησαν στην κρίση. Κάτι που έγινε με ευθύνες πολλών. Πολιτών, πολιτικών, Κυβερνήσεων και κράτους.
Το βιβλίο «Η πολιτική στην Ελλάδα. Ανατροπές» των Θεόδωρου Αυγερινού και Λεωνίδα Γρηγοράκου, είναι ένα εργαλείο κοινωνικής, ιστορικής, πολιτικής και εθνικής εγρήγορσης συνοδευόμενο από πολλές προτάσεις επίλυσης χρονιζόντων προβλημάτων. Οι συγγραφείς του βιβλίου «Η πολιτική στην Ελλάδα. Ανατροπές», ξεκινούν από κάποιες επιστημονικές και ιστορικές παραδοχές που, κατά τη γνώμη τους ―αλλά και τη δική μου―, πρέπει να αποτελούν κοινό τόπο γνώσης για τους Έλληνες πολίτες. Αν σκεφτούμε ότι υπάρχουν ακόμα συνάνθρωποί μας που υποστηρίζουν ότι η Γη είναι επίπεδη και άλλοι που πιστεύουν ότι η ανικανότητα πολλών ανθρώπων να σκεφτούν ορθολογικά οφείλεται σε ψεκασμούς από διεθνείς συνωμότες, μου φαίνεται συνετό να συζητούμε για το μέλλον της Ελλάδας ξεκινώντας από ορισμένες ιστορικές, οικονομικές, πολιτικές και επιστημονικές παραδοχές.
Είπα στην αρχή ότι αισθάνομαι προνομιούχος που βρίσκομαι σε μια συγκέντρωση με αφορμή τη συζήτηση ενός βιβλίου σαν κι αυτό. Θεωρώ προνόμιο τη συμμετοχή μου στη διάδοση ιδεών, θέσεων και προτάσεων, όπως αυτές που εμπεριέχονται στο βιβλίο, και εύχομαι και ελπίζω να το διαβάσουν πολλές και πολλοί. Η ιστορική και επιστημονική επισκόπηση που κάνει, έχει σκοπό να εξοπλίσει τον αναγνώστη για να διαβάζει με μεγαλύτερη ευκολία τα σημερινά δεδομένα. Πέρα από αυτό όμως, υπάρχει μέσα στο βιβλίο ένα πολυσήμαντο, ελπιδοφόρο, και γι’ αυτό πολύτιμο, «δια ταύτα» στο οποίο καταλήγουν οι συγγραφείς, έχοντας εμβαθύνει στις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας κατά τα τελευταία 44 χρόνια, μετά την μεταπολίτευση του 1974.
Διάβασα θέσεις και προτάσεις που μου έδωσαν ελπίδα.
Ίσως επειδή έχω ανάγκη από θέσεις, από προτάσεις και από ελπίδα. Μια ανάγκη που τη συναντώ σε πολλούς συμπολίτες μου, που πιστεύουν ότι η Ελλάδα μας αξίζει πολλά περισσότερα από μια μίζερη επιβίωση. Δεν μπορώ ―λόγω χρόνου― αλλά και δεν χρειάζεται να παρουσιάσω πολλές. Καλύτερα να τις διαβάσετε από το βιβλίο. Θέλω όμως, σταχυολογώντας, να αναφέρω κάποιες προτάσεις που τις θεωρώ σημαντικές. Οι προτάσεις για ενίσχυση της βιομηχανικής παραγωγής με τη συνεργασία Πανεπιστημίων, Τεχνικού Επιμελητηρίου και ΣΕΒ (Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών) και την ταυτόχρονη συστράτευση όλων μας, πιστεύω ότι μπορούν να αυξήσουν σε μεγάλο βαθμό το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της χώρας μας, μειώνοντας το βάρος του Εθνικού Χρέους.
Η πρόταση για ιδιωτικά Πανεπιστήμια με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο επειδή έχω βαρεθεί να ακούω για μια δωρεάν παιδεία που σπρώχνει χιλιάδες ελληνόπουλα σε ξένα Παναεπιστήμια με το χρήμα των γονιών τους να λείπει από τη χώρα μας. Οι προτάσεις για την ξενόγλωση εκπαίδευση, με εισαγωγή των αγγλικών ως βασικής γλώσσας από το νηπιαγωγείο μέχρι την τελευταία τάξη του λυκείου, με βρίσκει ενθουσιωδώς σύμφωνο. Δεν ξεχνώ ότι ο Γιώργος Σεφέρης, ο ένας από τους δύο νομπελίστες ποιητές μας, είχε πει ότι η μετάφραση ποίησης και λογοτεχνίας από τα αγγλικά στα ελληνικά τον είχε βοηθήσει να γνωρίσει καλύτερα την ελληνική γλώσσα.
Οι Δέκα Προτάσεις για την Υγεία του Λεωνίδα Γρηγοράκου, προς το τέλος του βιβλίου, μου χάρισαν αισιοδοξία. Διάβασα προτάσεις για ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που μπορεί να εφαρμοστεί με θεαματικά αποτελέσματα, με τη σύμπραξη κράτους και ιδιωτών, όταν και εφόσον υπάρξει η ανάλογη πολιτική βούληση.
Είδα μέσα στο βιβλίο θέσεις, αρχές και ρεαλιστικές προτάσεις για ένα αποτελεσματικό και φιλικό προς τον πολίτη δημοκρατικό κράτος. Ένα κράτος του οποίου οι λειτουργοί θα είναι κοντά στα τρία Α που θεωρεί αναγκαία για τη λειτουργία κάθε οργανισμού ο καθηγητής Δρ. Σταμάτης Κριμιζής: Αξιοκρατία, Αξιολόγηση, Αριστεία. Πριν από καιρό, όταν παραιτήθηκε ο Σταμάτης Κριμιζής από τον Ελληνικό Οργανισμό Διαστήματος, έγραψα ότι αν δεν μπορούσε να καταλάβει μέσα σε τέσσερις εβδομάδες ότι κάτι δεν πάει καλά στον Οργανισμό στον οποίο προήδρευε και δεν υπέβαλε την παραίτησή του, δεν θα ήταν ο διεθνούς εμβέλειας επιστήμονας Δόκτωρ Σταμάτης Κριμιζής τής ΝΑΣΑ αλλά ένας ψοφοδεής συνδικαλιστής του ευρύτερου δημόσιου τομέα που τρέμει για την απώλεια της θεσούλας του.
Δεν ωραιοποιούν καμιά περίοδο των τελευταίων δεκαετιών οι συγγραφείς, ούτε μοιράζουν συγχωροχάρτια σε κανέναν απ’ όσους κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία χρόνια, παρόλο που ήταν και είναι μάχιμοι από πολλές θέσεις. Με αναλυτικές παρατηρήσεις και σχολιασμό σε βάθος κάνουν εφικτές προτάσεις που μπορούν να εφαρμοστούν και να αλλάξουν πολλά από τα κακώς κείμενα που μένουν άθικτα εδώ και δεκαετίες, για να μην πω από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους. Είτε συμφωνεί κάποιος είτε διαφωνεί με τις θέσεις που διατυπώνονται στο βιβλίο, είναι ―κατά τη γνώμη μου― υποχρεωμένος να πάρει θέση και να σκεφτεί τι ζητάει από την επόμενη κυβέρνηση και από τους «υπηρέτες» τού δημοσίου συμφέροντος.
Από παλιά έλεγα, λόγω και της ιδιότητάς μου ως γραφίστα και διαφημιστή, ότι οι «ετικέτες είναι για τα μπουκάλια και τις κονσέρβες, όχι για τους ανθρώπους». Το βιβλίο και οι συγγραφείς του ενισχύουν αυτή την άποψή μου όταν λένε ότι αποτελούν αναχρονισμό οι παλιοί διαχωρισμοί σε δεξιούς και αριστερούς, με μπλε, πράσινες, κόκκινες ή πορτοκαλί ετικέτες. Η σημερινή διαχωριστική γραμμή είναι ανάμεσα σε πολίτες ενημερωμένους και σκεπτόμενους, από τη μια μεριά, και σε εκείνους, από την άλλη, που βολεύονται πίσω από αναχρονιστικά συνθήματα λαϊκισμού, ανιστόρητες θεωρίες και ξεπερασμένες ιδεοληψίες. Η χώρας μας σήμερα έχει ανάγκη από πολίτες και πολιτικούς που διεκδικούν με επιχειρήματα και δράσεις μια Ελλάδα οικονομικά ισχυρή, σύγχρονη, μορφωμένη, ευρωπαϊκή, ικανή να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η 4η Βιομηχανική Επανάσταση της Πληροφορίας και με αποτελεσματικό κράτος δικαίου Μετά την ανάγνωση του βιβλίου «Η πολιτική στην Ελλάδα. Ανατροπές», από τον Θεόδωρο Αυγερινό και τον Λεωνίδα Γρηγοράκο, είμαι περισσότερο από πριν πεπεισμένος ότι το μέλλον της Ελλάδας θα είναι καλό όταν οι έλληνες ψηφοφόροι αποφασίσουν να ψηφίζουν με ορθολογικά κριτήρια, στηρίζοντας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, κι όχι σπρωγμένοι από άγονους συναισθηματισμούς και οπαδισμούς, ακολουθώντας λαϊκίστικα συνθήματα που μόνο δεινά έχουν σωρεύσει στον τόπο μας. Δεν είναι πάντοτε εύκολο να κοιτάμε κατάματα την αλήθεια. Θα είναι χειρότερο όμως να κρύβουμε την αλήθεια και να κρυβόμαστε από αυτήν. Οι κίνδυνοι που κρύβονται πίσω από δημοφιλή ψέματα είναι χειρότεροι από τη στενοχώρια που μας προκαλεί η αλήθεια. Ευχαριστώ τους συγγραφείς και ευχαριστώ όλες και όλους εσάς που με ακούσατε. Εύχομαι και ελπίζω, οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες αυτού του βιβλίου να εξοπλιστούν με γνώση και επιχειρήματα σε τέτοιο βαθμό ώστε να συμβάλλουν, με την ορθολογική ψήφο τους στις επόμενες εκλογές, στη βελτίωση της διακυβέρνησης της χώρας μας με στόχο την ανόρθωσή της και, γιατί όχι, την ευτυχία όλων μας. Πιστεύω ότι αξίζει σε όλες και όλους μας μια καλύτερη θέση για τη χώρα μας στον σύγχρονο κόσμο.
Ελπίζω σήμερα ότι εκτός από το βιβλίο που παρουσιάστηκε, να πάρουμε μαζί μας και επιθυμία για αλήθειες.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr