και κατάταξη της χώρας μας στις χειρότερες θέσεις για ελευθερία του λόγου, απονομή δικαιοσύνης και ανθρώπινα δικαιώματα.

Ειλικρινά δυσκολεύομαι να αποφασίσω από πού πρέπει να πιάσω το θέμα.

Από το τραγούδι του ηθοποιού και τραγουδοποιού Πάνου Βλάχου;

Από τα σχόλια των ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ;

Από τον Αριστοφάνη;

Από τον Λασκαράτο, τον Σουρή ή τους γελοιογράφους της δεκαετίας του ’60-παιδάκι ήμουν και γελούσα-που σκιτσάριζαν

τον Γεώργιο Παπανδρέου έχοντας περάσει στο κεφάλι του ”κολάρο” μια ασπίδα ενοχοποιώντας τον για την πολύκροτη τότε υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ.

Ή-για να έρθουμε πιο πρόσφατα-που ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ αποκαλούσε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ”ο καμπινεδάρχης των Χανίων”

επειδή στο σπίτι του στα Χανιά έχει εφτά καμπινέδες.

Η κριτική όσων και όποιων έχουν δημόσιο λόγο, ειδικά όταν εκφράζεται με χιούμορ, με χωρατά είτε ακόμη και με χοντροκομμένα χωρατά,

εναντίον όσων και όποιων κατέχουν δημόσια αξιώματα, όχι μόνο δεν πρέπει να καταδικάζεται αλλά επιβάλλεται να προστατεύεται.

Αν θέλουμε να λέμε ότι έχουμε δημοκρατία αλλιώς οι καταδίκες από τα κοινοτικά όργανα θα συνεχίζονται.

Ενοχλήθηκε ο κ. Πορτοσάλτε από τον στίχο του Πάνου Βλάχου και θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη ότι με αυτόν τον τρόπο παρακινεί σε βιαιοπραγία.

Προφανώς, παρακολουθώντας και τις θέσεις που εκφράζει στα τηλεοπτικά παράθυρα, θα επιδιώξει και την παραδειγματική καταδίκη του καλλιτέχνη.

Η απάντηση του καλλιτέχνη ήταν απλή και to the point και μπράβο του που δεν ”τσίμπησε”. ”Βάλτε κι’ εμένα μέσα στον σάκο”.

Τώρα θα με ρωτήσετε αν ο κ. Πορτοσάλτε κατέχει δημόσιο αξίωμα.

Άτυπά, ναι.

Είναι ένας άτυπος κυβερνητικός εκπρόσωπος που λέει όσα δεν μπορεί να πει ο κανονικός εκπρόσωπος, τηρώντας τα προσχήματα.

Είναι ένας από όσους έχουν αναλάβει εργολαβικά το bullying εναντίον της κοινωνίας μη τυχόν και θιχτεί η αγιογραφία της κυβέρνησης.

Έτσι οι καταδίκες θα συνεχίζονται διότι δια της σιωπής της στην επίθεση προς τον καλλιτέχνη συναίνεσε η κυβέρνηση.

Υ.Γ. Απορώ πραγματικά με όσους κατηγορούν τους ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ για αυτά που σχολιάζουν και σατυρίζουν διότι θεωρούν ανεπίτρεπτο(!) τον τρόπο τους.

Κάθε φορά που διαβάζω επικριτικά σχόλια όσων θίγεται η αισθητική για την εν λόγω εκπομπή, έρχεται στο νου μου η ατάκα του έξοχου Βασίλη Αυλωνίτη

…”τάξις και ηθική, τάξις και ηθική”…

Κάθε φορά που βλέπω την εν λόγω εκπομπή έρχεται στο νου μου ο στίχος της Γαλάτειας Καζαντζάκη…”εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω”…

Και πρώτος εγώ…