Η Μαρία Γεωργαλά  είναι MSc Επικοινωνιολόγος/  Πιστοποιημένη Σύμβουλος Σταδιοδρομίας (GCDF)/ Corporate Advisor & Trainer 

Σε μια βαλίτσα να χωρέσεις τα απαραίτητα.

Τι είναι απαραίτητο όταν τρέχεις να γλυτώσεις από το θάνατο ;

Μια αλλαξιά για το παιδί, για μένα, για τον άνδρα.

Τι λες; Ξέχασες ; Κάτω από την ελιά, του κόψαν το κεφάλι πριν δυο μέρες.

Στο αμπέλι που τρυγούσε κάθε χρόνο- νά΄χετε να πίνετε μαζί ένα κρασί- τον έθαψες.

Μια ζακέτα  να βάλω στη βαλίτσα  και τα φάρμακα του πατέρα.

Άστα κι αυτά .

Δε χρειάζονται φάρμακα τα κουφάρια κάτω απ΄ τα συντρίμμια.

Μόνο η βαλίτσα μένει άθικτη πάνω στη κασέλα. Όλο το σπίτι σωριασμένο, κι όμως άθικτη η κασέλα και πάνω η βαλίτσα. Αστείος ο θάνατος, απρόοπτος.

Πρέπει να φύγουμε.

Πάρε μόνο τη ζακέτα. Για το κορίτσι.

Περίμενε. Φαίνεται το χέρι της κούκλας. Σκάψε να τη βρεις ολόκληρη.

Να έχει το παιδί ν’ αγκαλιάζει το παιχνίδι του στο δρόμο.

Τίποτα βαρύ.

Κράτα τη κόρη σου, κι αυτή κρατά τη κούκλα της και τρέξτε.

Μόνο τύλιξε τη ζακέτα γύρω της.

Τα βράδια έχει πολύ κρύο και στη ειρήνη και στον πόλεμο.

Θα γεννήσει κι άλλα παιδιά;

Θα τρέχουν κι αυτά;

Πού να ξέρεις!

Σκάψε  να βρεις τη κούκλα, κάτω από τα χαλάσματα του σπιτιού, που χάθηκε.

Δε βλέπω πια το χέρι το μικρό.

Άσε και τη ζακέτα.

Δε θα χρειαστεί

Όχι! μη στέκεσαι. Τρέξε.

Έρχονται μη τους κοιτάς.  Τρέξε …Μη πηγαίνεις πάνω τους.

Μη!…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr