Ο Άγγελος Κουτσούκης είναι Ραδιοφωνικός Παραγωγός και Δημοσιογράφος.
“ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΙ” της ΠΟΛΑ ΜΑΚ ΛΕΙΝ
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Πρόκειται για ένα πολύ καλά ιστορικά τεκμηριωμένο μυθιστόρημα που βασίζεται στην ιστορία του πρώτου έρωτα και γάμου του Ερνέστ Χέμινγουεϊ.
Είναι το πρώτο μυθιστόρημα της συγγραφέως που διάβασα και οφείλω να πω ότι με εντυπωσίασε. Για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν έγραψε ένα ακόμα ΄΄πιασάρικο΄΄ βιβλίο, αφού οι πρωταγωνιστές του βιβλίου της είναι υπαρκτά πρόσωπα και έχουν περάσει προ πολλού στον χώρο του μύθου. Αντίθετα, έσκυψε και μελέτησε τα έργα όχι μόνο του Χέμινγουεϊ, αλλά καί όσα άλλων αναφέρονται στην εποχή και στους πρωταγωνιστές της. Δεύτερος λόγος, είναι ότι η αφήγηση γίνεται από την γυναικεία μεριά, αφού ουσιαστικά, αφηγήτρια της ιστορίας είναι η Χάντλι Ρίτσαρντσον, η πρώτη κυρία Χέμινγουεϊ, η “άδικημένη” της ιστορίας. Καί ένας τρίτος λόγος, αν χρειάζεται, είναι η αντικειμενική ματιά και περιγραφή της ιστορίας.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν, αντιγράφοντας από το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
“Σικάγο, 1920. Η Χάντλι Ρίτσαρντσον είναι μια κοπέλα “καλής οικογενείας”, συγκρατημένη και καθωσπρέπει. Μέχρι τη μέρα που εισβάλλει στη ζωή της ένας παρορμητικός και απίστευτα γοητευτικός άντρας, που ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας. Ο Ερνέστ Χέμινγουεϊ.
Ερωτεύονται παράφορα, παντρεύονται και φεύγουν για το Παρίσι, όπου θα γίνουν το χρυσό ζευγάρι μιας μυθικής παρέας, στην οποία συμμετέχουν η Γερτρούδη Στάιν, ο Εζρα Πάουντ και ο Φράνσις Σκότ Φιτζέραλντ. Αλλά στο μποέμικο Παρίσι της “χαμένης γενιάς”, όπου το αλκοόλ ρέει άφθονο και η τζαζ παίζει ακατάπαυστα, κανείς δε μένει πιστός για πάντα….
Η στιγμή της κρίσης θα έρθει. Και κανείς από τους δυό τους δε θα είναι προετοιμασμένος γι΄αυτό που θα ακολουθήσει…”
Αυτή είναι η ιστορία, παρ΄όλο που το περιεχόμενο του βιβλίου της Πόλα Μακ Λέιν δεν στέκεται μόνο στα γεγονότα. Κοιτάζει και πέρα από αυτά. Η περιγραφή της συντηρητικής Αμερικής σε σχέση με την ελευθερία που επικράτησε στην Ευρώπη του μεσοπολέμου είναι εμφανής. Για το νιόπαντρο ζευγάρι των Χέμινγουεϊ η ατμόσφαιρα που επικρατεί στο Παρίσι είναι κάτι που μόνο στη φαντασία τους θα μπορούσε να υπάρχει. Η παρέα με ανθρώπους όπως η Γερτρούδη Στάιν και η σύντροφός της Αλις Τόκλας, ο Εζρα Πάουντ, πού πέρα από σπουδαίος λογοτέχνης, ήταν ένας άνθρωπος που δεν ανεχόταν την παρουσία παιδιών, ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ και η Ζέλντα που ακολουθούσαν έναν άλλο τρόπο ζωής, τα καθιερωμένα ερωτικά τρίγωνα της εποχής – είναι πρωτόγνωρες εμπειρίες για τους δύο νεαρούς Αμερικανούς από το Σικάγο. Και όταν έρχεται στη ζωή ο γιος τους, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συγχρωτιστούν με το πώς ζει ο περίγυρος τους.
“Ο γάμος μπορούσε να είναι ένα φονικό πεδίο. Στο Παρίσι, όπου γύριζες το κεφάλι σου, έβλεπες τα αποτελέσματα των κακών αποφάσεων εραστών. Το να είναι ένας καλλιτέχνης επιρρεπής στις σεξουαλικές καταχρήσεις ήταν σχεδόν κλισέ, χωρίς να δείχνει να ενοχλείται κανείς. Από τη στιγμή που δημιουργούσες κάτι καλό ή ενδιαφέρον ή πολύκροτο, μπορούσες να έχεις όσες ερωμένες ήθελες και να τις καταστρέψεις όλες. Το πραγματικά απαράδεκτο ήταν οι μικροαστικές αξίες, το να θέλεις κάτι μικρό και μετρημένο και προβλέψιμο, όπως μια αληθινή αγάπη ή ένα παιδί”, γράφει σε κάποιο σημείο η συγγραφέας.
Η Πόλα Μακ Λέιν έγραψε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία και όχι ακόμα μια ιστορία της σειράς. Το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου ,όταν όλα πια έχουν γίνει, και οι δύο πρωταγωνιστές ,μεγάλοι σε ηλικία, έχουν πια διαφορετικές οικογένειες, μας δείχνει πώς κάποια πράγματα, όπως ο πρώτος έρωτας, δεν ξεπερνιούνται ποτέ.
Όχι, είπα κι η ίδια μου η φωνή ήχησε αλλόκοτη και αποκομμένη από το δωμάτιο. Ο Τέιτι είχε πεθάνει. Δεν υπήρχε τίποτα απολύτως που μπορούσε να κάνει για μένα ο Πώλ, εκτός από το να με αφήσει να γυρίσω πίσω στο Παρίσι και στην Παμπλόνα και στο Σαν Σεμπάστιαν, πίσω στο Σικάγο όπου ήμουν η Χάντλι Ρίτσαρντσον, μιά κοπέλα που κατέβαινε από ένα τρένο για να συναντήσει τον άντρα που θα άλλαζε τη ζωή της. Εκείνη η κοπέλα, εκείνη η απίστευτα τυχερή κοπέλα, δε χρειαζόταν τίποτα”.
Στην ερώτηση “Πώς ενδιαφερθήκατε αρχικά για την ιστορία της Χάντλι;” η Πόλα Μακ Λέιν απάντησε.
“Διαβάζοντας το “Μιά κινητή γιορτή”. Στο τέλος του βιβλίου, ο Χέμινγουεϊ γράφει για την Χάντλι “Μακάρι να είχα πεθάνει πριν αγαπήσω άλλη γυναίκα από αυτήν”. Η συγκεκριμένη πρόταση και ο τρόπος που περιγράφει τον γάμο τους-τόσο σπαρακτικός και γεμάτος τύψεις- με ώθησαν να αφηγηθώ την ιστορία τους. Όλοι οι βιογράφοι συμφωνούν ότι από τις τέσσερις συζύγους και τις πάμπολλες κατακτήσεις του, η Χάντλι ήταν αυτή που άλλαξε προς το καλλίτερο γνωρίζοντάς τον. Άνθισε. Όταν συναντιούνται το 1920, η Χάντλι είναι μιά μαζεμένη κοπέλα είκοσι οκτώ ετών, σχεδόν γεροντοκόρη. Η ζωή της ως τότε ήταν δύσκολη, σημαδεμένη από την αρρώστια και τον θάνατο και σχεδόν έχει παραιτηθεί από την ιδέα της αγάπης. Ο Ερνεστ την απογειώνει με την ζωντάνια και την ορμητικότητα του. Δεν μπορεί να μην ανησυχεί για την έλξη που ασκεί σε άλλες γυναίκες, αλλά παίρνει το ρίσκο. Ο Ερνεστ είναι η ζωή κι εκείνη το θέλει αυτό”.
Η Πόλα Μακ Λειν γεννήθηκε στο Φρέσκο της Καλιφόρνια το 1965. Μεγάλωσε αλλάζοντας συχνά ανάδοχες οικογένειες, όπως και οι δύο αδελφές της, μια και γνώρισε την γονική εγκατάλειψη από την ηλικία των τεσσάρων ετών. Δούλεψε από βοηθός νοσοκόμου μέχρι ντελίβερι και σερβιτόρα, ώσπου να αποφασίσει ότι μπορούσε -και ήθελε πολύ -να γράφει. Σπούδασε ποίηση στο Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν και έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, μια αυτοβιογραφία και τέσσερα μυθιστορήματα, αποσπώντας πολλές υποτροφίες και διακρίσεις.