Ο Νότης Μαυρουδής είναι Κιθαριστής-Συνθέτης-Μουσικοπαιδαγωγός-Αρθρογράφος τύπου και ραδιοφώνου-Διευθυντής του www.tar.gr. ΕΔΩ διαβάστε και ακούστε συνέντευξή του στην iΠόρτα-Ρ/Σ Παλμός 99.5

Πώς να… συνετίσεις ή να συγκρατήσεις την επιθετικότητα, το μένος, το τυφλό πάθος, τον φανατισμό, την τυφλότητα ή την πολιτική αντίθεση εκφρασμένη με οπαδικούς όρους, ενός συγγραφέα-αρθρογράφου που δημοσιεύει τα κείμενά του σε μια εφημερίδα από τις θεωρούμενες και σοβαρές (Καθημερινή), όταν αδυνατεί να ελέγξει το περιεχόμενο και το ύφος της γραφής του; Πώς και πού να διδάσκεται άραγε η δεοντολογία περί σεβασμού τού αντιπάλου, ώστε ο αρθρογράφος να μην ξεπερνά τα εσκαμμένα και να γράφει ό,τι θέλει;
Το αμετροεπές και απερίσκεπτο κείμενο τού Τάκη Θεοδωρόπουλου στην Καθημερινή της 14/11/2020, τον εκθέτει στην κρίση των αναγνωστών του κι εγώ είμαι ένας απ’ αυτούς που τον διαβάζει.
Το ατυχές αυτό κείμενο αναφέρεται στον Γιάν(ν)η Βαρουφάκη, και με λίγα λόγια ο Θεοδωρόπουλος συστήνει στον υπουργό Χρυσοχοΐδη να τον χτυπήσουν τα ΜΑΤ!!! Σας θυμίζει κάτι μια τέτοια προτροπή;…
Για όσους δυσπιστούν, παραθέτω σχετικό απόσπασμα:
«Ο κ. Χρυσοχοΐδης θα πρέπει να το σκεφτεί σοβαρά. Ο πληθυσμός πιέζεται από τον εγκλεισμό. Πιέζεται οικονομικά, πιέζεται ψυχολογικά. Χρειάζεται άρτον, χρειάζεται και θέαμα. Αν ο Βαρουφάκης συμμετείχε σε πολυπληθή πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, θα περνούσε σχεδόν απαρατήρητος. Τώρα, όμως, μόνος του, με καμιά εικοσαριά οπαδούς του, θα βρει τον εαυτό του. Μπορεί μάλιστα να κάνει και δηλώσεις. Θέλω να πω, κ. Χρυσοχοΐδη, να αφήσετε την αφήγηση να εξελιχθεί. Και στην κωμωδία το σενάριο μετράει. Μην τον χτυπήσουν από την αρχή, μην κάψετε το κωμικό στοιχείο. Αφήστε μας να το απολαύσουμε, να το περιμένουμε, να μας προετοιμάζει με την αγέρωχη έκφρασή του, να τον δούμε να περνάει μπροστά από τη Βουλή και όταν πια φθάσει στην αμερικανική πρεσβεία, εκεί η αστυνομία ας αναλάβει δράση. Πόσοι καταθλιπτικοί θα λυτρωθούν την ημέρα εκείνη από το βάσανό τους;»

Δεν δικαιολογείται καμία απολύτως «παρερμηνεία» στην ανάγνωση· έχουμε γνώση και γνωρίζουμε γραφή και τα συνήθη «παρερμηνεύτηκαν τα γραφόμενά μου» ας τα αφήσουμε για άλλους, μιας άλλης κουλτούρας… Τόσο ο αρθρογράφος, όσο και η διεύθυνση της εφημερίδας, μπήκαν σε δρόμους ευτελείς και επιπόλαιους. Συγχρόνως, προσέβαλλαν τη μνήμη μας και την επέτειο του Πολυτεχνείου με αυτή την κρυπτοφασίζουσα, άσχετη και   ψευτοκαλαμπουρτζίδικη «σύσταση» για ξυλοδαρμό ενός θεσμικού παράγοντα ή έστω, εις βάρος ενός απλού πολίτη!!!
Μένω στο σοφό ρητό πως «και οι κρίνοντες, κρίνονται». Και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τις στηλιτεύω και να στέκομαι α π έ ν α ν τ ί τους,
ακολουθώντας την αριστερή, προοδευτική, δημοκρατική, πολιτισμένη έννοια, τη δίχως κομματικές εξαρτήσεις. Διότι τέτοιες γραφές, σε τέτοιες εφημερίδες, σε τέτοιες στιγμές, με τόσο τεταμένη ατμόσφαιρα, είναι απαράδεκτες.

Ο συγγραφέας του κατάπτυστου αυτού σημειώματος, είναι έμπειρος, γράφει πολλά χρόνια, θεωρείται έγκριτος, γνώστης των πολιτικών θεωριών και των κομματικών ανταγωνισμών. Τον θυμάμαι στο περιοδικό «Το Τέταρτο» του Χατζιδάκι και μετά στα Νέα, καθώς και την περίοδο που χρημάτισε διευθυντής στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου· έχει γράψει διηγήματα και μυθιστορήματα και η γραφή του είναι αξιοπρόσεκτη. Πολλές φορές διαφωνώ με τις θέσεις του, αλλά ιδιαίτερα τώρα, με τον… πύραυλο που εκτόξευσε εναντίον τού Βαρουφάκη, θα έπρεπε-κατά τη γνώμη μου- να κληθεί σε απολογία από κάποια συγγραφική Ομοσπονδία (που δεν υπάρχει), μήπως και καταλαγιάσει αυτή η αφρισμένη από κακία και παραφορά σκέψη, η οποία τον έφτασε σε σημείο να προτείνει ξύλο εις βάρος ενός πολίτη, βουλευτή, αρχηγό κόμματος και πρώην υπουργού!
(Μου θυμίζει τον Πάνο Καμμένο που πρότεινε παλαιότερα στους πολίτες να λιντσάρουν τον Χρήστο Πάχτα.)
Το ίδιο ντροπιαστικό παράδειγμα το επαναλαμβάνει με περισσή έξαψη, ο αλαζόνας αρθρογράφος…

Και παραμένουν τα σκληρά ερωτήματα:
-Ποιος θα μας διδάξει τα αυτονόητα;
-Τι εμποδίζει έναν συγγραφέα να βλέπει τα κοινά, δίχως παρωπίδες, αλαζονεία, και φανατισμό;
-Εν τέλει, η ισχύς και η εξουσία τού τύπου, τυφλώνει όντως όποιον εκφράζεται δημόσια με τον λόγο;
Λυπάμαι όταν ένας δημοσιογράφος κατακρημνίζεται στη συνείδησή μου, έστω και αν χτυπάει με αυτό τον τρόπο έναν πολιτικό όχι της προτίμησής μου…

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr