Ποιος και πόσο θα μπορούσε να αντέξει τη μικρομέγαλη αλαζονεία του ΠΑΣΟΚ;

Όταν πήγα να ψηφίσω για αρχηγό-τον Καμίνη, στο εκλογικό κέντρο Καλαμαριάς-η πρώτη απογοήτευση ήταν η απουσία νεολαίας.

Ζήτημα αν ήταν το 5%.

Η δεύτερη όταν, στημένος στην ουρά, άρχισα να παρακολουθώ τις συζητήσεις και τις εκφράσεις των μεγάλων ηλικιακά.

Διάχυτο το ”πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα «ναι». Η ουτοπία σε όλο της το μεγαλείο.

Καμιά αναφορά για τις κινήσεις που απαιτεί το «αύριο»

Πιστεύω ότι δύο ήταν οι σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι του Σταύρου.

Η άρνηση που βρήκε η πρόταση του για ηλεκτρονική ψηφοφορία και η στάση της κ.Γεννηματά στο «μακεδονικό».

Για το πρώτο, ο Σταύρος απέδειξε την συναινετική του διάθεση, παρά το γεγονός ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία εφαρμόζεται εδώ και χρόνια σε όλο τον σύγχρονο και πολιτισμένο κόσμο.

Για το δεύτερο όχι για τη θέση που πήρε που η αρχηγός κατά της συμφωνίας, αλλά για την απαξίωση προς το πολιτικό συμβούλιο.

Μπορεί να είναι άτυπο και μη εκλεγμένο όργανο, αλλά το συγκάλεσε για να το μειώσει, αγνοώντας τις θέσεις των υπολοίπων.

Έδειξε ότι δεν ήθελε να είναι πρώτη μεταξύ ίσων, αλλά σκέτο πρώτη.

Το λάθος της ήταν ότι πίστεψε πως το ίδιο θέλουν και οι πολίτες που στήριξαν την προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ.

Αυτόνομη πορεία Σταύρο μέχρι τις δύο επερχόμενες εκλογές-Εθνικές και ευρωεκλογές-εν αναμονή εξελίξεων.

Δεν τελείωσε τίποτε.

Οι φωνές των Σειρήνων από δεξιά και αριστερά είναι πολλές. Ο λόγος που ακούγονται όμως είναι ένας.

Θέλουν το ΠΟΤΑΜΙ για να βελτιώσουν την εικόνα τους. Αυτή είναι η επιτυχία σου και μη την απεμπολήσεις.

Το ΚΙΝΑΛ θα αποτύχει όπως η ΕΛΙΑ και την αποτυχία θα την χρεωθεί εξ ολοκλήρου η κ.Γεννηματά.

Ο χώρος του Κέντρου όμως παραμένει και είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο θα δείξουν τα αποτελέσματα των εκλογών.

Αλεξάνδρος Μπέμπης