Ανοιχτή πόρτα

Για να γράψω για μάχες, δεν “κατεβάζω” όπλα από το διαδίκτυο. Τα κατασκευάζω, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

Κωστής Α.Μακρής: Είναι ζωγράφος-γραφίστας και συγγραφέας και ασχολείται με το έντυπο, το κείμενο, τη διαφήμιση και την οπτική και λεκτική επικοινωνία.

Κωστής Μακρής

Επειδή στα βιβλία που γράφω περιγράφω μάχες και άλλες βίαιες και απάνθρωπες πράξεις, 

Επειδή στις μάχες που περιγράφω στα βιβλία μου χρησιμοποιούνται, μεταξύ άλλων, διάφορα αγχέμαχα όπλα, όπως σπαθιά, μαχαίρια, ρόπαλα, ακόντια, δόρατα και άλλα παρόμοια,
Επειδή θέλω να έχω εικόνα των όπλων που χρησιμοποιούν οι ήρωές μου στις μάχες που περιγράφω, 

Επειδή δεν έχω την δυνατότητα (την οικονομική εννοώ) να αγοράζω τέτοιου είδους όπλα από το διαδίκτυο ή από αλλού, 

Επειδή δεν ξέρω κατά πόσον είναι νόμιμη ή παράνομη η κατοχή τέτοιων όπλων, 

Για όλους αυτούς τους λόγους, τα όπλα που θέλω να βλέπω, για να είναι πειστικές οι περιγραφές μου, τα φτιάχνω μόνος μου. 

Η πρώτη ύλη μου είναι ξύλα ―κλαδιά από κλαδέματα και άλλα κηπαία απορρίμματα, δηλαδή «σκουπίδια»― που βρίσκω στους δρόμους. 

Μου στοιχίζει πολύ φτηνότερα απ’ όσο αν τα αγόραζα από το διαδίκτυο ή από φυσικά καταστήματα. Ευχαριστιέμαι να τα κατασκευάζω, χαίρομαι να τα λειαίνω, να τα μορφοποιώ, να αξιοποιώ τις μορφές και τις διακλαδώσεις των ξύλων και να φτάνω σε ένα αποτέλεσμα που με ικανοποιεί. 

Μου αρέσουν τα «αγχέμαχα ξύλα» μου. 

Ως γνήσιος homo faber («άνθρωπος κατασκευαστής») πάντοτε μου άρεσε να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου. 

Εννοείται πως σε ό,τι φτιάχνω, συμμετέχει και ο νους/εγκέφαλος, οι αισθήσεις μου όλες και η παιδεία που έχω λάβει. 

Θα μου πείτε, ίσως, ότι πολλοί άνθρωποι αρέσκονται να χρησιμοποιούν τα χέρια τους και όλες τις αισθήσεις τους. 

Η αφή, για παράδειγμα, είναι μια πολύ σημαντική αίσθηση που παίζει σοβαρό ρόλο στις μεταξύ μας σχέσεις. Με την αφή ―μαζί με τις άλλες αισθήσεις― χαιρόμαστε πολλά πράγματα από τον κόσμο που μας περιβάλλει: τροφές, ρούχα, κοσμήματα, αντικείμενα χρηστικά αλλά και διακοσμητικά και πολλά άλλα πραγμάτων που μας αρέσει η αφή τους.

Από την πολύ τρυφερή ηλικία μας, χαιρόμαστε για τα χάδια που δίνουμε και παίρνουμε από αγαπημένους και έμπιστους ανθρώπους. 

Μεγαλώνοντας, χαϊδευόμαστε με τους ερωτικούς συντρόφους μας ή και μόνοι/μόνες μας. Και δεν είναι ―απαραίτητα― κακό αυτό. 

Αυτό που ξέρω ―και δεν χρειάζεται να πατήσω, να δοκιμάσω ή να κάνω “έρευνα” στο διαδίκτυο για να καταλάβω τι είναι και τι δεν είναι “σκατά” ή κάτι ακόμα πιο δυσώδες και φρικαλέο― είναι ότι πολλοί και πολλές το κάνουν αυτό (να χρησιμοποιούν το μυαλό, τα χέρια, την αφή και τα χάδια) προσβάλλοντας, ταπεινώνοντας, βλάπτοντας ή και καταστρέφοντας άλλους ανθρώπους… Κυρίως παιδιά.
Η ανοχή μου απέναντι σε τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι πρακτικά ανύπαρκτη.
Και, όπως το έχω ξαναγράψει, το τι κάνει ο Νόμος και το τι θα έκανα εγώ σε περίπτωση που η βλάβη συνέβαινε σε αγαπημένο μου πρόσωπο, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. 

Και για τέτοιες περιπτώσεις, δεν θα δίσταζα να χρησιμοποιήσω ένα από τα «Αγχέμαχα Ξύλα» μου.
Και ο Νόμος ας κάνει τη δουλειά του.

Κωστής Α. Μακρής

3 Νοεμβρίου 2022

SHARE
RELATED POSTS
44, 11, του Γιώργου Κιοσσέ
Μιά «Συμφωνία» να γλύφεις τα δάκτυλά σου!…μμμ…, του Γιώργου Σαράφογλου-by George Sarafoglou
Άτομα ή Άνθρωποι με Αναπηρία;, του Κωστή Α. Μακρή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.