Ο  Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Θα βγούμε απ’τους κλειστούς

τους ασφυκτικά μικρούς

καπνοπνιγμένους χώρους.

στους πλατιούς ορίζοντες

Στις ανοιχτές θάλασσες

θα πελαγώσουμε

Γιάννης Καρυτσάς, Διθύραμβος

Η όλη διαδικασία ανάδειξης Αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ , πέραν των γνωστών αποτελεσμάτων, άφησε κι άλλα πολιτικά αποτυπώματα. Πολλοί μη-εξοικειωμένοι με τη μαγική έλξη των εσω-κομματικών παιχνιδιών εξουσίας υποβάθμισαν το γεγονός. Άλλοι δεν αντιλαμβάνονται ότι η μέθη με τους κινδύνους των απρόβλεπτων πιθανοτήτων επιτυχίας/αποτυχίας εξιτάρει τους οπαδούς. Ορισμένοι είναι πεπεισμένοι ότι η [κακή;] Μοίρα των πολιτικών Αρχηγών ταυτίζεται με τη μυστική ουσία [ του τέλους;] των Δυναστειών.

Τέλος, μερικοί χαιρεκακούν με την ήττα όσων χαρακτηρίζουν ‘εχθρούς’ της παράταξης.

Φαινόμενα όπως η αναζήτηση καταφυγής στο ‘αίσθημα δικαίου  του λαού’, με την έννοια της όψιμης [αυτο]δικαίωσης/εκδίκησης για το παρελθόν, όπως άλλωστε και η ανούσια επίδειξη [ανύπαρκτης] δύναμης, ίδιον των φοβισμένων, προβλήθηκαν ως πολιτικές στρατηγικές ενώ ήσαν απλώς προσωπικές αυταπάτες.

Η επόμενη μέρα για τις παλιοκαραβάνες πρέπει να σηματοδοτεί  την αναζήτηση  της όσμωσης ανάμεσα στο παλιό και στο καινούργιο, στο γερασμένο και στο νεανικό. Κάτι τέτοιο όμως περισσότερο αποτελεί ένδειξη αμηχανίας παρά πραγματικό δίλημμα.

Κατά τη γνώμη μου δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε επιθυμητή η όποια ισορροπία ανάμεσα σε αρνητές του εαυτού τους και οραματιστές του Τίποτα και σε μη-βεβαρημένους με [αλλότρια] κομματικά ανομήματα. Οι συμψηφισμοί και οι αλληλοσυγχωρέσεις  όχι μόνο δεν κρατάνε πολύ αλλά επιπλέον δημιουργούν και ρωγμές στην καθαρότητα της νέας πορείας.Το κρίσιμο θέμα δεν είναι αν κάποιοι παρουσιάζονται ως νεο-φιλόδοξοι, ενώ άλλοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι έχει λήξει[άδοξα;] ο  πολιτικός τους βίος, ούτε αν κάποιοι προβάλλονται ως μπαρουτοκαπνισμένοι [sic], ενώ άλλοι ως ειρηνοποιοί. Το θέμα είναι ότι σε αυτές τις συγκυρίες δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα win/win. Η μία εκδοχή θα χάσει και η άλλη θα κερδίσει.Και δεν εννοώ σε επίπεδο ψηφοφοριών, αλλά σε συνολική ανα-διά-ταξη των προοδευτικών/δημοκρατικών/ σοσιαλιστικών δυνάμεων. Λίγο πράσινο, λίγο λαχανί και λίγο πευκί δεν είναι της μόδας. Δεν ψήφισαν 270.000 έλληνες πολίτες για μία νέα κουρελού, τύπου Ελιάς. Οι προσδοκίες και οι φοβίες δεν επιτρέπεται να γίνονται ένα ιδεολογικό κουβάρι, ούτε τα παραταξιακά να συγχέονται [εκ του πονηρού;] με τα αξιακά.

Καθαρές λύσεις για το αύριο της  Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς σημαίνει πριν και πάνω απ’όλα: ο Νέος, ισχυρός, νομιμοποιημένος από τη βάση, Αρχηγός, να παρουσιάσει ένα διαφορετικό επιτελείο, να εκφέρει ένα γάργαρο λόγο και να προτείνει ένα σύγχρονο κοινωνικό συμβόλαιο τιμής με τον ελληνικό λαό.

Ο Ηγέτης δεν προκύπτει από τις κάλπες, αλλά από τις επιλογές και τις αντοχές του.

Τα υπόλοιπα έπονται.

ΥΓ. Αρνούμενοι να ‘ενηλικιωθούν’ [εκτός από το ΣΥΡΙΖΑ] φαίνεται να υπάρχουν και σε ώριμους πολιτικούς του ΚΙΝΑΛ.

ΥΓ2.’’Ανυπότακτος κι εγώ-βρήκα τη θέση μου’’ [Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος, Εγκλησμός]

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ