Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

“Ήρθε η ώρα να φύγω…”, της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων (έναντι Σταδίου ΔΙΑΓΟΡΑΣ), «Πηγές Καλλιθέας»

Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου στο ύψος του ΙΚΑ & Λεωφόρος Κρεμαστής

Μαρία Σκαμπαρδώνη είναι Δημοσιογράφος και Αναγνώστρια της iΠόρτας

Λίγα λόγια από κάποιον που γνωρίζει πως πρόκειται να επέλθει το τέλος του 

Αγαπημένοι φίλοι, ήρθε η ώρα να φύγω.

Σας παρακαλώ, μην κλαίτε για εμένα. Να χαίρεστε γιατί γνωρίσαμε ο ένας τον άλλο, είδαμε ο ένας το πρόσωπο του άλλου.
Μην κλάψετε για εμένα, είμαι καλά και ίσως πάω κάπου καλύτερα. Θέλω να γελάτε ακόμα και όταν αφήνω τη στερνή μου την πνοή.
Είμαι καλά, είμαι ευγνώμων που έζησα.
Είμαι τυχερός διότι γνώρισα εσάς, τους καλύτερους φίλους που θα μπορούσα να έχω.
Σας αγαπώ και χαίρομαι για τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί.

Αγαπημένοι μου φίλοι, ήρθε η ώρα να φύγω.
Αν ποτέ σας πίκρανα, σας ζητώ συγγνώμη. Ήμουν ανόητος και δεν έπραξα κάτι με δόλο.
Πείτε μου αυτό που έχετε να πείτε, αν υπάρχει κάτι που είναι ανομολόγητο και θα θέλατε να μου εξομολογηθείτε.
Πείτε και στην Έλσα, που θλιβόταν να έρθει να με δει και ήξερε πως δε θα αντέξει, πως την αγαπώ. Ζητήστε της συγγνώμη για τα λάθη που έχω κάνει, πάντοτε την αγαπούσα παρά τους εγωισμούς και τα λάθη μου.

Φίλοι μου, η ψυχή μου θα πετάξει ψηλά, ελεύθερη και αποδεσμευμένη από όσα την κρατούσαν στην επίγεια ζωή μου.
Να με σκέφτεστε και εγώ ως ενέργεια θα βρίσκομαι πάντοτε κοντά σας, ακόμα και αν με τα υλικά σας μάτια δε θα μπορέσετε να με διακρίνετε…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Ένας τζίτζικας τον Αύγουστο, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Δεν την ξεγελάς…, της Αναστασίας Φωκά
Οι φίλοι μου, του Γιάννη Πανούση

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.