Ο κ. Παναγιώτης Ιακωβής Καρδιολόγος – Επεμβατικός Καρδιολόγος – Διδάκτωρ Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

Ας υποθέσουμε ότι κοιτάμε μια απλή ακτινογραφία θώρακος. Ένας άνθρωπος που δεν κατέχει την Ιατρική Επιστήμη, θα δει απλώς διάφορες μαυρόασπρες «δομές» και θα έχει μια γενική εικόνα τους. Μάλιστα, θα αναφέρει συχνά ότι τα πνευμόνια του είναι «κατάμαυρα» από το κάπνισμα, ίσως, μη γνωρίζοντας ότι η απλή ακτινογραφία είναι το λεγόμενο «αρνητικό» , όπου ο αέρας εμφανίζεται μαύρος και οι συμπαγείς – και πιο ύποπτες δομές του πνεύμονα – εμφανίζονται λευκές. Όσο εξειδικεύεται κανείς στην Ιατρική, θα βλέπει στο ίδιο αντικείμενο  – την ίδια απλή ακτινογραφία θώρακος – πολύ περισσότερα και θα διαγιγνώσκει με περισσότερη ακρίβεια. Ένας Ειδικευόμενος Γιατρός θα αναγνωρίσει σχεδόν το σύνολο των δομών που απεικονίζονται και θα διαγνώσει με ακρίβεια δεκάδες παθολογικές καταστάσεις. Ένας έμπειρος Ειδικός Ακτινολόγος, θα εξάγει από την απλή ακτινογραφία θώρακος ολόκληρο πλούτο διαγνωστικών πληροφοριών που ούτε καν φαντάζεται ένας απλός Πολίτης που δεν εξειδικεύεται στο θέμα.

Συνεπώς, ακόμα και σε μια τόσο – υποτίθεται – απλή διαγνωστική διαδικασία, όπως η μελέτη της απλής ακτινογραφίας θώρακος, υπάρχει πολύ σημαντικό χάσμα ανάμεσα στο «τι βλέπει» ο Ειδικός Ακτινολόγος σε σχέση με τον μη εξειδικευμένο Γιατρό ή τον απλό Πολίτη. Για το ίδιο ακριβώς αντικείμενο, για την ίδια διαγνωστική εξέταση. Η γνώμη των Ειδικών υπερισχύει απολύτως των μη Ειδικών. Πολύ δε περισσότερο για πολύπλοκα τεχνικά και θεραπευτικά ζητήματα όπου υπεισέρχονται ιδιαίτερα πολύπλοκοι και πολυδιάστατοι μηχανισμοί που δεν είναι δυνατό να γίνουν προσιτοί σε κάποιον που δεν έχει αναλώσει το σύνολο της ζωής του στο στο θέμα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι «Ειδικοί» πρέπει να είναι ανεξέλεγκτοι από την κοινωνία μας. Η πολύτιμη γνώση που απέκτησαν με πολλά χρόνια υψηλής εκπαίδευσης οφείλει κι αυτή να ελέγχεται. Γι’αυτό, η Ιατρική Επιστήμη έχει καθιερώσει συντεταγμένες διαδικασίες ελέγχου, όπως η δημοσίευση των μελετών μας σε peer reviewed έντυπα, η κρίση τους από άλλους εξειδικευμένους Συναδέλφους και οι Επιτροπές Ηθικής και Δεοντολογίας. Όμως, αυτή καθ’εαυτή η επιστημονική γνώση, δεν είναι εφικτό να ανατραπεί από αστήρικτες δοξασίες ανθρώπων που δεν έχουν σπουδάσει αυτό το αντικείμενο. Και αυτό όχι από μια απλοϊκή αίσθηση «ελιτισμού», αλλά από το γεγονός ότι η σύγχρονη Επιστήμη στηρίζεται αναγκαστικά στην Πραγματικότητα, την Διϋποκειμενικότητα και τον ανοικτό έλεγχο από άλλους εξειδικευμένους Επιστήμονες. Οι θεσμοί ελέγχου της Επιστήμης, καθορίζονται νομοθετικά από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας.

Η εξειδίκευση της Λοιμωξιολογίας και της Επιδημιολογίας είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Καθημερινά, στην Ιατρική μας πράξη, οι Γιατροί στηριζόμαστε και ρωτάμε τους Λοιμωξιολόγους για τη δέουσα αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Στα πιο δύσκολα περιστατικά ζητάμε τη γνώμη ιδιαίτερα εξειδικευμένων Συναδέλφων που γνωρίζουν άριστα το συγκεκριμένο θέμα. Μια τέτοια απολύτως εξειδικευμένη, κρίσιμη, καταστροφική και επικίνδυνη κατάσταση όπως αυτή που ζούμε σήμερα, δεν πρέπει να επαφίεται στη «γνώμη» ανθρώπων που δεν κατέχουν απολύτως το ζήτημα. Είναι τόσο μεγάλο το χάσμα που χωρίζει τη γνώση του Ειδικού Λοιμωξιολόγου από αυτό του ανειδίκευτου Γιατρού  ή του απλού Πολίτη, που η «γνώμη» μας καθίσταται απολύτως ανίσχυρη έναντι ανθρώπων όπως ο κος Σωτήρης Τσιόδρας. Γι’ αυτό και όσοι Γιατροί ή συμπολίτες μας επιθυμούν να προσφέρουν ουσιαστικό έργο στην κοινωνία, οφείλουν να στηρίζουν την προσπάθεια των Ειδικών στο ζήτημα. Ο απαραίτητος κοινωνικός έλεγχος του Ειδικού Γιατρού από τις Δημοκρατικές μας δομές οφείλει να ασκείται από τους εκλεγμένους συμπολίτες μας που τους εμπιστευτήκαμε τη Διοίκηση. Άλλωστε, θα κριθούν με Εκλογές, για τον τρόπο που άσκησαν τα καθήκοντά τους.

Και με αυτή την έννοια, η σύμπλευση της Επιστήμης και της Δημοκρατίας αποτελεί έναν ισχυρότατο παράγοντα προόδου της κοινωνίας και προστασίας της από τις δεισιδαιμονίες, τις θεωρίες συνωμοσίας και τους αγύρτες. Αν και η Επιστήμη αποστρέφεται την εμπλοκή της με την Πολιτική και εκ της δομής της αποζητά την αντικειμενικότητα και την ουδετερότητα, τελικά άθελά της, αποκτά πολιτικό πρόσημο. Αυτό της Δημοκρατίας. Διότι εξ’ορισμού αποζητά τον διϋποκειμενικό, αντικειμενικό έλεγχο. Η Επιστήμη δεν δικαιολογεί τις εκάστοτε απόψεις μιας Ιδεολογίας. Αντιστρόφως, «ανοίγει τα πανιά της» και αποδέχεται τα όποια αποτελέσματα έχει η έρευνα, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τοποθετήσεις των ερευνητών. 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr