Ματίνα Ράπτη-Μιληλή

Διακοπές !

Α! Τί ωραίο θέμα!

Πού θα πας, πότε θα πας, αν θα πας, με ποιούς θα πας… Θα πας ας πούμε, τύπου οικογενειακές διακοπές με τη φαμίλια, τύπου πρόγραμμα, μπάνιο, ταβερνάκι, ύπνος, ξανά μπάνιο , βόλτα στο λιμάνι για παγωτό και περατζάδα μπαράκια για βόλτα…Ή μήπως τύπου τσούρμο, γιούργια και πρωινό μίλκο και τυρόπιτα ξημερώματα κι όπου ξυπνήσει ο καθείς… ή θα πας τύπου «λίγο κρασί λίγη θάλασσα και τ΄αγόρι μου», ναι, ναι, για τόλμα μωρ΄συ κοκκάλω να ξανακοιτάξεις κατά το αγόρι μου και θα σου δώσω την κλείδα σου να την φας σούπα με σκόνη από το κοκορέτσι σου και άλλα γκουρμέ και πολιτισμένα.

Ας μην ξεχνάμε αγαπημένοι πως βρισκόμαστε στην Ελλάδα και τί είναι η Ελλάδα σήμερα εκτός από κατεστραμένη οικονομικά;

Όλοι μαζί! «Χώρα μόνο για διακοπές!»

Έτσι, έτσι!

Πάντως, εγώ μιά φορά έκανα το λάθος (παλιά) να ρωτήσω μιά γνωστή (και μη εξαιρετέο φίδι κολοβό…βασικά θα ‘πρεπε να την περιμένω την απάντηση αλλά είμαι και γω ούφο!) «Σεις διακοπές θα πάτε;» Περιμένοντας να μου πει…δεν ξέρω ακόμα, θα πάμε στο χωριό, πού καιρός για έξοδα και άλλα τέτοια…κι αυτή μου είπε πως βεβαίως και φυσικά θα πάνε, οικογενειακώς… στις Μπαχάμες και θα πάρουν και τη μαμά να μην πλήττει μόνη…

Ακούς; Η μαμά πλήττει!

Γενικά αποφεύγω να ρωτώ τους ανθρώπους πού, πότε και αν θα πάνε διακοπές, από διακριτικότητα πάντα. Προτίμησα να φτιάξω όμως μιά λίστα για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά μέσα από ένα άλλο πρίσμα! Το πρίσμα της…μελανίνης!

Ιδού λοιπόν οι 11 αποχρώσεις των διακοπών…ή των μη διακοπών…

1.Το λευκό του αρνιού.

Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Ή πήγαμε διακοπές και δεν μας είδε ο ήλιος γιατί κάναμε το μπανάκι μας με όλους τους συνταξιούχους 7-9 το πρωί και 7-8 το βράδυ…ή δεν πήγαμε πουθενά και απολαύσαμε μια Αθήνα ήσυχη, υπέροχη, κούκλα με όλους τους ούγκαγκα στα θέρετρα να πλακώνονται για τις ξαπλώστρες και γενικά για μια θέση στον ήλιο! Και στις δύο περιπτώσεις το να είναι κάποιος ανοιχτόχρωμος είναι απαραίτητη προυπόθεση!

2.Το εκρού του νεκρού.

Αυτό σαν χρώμα κανονικά δεν υπάρχει εκτός κι αν παίζεις στο Game of Thrones, αλλά είναι κάτι περίεργες περιπτώσεις που η μελανίνη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Το ΄χω δει, δεν μπορώ να το εξηγήσω! Μπορεί, λέω μπορεί (για τις γυναίκες μόνο ισχύει αυτό) να πηγαίνουν για μπάνιο με τόσες στρώσεις make up που οι ακτίνες του ήλιου να γυρίζουν πίσω στον πλανήτη τους! Στο ντεμακιγιάζ αποκαλύπτεται η χλωμή αλήθεια. Τις ίδιες κυρίες τις βλέπει κανείς στα μπαράκια και κάτω από το φως των κεριών, με το ίδιο τρομαχτικό εκρού (του μακιγιάζ που λέγαμε) συν ένα κραγιόν απόχρωσης σκοτωμένου δαμάσκηνου, συν τα μάτια –μπουνιά –χαριτωμένο Πάντα, και έρχεται και κάθεται το θρίλερ! Για τους άντρες ειλικρινά δεν ξέρω πέρα από το χαρακτηριστικό στυλιστικό τιπ…αυτό που βάζουνε την μπλούζα μέσα από το μαγιό κοντοβράκι. Αυτές οι περιπτώσεις είναι που φωσφορίζουν στις πισίνες σαν μέδουσες στην πανσέληνο!(Είμαι κακιά, το ξέρω. Κανείς δεν είναι τέλειος)

3. Το φιλί του ήλιου.

Α! Αυτό στα Αγγλικά λέγεται sunkiss και έχει μεγάλη πέραση στο instagram! Όλες, αγαπημένοι μου, είναι ηλιοφιλημένες και στα χείλη δαγκωμένες! Αυτή η απόχρωση είναι αυτό που λέγανε παλιά οι γιαγιάδες μας «το χρώμα της υγείας».

Πήγαινε το παιδί καλέ, σου λέγανε, μιά βολτίτσα να το δει λίγο ο ήλιος! Ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ήλιος τα μοσχάρια!

΄Ασχετο γιαγιά…

Δεν κάτσαμε στον ήλιο, σου λέει, αλλά εκεί που περπατούσαμε ξυπόλητες στην αμμουδιά, με το κουρελιασμένο μας τζην, τα μαλλιά επιμελώς ατημέλητα και νοτισμένα από το αλάτι που ‘φερνε τ΄αγέρι, να σέρνονται τα κορδόνια από τα σανδάλια που κρατάμε στο ένα χέρι (γιατί στο άλλο έχουμε το κινητό ), κι εκεί που σκάει το κύμα, αυτά (τα κορδόνια ντε), να κάνουν μικρά χαριτωμένα αυλάκια στο πέρασμά μας, ε, άρπαξε λίγο μυτούλα, λίγο ποδαράκια, λίγο ώμος…Γενικά ό,τι πρόλαβε κι αυτός ο ήλιος να φιλήσει! Και κάπου εκεί κρυβόταν ένας παπαράτσι και μας φωτογράφισε! Τί γλυκό!

4. Ο καιρός των τσιγγάνων.

Τώρα αυτό δεν θέλει και μεγάλη ανάλυση! Η απόχρωση μιλάει από μόνη της. Οι άνθρωποι αυτής της απόχρωσης μαυρίζουν ομοιόμορφα και εύκολα και πάνε διακοπές έχοντας ήδη ένα ελαφρύ μαύρισμα αφού το περσινό δεν έφυγε εντελώς! Είναι αυτοί που με το που μπαίνει ο Απρίλιος αρχίζουν να μοιάζουν πιο …αναψοκοκκινισμένοι να το πω, πιο… κάπου ήσουν εσύ το ΣΚ να το πω…. και αγαπούν να ντύνονται με χαρούμενα ζαλιστικά χρώματα! Αυτό το τελευταίο δεν το έχω ψάξει αλλά δεν μπορώ να μην το επισημάνω! Είτε βάλουν αντηλιακό είτε δεν βάλουν, ένα και το αυτό…Οι κυρίες χρησιμοποιούν αυτά τα πορτοκαλί ζελέ που είναι σα στουπέτσι και που δεν έχουν κανένα δείκτη προστασίας, γιατί; γιατί απλά…μπορούν! Κάτω από το μαγιό έχουν έντονο σημάδι αλλά το χρώμα εκεί μοιάζει πολύ με το χρώμα που έχει ένας κανονικός άνθρωπος μετά από μία εβδομάδα εντατικής ηλιοθεραπείας!

Οι κύριοι πάλι είναι αυτοί που παραγγέλνουν φρέντο ή φραπέ και μεζεδάκια και στέκονται με τη θάλασσα να τους έρχεται μέχρι τη μέση και τα χέρια σταυρωμένα. Μπορούν δε να κάθονται στην ίδια αυτή θέση με τις ώωωρες και να μιλάνε αναμετάξυ τους (αυτοί που αντέχουν τον ήλιο εννοώ) για δουλειές , που δεν υπάρχουν δουλειές και την οικονομική κατάσταση της χώρας που πάει κατά διαόλου. Η χώρα. Πάει.

5. Το πορτοκαλί του Γαβαλά, του Αρμάνι και νέα άφιξη, ο άνθρωπος που όλοι αγαπάμε να μισούμε, ο πιο πορτοκαλί κι από το πορτοκάλι, πλανητάρχης Ντόοοναλτ Τραααμπ!
Η απόχρωση που λένε «αρτιφίσιαλ».Είναι κάτι μεταξύ λαδομπογιάς και στούκο βενετσιάνο που πορτοκαλίζει. Αυτοί που κάνουν σολάριουμ ή βάζουν κρέμες μαυριστικές ή ψεκάζονται με αυτά τα σπρέι ζαχαροκάλαμου (και όλοι μαζί καταλήγουν εντελώς πορτοκαλί), λένε ότι το κάνουν για να βοηθήσουν το φυσικό μαύρισμα που ΘΑ κάνουν στις διακοπές που ΘΑ πάνε. Αλλά εγώ πιστεύω πως κατά βάθος θέλουν να δείξουν στους άλλους, τους γαλακτερούς, πως έχουν ήδη πάει διακοπές….Για την ακρίβεια…μόλις γύρισαν. Εντάξει, δεν εξαιρούμε τις εξαιρέσεις, αλλά ευτυχώς αυτή επέλαση των πορτοκαλί ανθρώπων τελευταία αρχίζει να φθίνει, μετά μεγάλης μου ανακούφισης! Λίγο που φοβηθήκανε τις ακτινολοβίες, λίγο τα χημικά στα χρώματα, λίγο που δεν τολμούσαν να κάτσουν σε καρέκλα, καναπέ, πετσέτα χωρίς να αφήσουν την πορτοκαλί τους αποτύπωση! Ό,τι και να συνέβαλε σε αυτό… το θέμα είναι πως γλιτώσαμε από την φυλή των Απάτσι που μας χαμογελούσαν τρομαχτικά γιατί συν της άλλης συνήθιζαν να κάνουν και λεύκανση στις οδοντοστοιχίες τους! Απαπα!
Εχουν ξεμείνει κάτι μοντέλες σε πάνελ και η χρυσή σύζυγος γνωστού πολιτικού . Hello, κορίτσια, το Bay watch έχει τελειώσει εδώ και χρόνια και η Πάμελα Αντερσον είναι πια 50 και βάλε! Ο Λάκης και ο Αρμάνι δεν μετράνε γιατί μάλλον πότισαν και δεν ξεβάφουν πια…ούτε οι ίδιοι δεν θυμούνται πια το φυσικό τους χρώμα! Και να μην ξεχνάμε φυσικά τον αγαπημένο μας πλανητάρχη που δεν πιστεύει κιόλας στην κλιματική αλλαγή. Μόνο στις μεταλλάξεις. Ντόναλντ σε βλέπω με ουρά!

6. Το πουκάμισο του φιδιού (αυτοί που ξεφλουδάνε στον ήλιο!)

Αν έχεις να πας διακοπές μόνο μια βδομαδούλα και δεν πολυ-μελαχρινίζεις …βιάζεσαι πολύ! Βιάζεσαι να μαζέψεις ήλιο, μπύρες, ξεκούραση, καλαμαράκια, βουτιές, κολύμπι. Με το που ξυπνάς θες να φας πρωινό και να πας παραλία να πιάσεις καλή θέση…Αισθάνεσαι πως οι ώρες των διακοπών μειώνονται απειλητικά και ο χρόνος, μετράει αντίστροφα! Σαν να ακούς ένα ρολόι στο κεφάλι σου να μετράει…τικ-τακ-τικ-τακ… Δεν προλαβαίνεις να κάνεις όλα όσα ήθελες. Πανικοβάλεσαι…Βάζεις λάθος αντιλιακό…για να πάρεις τάχαμ δήθεν χρώμα πιο γρήγορα. Κάνεις θαλάσσια σπορ, κολυμπάς μεχρι το απέναντι βραχάκι και λιάζεσαι εκεί σαν το ιγκουάνα, διαβάζεις το βιβλίο που σου σύστησε η κολλητή σου για φέτος το καλοκαίρι (αυτή ξέρει), κολυμπάς μιά ώρα (τουλάχιστον) για να αρχίσουν οι καύσεις, περπατάς πάνω κάτω στην άμμο μαζεύοντας κοχυλάκια και παράξενες πετρούλες. Κι όλα αυτά την πρώτη κιόλας μέρα! Ξεχνάς να πίνεις αρκετό νερό και πλακώνεις τα κοκτέιλ για να έχεις και καμιά φωτό της προκοπής από τις διακοπές να δείξεις στο γραφείο! Φεύγεις από την παραλία μόνον όταν στο βάθος βλέπεις το φεγγάρι να αχνοφαίνεται!

Γυρίζεις στο δωμάτιο κομμάτια…ζαλίζεσαι…το σώμα σου καίει. Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και είσαι σαν τον αστακό του Λάνθιμου. Τις επόμενες μέρες θα περιφέρεσαι στην ίδια παραλία κατακοκκινισμένη και σιγά σιγά θα αρχίσει και η μετάλλαξή σου σε γυναίκα…πύθωνα! ‘Οταν πια γυρίσεις στο γραφείο θα έχεις αλλάξει δέρμα! Με γειά!

7. Το «μαυρίζω αλλά δεν καίγομαι» (και μαυρίζουν σε μιά μέρα …μη σας πω και κάτω από την ομπρέλα…! Ανεξήγητο!)

Αυτή η κατηγορία για να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα ότι υπάρχει, ώσπου βρέθηκα ένα διήμερο με μιά φίλη πάλευκη και χιονάτη! ΄Ηξερα κιόλας πως δεν πολυσυμπαθεί τις ηλιοθεραπείες. Της λέω, πρόσεχε, θα καείς, μου χαμογελάει πονηρά και μου λέει, μη φοβάσαι, μαυρίζω εύκολα. Τί εύκολα παιδάκι μου, πρώτη μέρα στον ήλιο θα σε τρέχουμε… Δεν διέκρινα καμία ανησυχία στο βλέμμα της λίγο πριν βάλει τα γυαλιά και το καπελάκι της και ξαπλωθεί στην παραλία! Το αποτέλεσμα ήταν σοκαριστικό! Σε δύο ημέρες ακριβώς είχε πάρει το χρώμα που έχει το κοριτσάκι του Κόπερτον(Α, προπό, αυτή ειναι η Τζόντι Φόστερ μικρή!Φοβερό;!)χωρίς να έχει κοκκινίσει καθόλου! Κατευθείαν καφέ…και γω, που ανήκω στην παρακάτω κατηγορία είχα μείνει κάγκελο και όπως πάντα απελπιστικά άσπρη…

8. Το καίγομαι αλλά δεν μαυρίζω, με τίποτα όμως (εδώ είμαστε)

Όταν κάποτε κάναμε διακοπές διαρκείας, από αυτές που ξεκινάμε με το που κλείνουν τα σχολεία και τελειώνουν την παραμονή του αγιασμού, ε, παράπονο δεν είχα. ΄Ενα χρώμα κουτσά στραβά το είχα αποκτήσει. Αλλά αυτό που λένε οι άλλοι «μαύρισμα», να με δουν και να μου πουν «καλέ εσύ μαύρισες»…αυτό ποτέ! Χρησιμοποιούσαν άλλα ρήματα, όπως κοκκίνισες, άρπαξες, κάηκες… Μερικές φορές (αυτό ήταν το πιο εκνευριστικό) γυρνούσα από διακοπές(όχι τις παιδικές, τίς άλλες με το σταγονόμετρο και την ψυχή στο στόμα, του διημέρου) περίμενα ένας χριστιανός να μου πει μιά κουβέντα κι αντ’ αυτού με ρωτούσαν …γιατί δεν έχω φύγει ακόμα!

Δεν λέω πως όσοι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία δεν μαυρίζουν τελικά…Αλλά λίιιγο, μετά από πολλές πολλές πολλές ημέρες στην παραλία(με προσοχή γιατί σούρνονται και φωτοαλλεργίες-έχω κι από αυτό), πολύ αντηλιακό για να σώσουμε ότι σώζεται…και κάτω από ομπρέλα φυσικά…Για να πω την αλήθεια, δεν με νοιάζει πια καθόλου!

9. Το σημάδι του Ζορό

Το βλέπεις παντού γύρω σου. Το αριστερό χέρι εμφανώς πιο μαυρισμένο από το δεξί, με το μαύρισμα να φτάνει ως εκεί που αρχίζει το μανικάκι. Υπάρχει και η περίπτωση «φανελάκι» αλλά αυτό δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι! Η επιστημονική του ονομασία είναι «το χέρι του ταξιτζή». Επίσης αυτό το χαρακτηριστικό μαύρισμα (αλλά και στα δύο χεράκια) έχουν παιδάκια που κάνουν μπάνιο μόνο με τα μπλουζάκια τους και εκεί που παίζουν ανέμελα στην παραλία με τα κουβαδάκια τους μια μαμά ή γιαγιά τρέχει, τους βουτάει το κουβαδάκι το γεμίζει νερό και τα μπουγελώνει, να βραχεί λέει το κεφαλάκι ! Σιγά μαντάμ το παιδί! Θα το πνίξεις!

Υπάρχει και η κατηγορία…fashion victim που φοράει το καινούργιο της ολόσωμο μαγιό, αυτό με τα κορδόνια και τις χαρακιές, τα λουριά και τις τρύπες και μετά από δυο μέρες διαπιστώνει πως από κάτω το σώμα της μοιάζει με ένα κοφτό σεμεδάκι που στρώνει η μαμά της στο σερβάν τις γιορτές!

Στους άντρες ισχύει το ίδιο, με κείνα τα μαγιό –φουστανέλες που φοράνε τελευταίως, αλλά αυτοί ένα μαγιό θα έχουν όλο κι όλο…άντε κι ένα δευτερο στο ίδιο μήκος.Οπότε..σκορδοκαίλα τους η διχρωμία…Ποιός θα το δεί; (Άτιμη κοινωνία!)

10. Το «μαυρίζω και κάτω από το μαγιό» (περιπτώσεις Βραζιλιάνικης μετάλλαξης μ’ ένα touch Αγιά Βαρβάρας)

Αυτό είναι επίσης σπάνια κατηγορία γιατί στα τόσα χρόνια έχω γνωρίσει μόνο δύο τέτοιες περίπτωσεις…Αλλά είμαι σίγουρη πως ζουν ανάμεσά μας! Μοιάζει σαν να έγινε κάποιο μπέρδεμα και όταν πήραν μελανίνη πήραν όλο το απόθεμα της μητέρας τους και δεν άφησαν δράμι για τα άλλα αδέρφια που πιθανά να αποκτούσαν στο μέλλον. Περίπτωση «Πήγαινα για τον Ομπάμα και μόνο στην μύτη και τα αυτιά δεν τον πέτυχα»

Αυτή η κατηγορία δεν χρειάζεται ήλιο για να πάρει χρώμα, το φέρνει από το σπίτι! Το πιο χαρακτηριστικό τους γνώρισμα, σε περίπτωση που θέλετε να διαπιστώσετε πως έχετε μπροστά σας ένα ορίτζιναλ δείγμα, είναι να τσεκάρετε αν υπάρχει σημάδι από το μαγιό! Αν δεν υπάρχει, συγχαρητήρια, κερδίσατε! Βγάλτε μιά φωτογραφία γιατί θα το λέτε και δεν θα σας πιστεύουν… Αυτοί οι άνθρωποι δεν ανήκουν στην μαύρη φυλή…εννοείται. Απλά είναι πολύ μελαχρινοί άνθρωποι, πανέμορφοι, που σχεδόν σε όλη την διάρκεια του χρόνου έχουν την ίδια σκούρα απόχρωση. Οι σοκολατί άνθρωποι!

Και τέλος

11. Οι «όλο το καλοκαίρι έκανα διακοπές και φαίνεται »

Υπάρχει κι αυτό το σπάνιο είδος… Το χρώμα του δέρματος ξεκινάει από κανονικό κρεατί και κει κατά τις αρχές Αυγούστου είναι όλοι τους σαν καλοψημένα καρβελάκια! Απόχρωση Καλιφόρνια με διαφορετικές ανεπαίσθητες διαφορές που αφορά την ένταση στο μαύρισμα. Ισχύει και για άντρες και για γυναίκες γιατί συνήθως κυκλοφορούν ζευγαρωμένοι…Με το που αρχίζει η καλοκαιρινή σεζόν δεν αφήνουν ΣΚ που να μην πάνε για μπάνιο…Διήμερα, τριήμερα, εθνικές εορτές και επέτειοι καταλήγουν πάντα σε κάποια παραλία, κοντινή ή μακρινή, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Σημασία έχει πως οι θάλασσες είναι δικές τους και όλα είναι δρόμος! Επίσης κάπου, κάποιος φίλος, γνωστός, φίλος του φίλου, θα τυχαίνει να έχει ένα βαρκάκι, ένα φουσκωτούλι, μιά σχεδία βρε αδερφέ, γιατί να ξέρετε, το καλύτερο μαύρισμα γίνεται εν πλω αλλά και αρόδο στην ανάγκη! Ας μην είμαστε πλεονέκτες!

Ε, τί στα κομμάτια, ό,τι ποιότητα δέρμα και να έχεις στο τέλος θα το πάρει απόφαση η μελανίνη και θα κατέβει. Στο χέρι της είναι; ΄Ολο το κόλπο είναι να μην αφήσεις τον ήλιο να σε ξεχάσει για πάνω από 1-2 μέρες… Αυτό βέβαια προυποθέτει να μην εργάζεσαι όλο το καλοκαίρι…αλλά φυσικά να μην είσαι και άνεργος, ώστε να μπορείς να πληρώνεις τις διακοπές αυτής της κατηγορίας! Ειδική κατηγορία, το δέχομαι…αλλά απολύτως υπαρκτή!

Τέλος λίστας και προσοχή στον ήλιο αγαπημένοι…δεν αστειεύεται και μας τα έχει μαζεμένα! Μεταξύ μας, πιστεύω πως το πολύ μαύρισμα είναι πια ελαφρώς πασέ και από ολίγον έως πολύ επικίνδυνο…

Υστερόγραφο: Μην νομίζετε πως ξέχασα τους ανθρώπους που όλο το καλοκαίρι και λίγο πριν αρχίσει αυτό επισήμως, εργάζονται…Αυτοί είναι άλλη κατηγορία και γι΄αυτούς το μαύρισμα ίσως να είναι και το πιο σύντομο ανέκδοτο ever!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr