Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος (Msc “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο”), αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός/εκδότρια του iPorta.gr.

Ήταν η Ελοΐζα στην θαυμάσια παράσταση του Θεάτρου Νέου Κόσμου “Αβελάρδος και Ελοΐζα” όπου συμπρωταγωνίστησε με την Ελένη Κοκκίδου και τον Γιώργο Γλάστρα σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού. Είναι η αριστούχος απόφοιτος της σχολής του Γιώργου Αρμένη. Ήταν για δυο φορές υποψήφια για το βραβείο ‘Μελίνα Μερκούρη”. Είναι η σύγχρονη ρεμπέτισσα με την γάργαρη φωνή. Η Χριστίνα Μαξούρη είναι πλάσμα πολυτάλαντο, ευαίσθητο, ευγενικό, τρυφερό, χαμηλών τόνων, υποσχόμενο κατ’αρχάς στον εαυτό της να διατηρεί την δουλειά της σε υψηλό επίπεδο, θεατρικά και ερμηνευτικά. Επιπλέον είναι μια ξεχωριστή, νέα ηθοποιός που χαρακτηρίζεται από ήθος, συνέπεια, ατίληψη καλλιτεχνική. Αν την παρακολουθήσατε στην παράσταση “Αβελάρδος και Ελοΐζα” κατανοείτε τι σας λέω. Αν όχι, ψάξτε την είτε μουσικά είτε θεατρικά για να απολαύσετε το απλό και χαμογελαστό κορίτσι με το θλιμμένο βλέμμα. Την Χριστίνα Μαξούρη, το τιμώμενο πρόσωπο αυτή την φορά, που θα “ρίξει” την αυλαία των συνεντεύξεων για το 2014 στην Πόρτα μας.

Καλή Χρονιά!      

31 Δεκεμβρίου 2014

Πού και πότε γεννήθηκες;

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1981. Αλλά είχα την τύχη να μεγαλώσω στο Πόρτο Ράφτη

Ποια εικόνα από τα παιδικά σου χρόνια είναι ανεξίτηλη;

Ο χτυπημένος σε τατουάζ αριθμός, στο χέρι της Καρολίνας. Ήταν σαν δεύτερη γιαγιά μου. Εβραία και πρώην κρατούμενη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Πώς ήταν η Χριστίνα παιδί;

Με θυμάμαι να κάνω ότι θέλω και να χαίρομαι σε βάθος. Παρά τα διάφορα ‘όχι’ που ακούγαμε κι εγώ και η αδερφή μου, ουσιαστικά δεν είχαμε κανένα εμπόδιο.

Ποιος αποτέλεσε το πρότυπό σου στο Θέατρο και στη Μουσική;

Άνθρωποι εντός κι εκτός τέχνης που με τη στάση τους και το έργο τους, τροφοδότησαν και τροφοδοτούν την επιθυμία μου να βαδίζω αδιάκοπα προς τα εκεί.

Είσαι αριστούχος της Σχολής του Γιώργου Αρμένη. Τελικά, ανοίγονται πόρτες με τέτοια διάκριση ή οι γνωριμίες αποτελούν ικανότερο κλειδί για το Θέατρο και την Τηλεόραση;

Η επίδοση κάποιου στη σχολή είναι αμελητέα σε σχέση με όσα πρόκειται να ακολουθήσουν και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κλειδί για επερχόμενες συνεργασίες. Δεν ξέρω με ποιο τρόπο ανοίγονται πόρτες. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο χώρος αυτός βάλλεται από τιτλοφορίες, εντυπώσεις και φιλοδοξίες, και όσο καταφέρνεις να μένεις απερίσπαστος τόσο πιο συχνά θα συναντιέσαι με ανθρώπους και κείμενα που θα σε πηγαίνουν παραπέρα.

«Αβελάρδος και Ελοΐζα»: ποια είναι η φράση του κειμένου που έγραψε ο Γιάννης Καλαβριανός και θα θυμάσαι;

Ανάμεσα στις πολλές που θα θυμάμαι «Τώρα θα κλάψω για όλα τα ρυάκια που δεν θα γίνουν ποτάμια»

Αν δεν ήσουν ηθοποιός και ερμηνεύτρια σε μουσικά σχήματα, ποιο άλλο επάγγελμα θα έκανες επίσης πολύ καλά;

Δεν ξέρω. Σίγουρα κάτι αναπόσπαστο με την ανθρώπινη επικοινωνία.

Αν σου ζητούσα να επιλέξεις ένα από τα δυο, ποιο θα ήταν αυτό;

Μα και τα δύο!

Υπάρχει συνταγή ευτυχίας για παιδιά;

Η αγάπη και η εμπιστοσύνη. Υποθέτω.

Υπάρχει συνταγή ευτυχίας για ενήλικες;

Η αγάπη και η πίστη. Και η υπομονή. Αν και η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη και συναρπαστική που καταρρίπτει ολοκληρωτικά,όλα τα εγχειρίδια και τις νόρμες. Ευτυχώς.

Θα μας αναφέρεις 5 τομείς που θέλεις να δεις να αλλάζουν στην Ελλάδα.

Σαφώς ο τομέας της παιδείας. Εάν αυτός είναι δυσλειτουργικός και ανεπαρκής, τότε το έδαφος για να χτιστεί οτιδήποτε είναι σαθρό.

Πολιτική: ελπίζεις ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση;

Αναγκαστικά.

Η ισορροπία σου έρχεται…

Όταν βρίσκομαι στη φύση και μου υπενθυμίζει την ασημαντότητά μου.

Το χαρακτηριστικό στοιχείο του χαρακτήρα σου…

Η υπομονή

Στους άλλους εκτιμώ το χιούμορ

Αποτυχία είναι το να περνάει ο καιρός και να μην παίρνεις χαμπάρι

Επιτυχία είναι να καταφέρεις να κρατήσεις την ψυχή σου ολόρθη και τη σκέψη σου ακμαία.

Συγχωρούμε συνήθως όταν κατανοούμε

Λογική ή συναίσθημα;

Και τα δυο.

Το πιο επικίνδυνο στοιχείο της εποχής …

Ο αναίτιος εκφοβισμός

Η εντονότερη θλίψη της εποχής..

Η απελπισία

Πότε η ζωή μας χαραμίζεται;

Όταν την παίρνουμε πολύ στα σοβαρά.

Σε ποιο βιβλίο και τραγούδι σε βρίσκουμε;

Αυτήν την περίοδο, στα κείμενα και τις μουσικές του Χατζιδάκι.

Τι θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας και δεν μας το είπες;

Παραφράζοντας μια φράση της Pina Bausch, «τραγουδήστε γιατί χανόμαστε»