Κωστής Α. Μακρής

Αυτό είναι μια προδημοσίευση της περίληψης του νέου κοινωνικού και αισθηματικού μυθιστορήματός μου με σκοπό να δεχτώ παρατηρήσεις και σχόλια από τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες μου οι οποίοι ελπίζω να είναι αρκούντως αυστηροί και να με βοηθήσουν να το βελτιώσω καθώς τώρα το γράφω και ακόμα και η περίληψη είναι σε πρωτόλεια μορφή και το οποίο μυθιστόρημα θα πραγματεύεται την τραγική αλλά με ιλαρό και ευτυχές τέλος ιστορία μιας τιμίας πλην άτυχης νέας γυναίκας η οποία κατά τη διάρκεια ενός αποτυχημένου δοκιμαστικού στο Μπόλιγουντ δέχτηκε τό αισχρό σχόλιο ενός άσπλαχνου σκηνοθέτη ότι ένας τσιμεντόλιθος έχει περισσότερη φωτογένεια από εκείνη κάτι που την έκανε να στραφεί στη χειροτεχνία και να αρχίσει να κατασκευάζει χειροποίητες ταμπακιέρες για καπνιστές που αρνούνται να βλέπουν κομμένα δάχτυλα και πτώματα ασπρουλιάρικα στα πακέτα του εμπορίου και έτσι γνωρίζεται με έναν μερακλή θεριακλή όσο και πάμπλουτο καπνιστή σιγαρέτων ο οποίος γίνεται θαυμαστής των ταμπακερών της και διαθέτων ισχυρό ερασιτεχνικό ταλέντο εις την ψιμμυθίωση της μαθαίνει εμπράκτως τα μυστικά της τεχνητής φωτογένειας και η νέα με τη βοήθεια του ανιδιοτελούς εκείνου βιομηχάνου επιτυγχάνει τελικώς να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο σε δραματική ταινία με τίτλο «Ή εμείς οι αυτοί» κατά τα γυρίσματα της οποίας συνδέεται αισθηματικώς με τον συμπρωταγωνιστή της ο οποίος τυχαίνει να είναι νόθος γιος του πλουσίου πελάτου της και βιομηχάνου καλλυντικών ο οποίος βιομήχανος έχει χαρίσει μια ταμπακέρα κατασκεύασμα της πρώην χωρίς φωτογένεια ηθοποιού στον νόθο γιο του με ανώνυμη αφιέρωση και ο οποίος πρωταγωνιστής στην ερώτηση της συμπρωταγωνίστριάς του «Ποιος σου τη χάρισε αυτή την ταμπακέρα;» απαντάει «ο τάδε» παρ’ όλο που η αφιέρωση ήταν ανώνυμη και με ερωτήσεις του τύπου «τι τον έχεις τον τάδε;» και λαμβάνουσα απαντήσεις διαφορετικές των απαντήσεων «τον αγνοώ», «ένας θαυμαστής» ή «τον έχω χεσμένο» συνάδουσα όμως με τις υποψίες της ότι κάποιο μυστικό κρύβει ο συμπρωταγωνιστής της τον πιέζει ασφυκτικά με φιλιά και άλλες σεξουαλικές λαβές και τελικά εκείνος της αποκαλύπτει το μυστικό που τον στοιχειώνει και που του το είχε αποκαλύψει πριν χαθεί μετά από κατανάλωση δηλητηριωδών μανιταριών η μητέρα του ότι δηλαδή είναι νόθος γιος του ζάπλουτου βιομήχανου καλλυντικών και η νέα μεσολαβεί ώστε ο νέος να αναγνωριστεί νομοτύπως από τον πατέρα του τον γνωστόν μας πλέον πάμπλουτο βιομήχανο και συλλέκτη χειροποίητων ταμπακιερών και μετά από λιγότερο από 36 ημέρες μυθιστορηματικού χρόνου γίνονται οι γάμοι των δύο ηθοποιών και είναι όλοι ευτυχείς μέχρι και ο εύπορος πεθερός της πρώην ταμπακεροκατασκευάστριας και νυν αναγνωρίσιμης ηθοποιού ο οποίος εν τω μεταξύ έχει κόψει το κάπνισμα πεπεισμένος για τις ολέθριες συνέπειες της κακής αυτής συνήθειας η δε ταινία «Ή εμείς οι αυτοί» σαρώνει σε εισπράξεις και βραβεία και όλοι πλέον γίνονται διάσημοι και αηδιαστικά πλούσιοι και συνάμα ακραία φωτογενείς και το μυθιστόρημα κλείνει με τη γέννηση τρίδυμων παιδιών από το ζεύγος των ηθοποιών και την επανεμφάνιση της μητέρας του πρωταγωνιστή η οποία δεν είχε πεθάνει τελικά από τα μανιτάρια τα οποία δεν ήταν δηλητηριώδη αλλά απλώς παραισθησιογόντα σαν τα πεγιότλ και δεν είχε πέσει σε κώμα αλλά σε κόμμα το οποίο τη χρησιμοποιούσε εν αγνοία της για την προώθηση του προγράμματός του σε γειτονική χώρα μέχρι που εκείνη κατάφερε να αποδράσει και να επιστρέψει στην πατρίδα της να αναζητήσει τον γιο της και τελικά να παντρευτεί με τον πλούσιο βιομήχανο και πατέρα του γιου της και σε ώριμη πλέον ηλικία να απολαύσει τις χαρές της νόμιμης συνουσίας τις αρετές της ιδιότητας της γιαγιάς και την απόλαυση να είσαι ζωντανός πλούσιος υγιής ακομμάτιστος και κοντά σε ανθρώπους που σε αγαπούν και σε νοιάζονται.

Σκέφτομαι ήδη τη συγγραφή του δευτέρου μέρους αυτού του μυθιστορήματος με τον όπως πιστεύω εξαιρετικά πρωτότυπο τίτλο: «Με φωτογένεια».

Ακόμα όμως δεν έχω πάρει τις οριστικές μου αποφάσεις.

02 Σεπτεμβρίου 2017

Υ.Γ. Ελπίζω να προσέξουν οι αναγνώστριες και οι αναγνώστες ότι στο κυρίως κείμενο δεν υπάρχει ούτε ένα κόμμα. Ήθελα να είναι απολύτως ακομμάτιστο.

Κ.Α.Μ.

 * Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author 

iPorta.gr