Αλεξάνδρα Καρακοπούλου-Τσίσσερ  

Aνταπόκριση από την Βιέννη – «Λυσιστράτη αλά βιενουά»

Πόση χαρά, πόσος έρωτας και πόσα διαχρονικά μηνύματα μπορεί να χωρέσουν σε ένα μόνο έργο; Πολλά, θα απαντήσω εγώ και άλλα τόσα θα έλεγε ο Αριστοφάνης αν ζούσε, θαρρώ. Η μοναδική ελληνική θεατρική Ομάδα στην Βιέννη Zur Sonne επέλεξε την «Λυσιστράτη», ένα έργο τόσο γνωστό και αγαπητό σε όλους, που η επιτυχία του θα μπορούσε να θεωρηθεί σίγουρη μόνο στο άκουσμά του. Όμως ότι είναι τόσο «σίγουρο» μπορεί γρήγορα να αποβεί και «μοιραίο», όπως έχουμε δει να γίνεται πολλές φορές στον καλλιτεχνικό χώρο.

Ο σκηνοθέτης και «ομαδάρχης» του Θιάσου Θοδωρής Λιμήτσιος κέρδισε το στοίχημα και πάλι. Απέδειξε σε όλους μας, αλλά πρωτίστως στον εαυτό του, πως με μια καλή ομάδα, με πίστη σε αυτό που κάνει, με σκληρή δουλειά, αντοχή, γερό στομάχι, καλή καρδιά και υψηλούς στόχους όλα είναι δυνατά!

Η Λυσιστράτη είναι αδιαμφισβήτητα το θεατρικό γεγονός της χρονιάς στην ελληνική μας παροικία, εδώ στην ανοιξιάτικη πια Βιέννη. Το εξαιρετικό, σύγχρονο κείμενο, διασκευή του πρωτότυπου, από τον ταλαντούχο (κατά τα άλλα επαγγελματία κόντρα τενόρο) Νικόλα Σπανό απογείωσε τις ερμηνείες όλων και μας έκανε να μείνουμε (θετικά) έκπληκτοι από τις έξυπνες ατάκες και τις σύγχρονες αναφορές στην αυστριακή μας καθημερινότητά. Οι γερμανικοί υπέρτιτλοι δεν έλειψαν, καθώς έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Το γερμανόφωνο κοινό μπόρεσε να παρακολουθήσει το έργο κατ’ αυτόν τον τρόπο, μη νιώθοντας αποκομμένο από όλους.

Τα κοστούμια της «φρέσκιας» Έβελυν Κατσαρού, ήταν μια νότα δροσιάς και ένας έξυπνος συνδυασμός εποχών, απόλυτα ταιριαστά με τα σκηνικά «της αφεντιάς μου». Τα φώτα και ο ήχος του Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου πλαισίωσαν την άρτια εικόνα. Η γνωστή σε όλους μας πια, αγαπημένη, Όλγα Καίσαρη, μας εξέπληξε θετικά με το υποκριτικό της ταλέντο. Τα μελωδικά ντουέτα δε με την υπέροχη Ξανθή Τοκμακίδου, η οποία με την σπαστή ελληνική προφορά και το εμφανισιακά αυστηρό της λουκ ως Σπαρτιάτισσα συνεπήρε το κοινό, μας ταξίδεψαν σε άλλες εποχές, πιο ρομαντικές, πιο ανέμελες.

Την ηρωίδα Λυσιστράτη ενσάρκωσε απόλυτα η μοναδική Ινώ Μάτσου. Έγινε ένα με τον ρόλο, το πίστεψε και το πιστέψαμε κι εμείς… Όλη η υπόλοιπη ομάδα, η Δανάη Μέρμηγκα, η Σαντίνα Μαρκέτου, η Χριστίνα Χρυσανθακοπούλου, η Ειρήνη Σκούτα, ο Χρήστος Λάκης, ο Βασίλης Μαυραντζάς και ο Τάσος Βασιλείου έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και ξεχώρισαν στον ρόλο που τους έμελλε να παίξουν. Η έκπληξη της βραδιάς ήταν η γκεστ σταρ εμφάνιση του Λάμπη Σαχμπατζίδη, γνωστού χορευτή και σεφ της ομογένειάς μας, που σαν «υπερφυσικό» μωρό (εντελώς κόντρα ρόλος για όσους τον γνωρίζουν) με πάνα, καπελάκι και σαλιάρα, έκανε το κοινό να λυθεί στα γέλια την κυριολεξία.

Η θεατρική ομάδα Zur Sonne μας χάρισε μοναδικές ερμηνείες και το κατευχαριστηθήκαμε, γεγονός που φάνηκε στο χειροκρότημα. Φαίνεται πως όσο περνάει ο καιρός, η ομάδα «δένει» και ο δρόμος προς άλλα, μεγαλύτερα «στοιχήματα» διαφαίνεται μπροστά τους. Εύχομαι να συνεχίσει όλη αυτή η ελπιδοφόρα προσπάθεια, να γίνουν όλα τα όνειρά τους (μας) πραγματικότητα και να συνεχίσουν να δίνουν ελληνικό παράδειγμα ήθους και πολιτισμού στο εξωτερικό, κάτι που λείπει τόσο πολύ στις μέρες μας.