Βιβλίο

Το βραβείο Νόμπελ και η Ανθρωπότητα, του Κωστή Α. Μακρή

Spread the love

 

 

 

 

 

 

 

 

Κωστής Α. Μακρής

 

* Το νέο βιβλίο του Κωστή Α. Μακρή «Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη 

 

 

 

 

 

 

12107275_1040231629335089_4892829022541236974_n.jpg

 

 

Την επόμενη Παρασκευή πρόκειται να ανακοινωθεί το ποιος ή ποια παίρνει το Βραβείο Νόμπελ και Νιτρογλυκερίνης για το έργο του για την υπεράσπιση της Ειρήνης. Ένα πραγματικά εκρηκτικό και αξιοζήλευτο βραβείο.

Κι αυτό με κάνει να δηλώσω επίσημα και δημόσια ότι δεν είμαι υποψήφιος κι ότι για τους επόμενους τουλάχιστον τρεις μήνες δεν πρόκειται να θέσω υποψηφιότητα για κανενός είδους δημόσιο αξίωμα ή τιμητική διάκριση.

Θα συνεχίσω αυτό που έκανα μέχρι σήμερα.

Και θεωρώ λογικό να μην ασχολείται κανένας με το τι έκανα μέχρι σήμερα.

Καθώς ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω θέσει υποψηφιότητα για κανενός είδους δημόσιο αξίωμα ή τιμητική διάκριση.

Αυτή είναι μια αξιωματική τοποθέτηση την οποία καταθέτω δημόσια και η οποία επίσης δεν ενδιαφέρει κανέναν και καμία.

Διότι πάντοτε μπορείς να σωπαίνεις ή να λες πράγματα που δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Εκτός από τη σπάνια περίπτωση που έχεις να ανακοινώσεις ότι ανακάλυψες το φάρμακο κατά του πολέμου. Πράγμα που αυτοδίκαια σε κατατάσσει στους υποψήφιους για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα επιστημονικής και μελλοντολογικής φαντασίας επειδή το φάρμακο κατά του πολέμου αργά η γρήγορα θα το ανακαλύψει ο άνθρωπος. Αλλά ίσως τότε να συμπέσει με το τέλος του ανθρώπινου είδους οπότε θεωρώ απίθανο να πάρει κάποιος ένα αντίστοιχο Νόμπελ Ειρήνης καθώς μάλλον θα έχει εκλείψει ή θα τείνει να εκλείψει και το είδος των Επιτροπών Βραβείων Νόμπελ ή θα έχει μεταναστεύσει σε άλλον πλανήτη. Αλλά έχουμε καιρό μέχρι τότε.

Ή μάλλον, νομίζω ότι έχουμε. Ή, τουλάχιστον, ελπίζω ότι έχουμε χρόνο.

Κι αυτός είναι ο κύριος λόγος που για τους επόμενους τρεις μήνες δεν πρόκειται να θέσω υποψηφιότητα για κανενός είδους δημόσιο αξίωμα ή τιμητική διάκριση: η υπερβολική αισιοδοξία μου ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα χωρίς να χρειαστεί να εμπλακώ κι εγώ αναλαμβάνοντας κάποιο δημόσιο αξίωμα ή τιμητική διάκριση. Ούτε καν ένα βραβείο της υπεράσπισης των Ελεφάντων από τους εμπόρους ελεφαντόδοντου. Αν υπάρχει τέτοιο πράγμα…

 

SHARE
RELATED POSTS
Διαβάζοντας: “Ο Βασιλιάς της” του Χρήστου Χωμενίδη, του Άγγελου Κουτσούκη
Βιβλίο: Γκέοργκ Λούκατς: Αισθητική της μουσικής [Εκδόσεις ΤΟΠΟΣ]
“Ανυπότακτη ψυχή” του Βασίλη Μαστρογιάννη – Εκδόσεις Φίλντισι

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.