Κωστής Α. Μακρής

Η γραμματική και το συντακτικό δεν φτιάχνουν γλώσσες. Απλώς μελετούν το φαινόμενο στην ιστορική του πορεία προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τους νόμους που το διέπουν.

Η γλώσσα της οικονομίας που μιλιέται τώρα στον πλανήτη, θα δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον που ούτε η Μαχαμπαράτα, ούτε ο Όμηρος θα μπορούν να δώσουν τα εργαλεία ερμηνείας του.

Θα είναι καλό; Θα είναι κακό; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι θα είναι διαφορετικό από ό,τι μέχρι τώρα γνωρίζαμε.

Και –όπως συμβαίνει με το τσουνάμι– θα σωθούν όσοι μείνουν στο πέλαγος. Εκείνοι που θα αντιπαλέψουν το μέγα κύμα.

Οι φοβισμένοι και οι κρυμμένοι κινδυνεύουν περισσότερο να χαθούν. Τι θα κάνουμε; Τι σκέφτομαι εγώ; Τι προτείνω;

Να χρησιμοποιήσουμε το απόλυτο κριτήριο: Αν πιάσει φωτιά το σπίτι μας τι θα επιλέξουμε να σώσουμε; Την εικόνα της προγιαγιάς ή της Παναγίας; Τα αγαπημένα μας βιβλία; Τα χρυσαφικά μας; Το βιβλιάριο της τράπεζας; Το μωρό στην κούνια;

Ή θα παγώσουμε (σαν την κόρη μιας καλής φίλης) ουρλιάζοντας «Τα θέλω όλα!».

Ποιό είναι το μωρό στην κούνια της Ελλάδας;

Αυτό που θα ξαναχτίσει το σπίτι όταν περάσει η φωτιά.

Που θα κρεμάσει μια σανίδα σε δύο σκοινιά από το οριζόντιο κλαρί του πεύκου που σώθηκε ή θα φυτέψει καινούργιο για να κάνει κούνια το εγγόνι του.

(…κούνια μπέλα – έσπασ’ η κουτέλα – βγήκε μια κοπέλα – που τη λέγανε… )

Το μωρό της Ελλάδας –για μένα— είναι η πατρίδα μου, η Ελληνική γλώσσα. Η ίδια γλώσσα που άλλαξε θρησκείες, άντεξε κατακτητές, ξεπέρασε κατοχές και οικονομικές κρίσεις και ανανεώνεται ακατάπαυστα, δημιουργώντας κάθε φορά νέα γραμματική, νέο συντακτικό, νέες ιδέες και σκέψεις. Σαν το κύμα. Που δεν αλλάζει την ουσία του νερού αλλά το ενεργειακό του φορτίο. Γεννώντας διαρκώς ερωτήματα, ελευθερία και παιδεία καθώς ενώνει ακτές και χώρες.
Αυτό το μωρό των δεκάδων αιώνων θέλω να μπει τώρα στο απυρόβλητο.

Αυτό το μωρό θέλω να μάθει από τώρα να αντιπαλεύει το δυνατό κύμα.

Αν σωθεί αυτό το μωρό, δεν φοβάμαι τίποτα.

Και δεν μιλάω μόνο για την Ελλάδα…

21 Νοεμβρίου 2010

Υ.Γ. Είναι παλιό, το ξέρω… Αλλά αυτά θέλω να πω και σήμερα.

Υ.Γ. 2 Η εικόνα είναι δική μου από το βιβλίο «Νανουρίσματα, ταχταρίσματα κ.λ.π.» από τις Εκδόσεις ΘΥΜΑΡΙ.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author 

iPorta.gr