Ανοιχτή πόρτα

Το καλύτερο δώρο μου, της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Τζίνα Δαβιλά

10863938_626860790758192_5830921897668952562_o.jpg

 

 

 Napolitana Giasiranis

 

PANE_DI_CAPO_Plaino.jpg

Pane di capo 

Ανάληψη, Στάδιο Διαγόρας, Ασγούρου

delivery: 224100-3600. 

Είκοσι πνιγμένοι μετανάστες στη θάλασσα του Φαρμακονησίου. Οι σωροί τους μεταφέρθηκαν σήμερα στη Ρόδο.

Δεκαοκτώ μετανάστες από το Κουρδιστάν με ιρανική υπηκοότητα στις 22 Δεκεμβρίου βγήκαν στα παράλια της Ρόδου, κρύφτηκαν σε κάποιο πάρκινγκ και περπατώντας για περισσότερο από τρεις ώρες, στις 23 Δεκεμβρίου στις 8 μμ, έφτασαν στα Παλιά Σφαγεία, χώρο φιλοξενίας μεταναστών.

Μεταξύ τους οκτώ παιδιά, μεταξύ των οποίων το ένα που πάσχει από υδροκεφαλισμό και είναι τυφλό, περίπου ενός έτους, και άλλο ένα έχει σύνδρομο Down.

Ο διακινητής τους ήταν τούρκος, με μούσι και νεαρός. Τους μετέφερε με φουσκωτό προς 1500 δολλάρια έκαστο, εκτός από τα παιδιά που πλήρωσαν 750 δολλάρια. Μισά κιλά, μισή τιμή.

Οι μετανάστες είναι όλοι τους δασκαλεμένοι να μην μιλήσουν και ο ένας που ήταν δεκτικός στο να πει κάτι, κάποιος τον αποκάλεσε χαϊβάνι.

Πιο πέρα μια οικογένεια ελλήνων δεν μπορεί να αγοράσει για τα χριστούγεννα ούτε μελομακάρονο. Κανείς από εκείνους που τους χρωστά χρήματα δεν φιλοτιμήθηκε να τους δώσει έστω 100 ευρώ για τα Χριστούγεννα.

Εσύ, εγώ, ο δικός μου, ο δικός σου θα ανεβάσουμε όμορφες εικόνες στο fb για να ευχηθούμε.

Παράλληλοι κόσμοι. Διαφορετικών ταχυτήτων.

Ναι, ο κόσμος είναι άδικος και αυτή είναι η λύπη μου.

Όχι καρδιά μου, δεν θα σου κάνω δώρο φέτος και ξέρεις πόσο πολύ σ’αγαπάω.

Θα μου κάνω δώρο γαλήνη.

Τα χρήματα για το δώρο σου, με την άδειά σου, θα τα προσφέρω εκεί που πρέπει.

Εκεί που θα σε κάνει και σένα περήφανο που είσαι άνθρωπος.

Γιατί τα φετινά χριστούγεννα δεν θέλω να μου φέρουν δώρα.

Δώρο για μένα είναι ένα ξαφνικό “σ’αγαπάω” από αυτόν που δεν καταλαβαίνω γιατί μ’αγαπάει. Χωρίς δαπάνη οικονομική. Μόνο ψυχούλα.

Και αξία έχει αυτό που δεν το περιμένει ο παραλήπτης.

Και εγώ έτσι με θέλω από δω και πέρα.

Να μην δίνω το αναμενόμενο, αλλά το αναπάντεχο.

Φαντάσου τη χαρά.

Λοιπόν… στα είπα. Ό,τι κατάλαβες.

Ποιος είπε ότι είμαι εδώ για να σου λέω τα ευχάριστα;

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

 iPorta.gr

 

 

 

 

 

 

[iframe width=”560″ height=”315″ src=”https://www.youtube.com/embed/S62_kB5dWO8″ frameborder=”0″ allowfullscreen ]
SHARE
RELATED POSTS
Αβάσταχτη ελαφρότητα, της Αθηνάς Γιομπλάκη
Πώς να γεμίσουν οι ώρες αυτής της ζωής δίχως βάθος;, του Νίκου Βασιλειάδη
Το βρίσιμο και η αντιμετώπισή του, του π. Μάξιμου Παναγιώτου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.