Κωστής Α. Μακρής

Το σημαντικότερο γεγονός του 2015:

α) σε παγκόσμιο επίπεδο:

Το ότι ακόμα δεν έχει ξεκινήσει ο ένοπλος 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος παρ’ όλο που η ανθρώπινη βλακεία συνεχίζει να αυτοϊκανοποιείται με

πολλούς τοπικούς πολέμους, άγριες επεμβάσεις των λεγόμενων “ισχυρών” σε όλο τον κόσμο και με τρομοκρατικές επιθέσεις. Αντίθετα, ο

Παγκόσμιος Οικονομικός Πόλεμος συνεχίζεται με αμείωτη αγριότητα ενάντια στο ανθρώπινο είδος και τον πλανήτη.

β) σε ελλαδικό επίπεδο:

Τρεις επισκέψεις στις κάλπες για να μην κάνουμε κάτι που αν το είχαμε κάνει εδώ και 40 χρόνια, τώρα θα ήμασταν πιο πλούσιοι, πιο ωραίοι

και πιο υγιείς: να ιδρύσουμε στην Ελλάδα ένα σύγχρονο κράτος δικαίου με αξιοκρατία, ανθρωπιστικά και περιβαλλοντικά δίκαιη νομοθεσία

και αμείλικτη αντιμετώπιση κάθε είδους διαφθοράς.

γ) σε προσωπικό:

Η κυκλοφορία του δεύτερου βιβλίου μου, “Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια”. Είναι αξιοθαύμαστο για μένα το ότι αυτή η ιστορία δεν

υπήρχε πριν τη γράψω και πριν κυκλοφορήσει σε βιβλίο. Κάτι που ισχύει σχεδόν για κάθε ιστορία κάθε ανθρώπου. Είτε τη γράφει είτε τη ζει.

Η πιο όμορφη και η πιο άσχημη εικόνα που κρατάω από το 2015:

Η ομορφότερη: Μια ηλικιωμένη κυρία που ταΐζει με μπιμπερόν ένα προσφυγόπουλο σε ένα Ελληνικό νησί.

Η ασχημότερη: Η πειραγμένη φωτογραφία ενός πνιγμένου προσφυγόπουλου, η διάδοσή της στα μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά και τα

σχόλια αποτροπιασμού γι’ αυτή τη φωτογραφία. Λες και δεν ξέρει ο κόσμος πόσα ανθρωπόμορφα τέρατα κρύβει ο πλανήτης. Λες και είναι η

πρώτη φορά που ένα παιδί πέφτει θύμα της αγριότητας του ανθρώπου.

Τι έκανα το 2015 και έδωσε χαρά σε μένα ή και σε άλλους:

Πέρασα πολλές γιορτινές μέρες κοντά σε ανθρώπους που αγαπάω και με αγαπάνε. Είπα πολλές φορές “σε αγαπάω”. Έφαγα, ήπια και

συζήτησα με πολλούς συγγενείς και φίλους. Είπα καλά και επαινετικά λόγια σε ανθρώπους.

Τι καινούριο έκανα ή έμαθα το 2015:

Επινόησα μερικές ιστορίες για παιδιά και για μεγάλους. Έφτιαξα και μερικές νέες εικόνες.

Έμαθα να βλέπω και να ζωγραφίζω έναν ρινόκερο όπως ένα μικρό παιδί.

Τι έκανα το 2015 και το μετάνιωσα:

Δεν μετάνιωσα για κάτι που έκανα. Κάποια λάθη που έκανα προσπάθησα να τα διορθώσω και το κατάφερα για τα πιο πολλά. Γι’ αυτά που

δεν μπόρεσα να διορθώσω μέσα στο 2015 θα συνεχίσω να προσπαθώ μέσα στο 2016.

Τι δεν έκανα το 2015 και το μετάνιωσα:

Δεν μετάνιωσα για κάτι που δεν έκανα. Αλλά σ’ αυτό που γράφω μπορεί να φταίει και η επιλεκτική μνήμη μου.

Τι θα ήθελα να γίνει και δεν έγινε:

α) σε κοινωνικό επίπεδο:

Να σταματήσει κάθε πόλεμος.

β) σε προσωπικό:

Να κερδίσω ένα λαχείο. Αλλά αυτό είναι δύσκολο. Για να κερδίσω ένα λαχείο μάλλον θα πρέπει να αγοράζω λαχεία πιο τακτικά.

Το 2015 για μένα ήταν:

Μια θαυμάσια χρονιά από την οποία επιβίωσα ζώντας αρκετά πυκνά. Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτές τις λέξεις…

Τι περιμένω από το 2016:

Τα πάντα. Ακόμα και την ανακάλυψη του γονιδίου της αλλεργίας απέναντι στη διαφορετικότητα. Πράγμα που μπορεί να επιτρέψει στους

επιστήμονες να βρουν την κατάλληλη θεραπεία για τη μισαλλοδοξία που ευθύνεται για εκατομμύρια θανάτους και για μια τεράστια ποσότητα

δυστυχίας για όλο το ανθρώπινο είδος και για ολόκληρο τον πλανήτη μας. Αν κάτι έχω κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια είναι η ευχαρίστηση να

εκπλήσσομαι από πάρα πολλά και να μην εκπλήσσομαι από ακόμα περισσότερα. Εύχομαι, το 2016 να μας εκπλήξει όλους ευχάριστα.

Συμμετέχετε κι εσείς

στο πρωτοχρονιάτικο δώρο της Πόρτας

που είναι το  σπάνιο φωτογραφικό λεύκωμα

“Το βλέμμα της αιωνιότητας” από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ απαντώντας στις ερωτήσεις που προηγήθηκαν.Το μειλ θα στείλετε στο[email protected]  καθώς και μια φωτογραφία σας.

Σημείωση: οι συνεργάτες της Πόρτας εξαιρούνται της κλήρωσης για το δώρο