Ας ηρεμήσουμε. Ας χαλαρώσουμε.

Η υστερία και το άγχος ουδέποτε ήταν καλοί σύμβουλοι.

Ας προσπαθήσουμε πρώτα να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και μετά βλέπουμε.

Η χώρα είναι, μετά από σοβαρό ατύχημα, διασωληνωμένη, στον γύψο και σε βαθιά καταστολή, όπως αποφάσισαν οι θεράποντες ιατροί.

Τα αίτια και οι υπεύθυνοι του ατυχήματος-αν και λίγο πολύ γνωστά-θα τα διερευνήσει η ιστορία, που όπως λένε την γράφουν οι νικητές.

Αν θα υπάρξουν.

Μέσα σε πέντε χρόνια, αλλάξαμε τέσσερις πρωθυπουργούς, συγγνώμη ιατρούς.

Ο πρώτος, το 2009, εγκατέλειψε την προσπάθεια. Για να είμαστε ειλικρινείς έφυγε ανεύθυνα τρέχοντας.

Ο δεύτερος, το 2011, αντικαταστάθηκε σαν ακατάλληλος, διότι αντί να αναλάβει την ευθύνη και το ρίσκο της θεραπείας,
πρότεινε να αποφασίσουμε όλοι μαζί και ό,τι πει η πλειοψηφία.

Ο τρίτος, το 2012, διεκπεραίωσε μια εφημερία.

Ο τέταρτος, το 2014, προετοιμάζει αξιοπρεπή αποχώρηση πριν τον εκπαραθυρώσουν, διότι αποδείχθηκε ότι δεν ήταν ικανός ούτε για να διαχειριστεί το υπερεγώ του(ούτε του βοηθού του).

Επί 2,5 χρόνια καλλιέργησε αισιοδοξία και ενώ μιλούσε για success story, επανέφερε το grexit.

Προφανώς όσα έλεγε, τα έλεγε για να πείσει τον εαυτό του.

Στο διάστημα αυτό, εμφανίστηκε ένας νέος που έριξε στο τραπέζι μια επαναστατική μέθοδο.

Μας είπε ότι ”ο θάλαμος της εντατικής δεν είναι φετίχ”.

Καλό ακούγεται, αλλά κάπου εδώ σταματούν οι παρομοιώσεις, διότι κάποιοι σκέφτονται πονηρά, επειδή τάχα μου η μέθοδος δεν τους είναι ”οικεία”.

Να βγάλουν τον ασθενή από τη πρίζα και να αρχίσουν το μοίρασμα οργάνων…

Θα μας καλέσουν να απαντήσουμε-αν όντως είναι επαναστατική- και ο μεν και οι δε, για να εξασφαλίσουν τη νομιμοποίηση των συνεπειών.

Το ερώτημα όμως δεν είναι ρητορικό.

Είναι-εσκεμμένα; – παραπλανητικό.

Στο ”το ευρώ δεν είναι φετίχ” υπάρχει πλάνη.

Διότι στην ουσία ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΕΤΙΧ.

Το χρήμα και όχι το νόμισμα, είναι-ήταν-μέσο συναλλαγής προσφερόμενων αγαθών και υπηρεσιών.

Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.

Κάποιοι επιτήδειοι το μετέτρεψαν σε εμπορεύσιμο είδος.

Σε έναν άυλο, άνευ αντικρίσματος πλούτο και μας παρέσυραν σε έναν τρελό αποκριάτικο χορό με μπαλόνια.

Φρόντισαν όμως να κρατήσουν για τον εαυτό τους και την τρόμπα που τα φουσκώνει και τις καρφίτσες που τα σκάζουν.

Ο πραγματικός-χειροπιαστός και όχι λογιστικός-πλούτος βρίσκεται στη φύση.

Το νερό, οι τροφές, οι ενεργειακές πηγές, οι ανανεώσιμες πηγές, οι πρώτες ύλες.

Κάποιοι λένε ότι η φύση τις προσφέρει απλόχερα για τη σωτηρία του ασθενή.Προσωπικά το ασπάζομαι.

Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν το ασπάζεται η Ριζοσπαστική Αριστερά που βρίσκεται προ των πυλών και θα έχει έτσι το ίδιο τέλος με τον προκάτοχό της στη πρωθυπουργία.

Λέει ότι είναι ”ριζοσπαστική” για να πείσει τον εαυτό της.

Αν κάνει το λάθος να συμμετάσχει στον αποκριάτικο χορό με τα μπαλόνια, θα της φορτώσουν ιστορική ευθύνη που δεν της ανήκει, διότι ο ασθενής θα πεθάνει στα χέρια της και την ιστορία την γράφουν οι νικητές που θα φροντίσουν να βγάλουν την ουρά τους, τα ούρα τους και τα κόπρανά τους από έξω.

Και είναι άδικο να φορτωθεί τέτοιο βάρος, όχι ένα κόμμα, αλλά συνολικά ένας τρόπος ζωής.

Υ.Γ.1: Αυτές τις μέρες ξαναδιαβάζω ένα εξαιρετικό και σπάνιο βιβλίο που κυκλοφόρησε σε 6.000 μόνο αντίτυπα το 1976 από τις εκδόσεις ΠΥΛΗ.

”ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ” του Ντήτερ Ντουμ.

Τίτλος πρωτοτύπου

Dieter Duhm-Angst Im Kapitalismus

c 1972 Verlag K’u’bler KG Lampertheim

Υ.Γ.2: Οι οικονομολόγοι υπολογίζουν πως αν είχαμε δραχμή θα είχε υποτιμηθεί έναντι του ευρώ τουλάχιστον κατά 40%.
Δηλαδή η ισοτιμία θα ήταν πάνω από 500 δρχ. τουλάχιστον.

Αγόρασα καπνό, τσιγαρόχαρτα, φίλτρα για μένα και τσιγάρα για τη συμβία και έδωσα με ευκολία 10 ευρώ.

Κάποιοι θα μου πουν ”ρε φίλε γιατί δεν κόβετε το κάπνισμα;”

Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση, αλλά άλλος είναι ο λόγος που το αναφέρω.

Αν είχαμε δραχμή, θα μπορούσα να δώσω 5.000 με τόση ευκολία;

Έχουν τεράστια ευθύνη όσοι μας οδήγησαν ανεπαισθήτως σαν πρόβατα στη σφαγή.

Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι ούτε οικονομικά ούτε ψυχολογικά.

Αλέξανδρος Μπέμπης