Βαγγέλης Παυλίδης

Θα εξομολογηθώ πως ενώ συνήθως δεν έχω πρόβλημα με τις λέξεις, με το πώς να εκφραστώ γενικά και να αναπτύξω τις ιδέες μου (αν και προτιμώ να σκιτσάρω) κάπου δυσκολεύομαι να εξηγήσω και να υποστηρίξω το προφανές, το αυταπόδεικτο και αυτονόητο. Λέω δηλαδή πως αν το μεσημέρι κάποιος αμφισβητήσει πως εκείνο το πράγμα που λάμπει στον ουρανό είναι ο Ηλιος και μου ζητήσει να αποδείξω οτι είναι, ε, εκεί τα χάνω λίγο.

Ετσι και τώρα μ’ εκείνα τα περι φασισμού και κομμουνισμού, με την θεωρία των δυο άκρων που βέβαια δεν είναι τωρινή και που προσπαθεί να μας πείσει πως πορτοκάλια και καρπούζια είναι το ίδιο πράγμα. Επικίνδυνη θεωρία, που σκόπιμα παραβλέπει την ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία. Επικίνδυνη σήμερα που η ακροδεξιά δείχνει και πάλι την απαίσια φάτσα της. Είναι πιο επικίνδυνη επειδή τώρα προβάλλεται απο κράτος μέλος τις ΕΕ που πολέμησε στο πλευρό της Ναζιστικής Γερμανίας και που ακόμα και μετά τον πόλεμο τίμησε με διάφορους τρόπους το παρελθόν της αυτό. Επικίνδυνη, για την χώρα μας τουλάχιστον, γιατί είναι διχαστική και προϊδεάζει για ένα κλίμα “ μετα-εμφιλιοπολεμικό”.

Και ακόμα πιο επικίνδυνη όταν εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανοί ζητούν απο τον Τραμπ, που αρνείται να καταδικάσει τους Αμερικάνους νεο-ναζί, να κυρηχθούν επίσημα τρομοκράτες οι αντι-ναζί που διαδήλωσαν εναντίον τους στην Charlottesville.

Στην αμηχανία μου απάνω και αναζητόντας επιχειρήματα προκειμένου να αποδείξω το αυταπόδεικτο έπεσα πάνω στην περίφημη φωτογραφία του Yevgeny Khaldei, παρμένη στις 2 Μαϊου 1945. Δείχνει Ρώσους στρατιώτες να υψώνουν την σημαία της ΕΣΣΔ πάνω στο Γερμανικό Reichstag. Ήταν η κατάληψη του Βερολίνου, το τέλος της Ναζιστικής Γερμανίας. Μα ήταν και το τέλος, τότε, μιας πάλης ανάμεσα σε δυο εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογίες, του Κομμουνισμού και του Ναζισμού, που τώρα κάποιοι θέλουν να τις βάλουν στο ίδιο καλάθι. Ε, όχι δα!

I must confess that though I have no problem with words, with how to express my self and to put forward my ideas, still I find it hard to explain and to defend what is obvious, self-evident and self-explanatory. I mean that if, for example, someone questions the fact that that bright object in the sky is the sun and I am asked to prove that it is well… I will be at a smaller or bigger loss of how to proceed.

This is now the case with all the talk about Fascism and Communism, with the theory of “the two extremes”, which is trying to prove that oranges and watermelons are one and the same thing. It is not a new theory, but it is a dangerous theory which intentionally disregards history and political theory and philosophy. It is even more dangerous today as the extreme Right has once again shown its ugly face. It is dangerous because it is now promoted by a country member of the EU that has fought side by side with Nazi Germany and that, even after the war, it has honored in various ways her Nazi past. A dangerous theory for our country, Greece, because it is divisive, initiating a “post civil war” climate. And it is dangerous as hundreds of thousands of Americans have signed a petition calling on Donald Trump (who refuses to condemn the American neo-nazis) to “formally recognise” anti-fascists as terrorists.

In my puzzlement and looking for arguments to prove the self-evident I came across the famous picture by Yevgeny Khaldei, taken on 2 May 1945. It shows Russian soldiers raising the flag of the USSR on top of the German Reichstag. It was the end of the battle for Berlin, the end of Nazi Germany. But it also marked the end, at the time, of a struggle between two diametrically opposite ideologies, those o Communism and Nazism. Two diametrically opposite ideologies that there are those that now want to put in the same basket. Seriously? No way!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr