Ο Πάνος Καπώνης* είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τ. Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Φαρμακευτική), ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας ,από τους πρώτους ποιητές της λεγόμενης Γενιάς του ’70, γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1947 στο Αγρίνιο. Σπούδασε οικονομικά, νομικά και σκηνοθεσία και σταδιοδρόμησε ως Δικηγόρος στην Αθήνα. Ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, έχει εκδώσει εννέα ποιητικά βιβλία, δύο βιβλία λογοτεχνικών δοκιμίων, ένα με διηγήματα και ένα μυθιστόρημα. Δημοσιεύει επί 50 χρόνια άρθρα και λογοτεχνία σε διάφορες εφημερίδες, περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά.  Παράλληλα έχει συγγράψει οκτώ πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου για τα Πανεπιστήμια ΕΚΠ Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πατρών, όπου στο τελευταίο διατέλεσε και επισκέπτης καθηγητής φαρμακευτικού δικαίου για δύο χρόνια. Λογοτεχνική ιστoσελίδα : http://logos.caponis.gr.

ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ (Π64)

Tα τρένα ήταν σταματημένα κάπου …

[από το 1870 στο 2023]

[Παλιότερα, γράφαμε «τραίνο». Η επιλογή αυτή έγινε επειδή στα γαλλικά και τα αγγλικά, τις γλώσσες που ήξεραν οι περισσότεροι, η λέξη γράφεται train,…]  

(Νίκος Σαραντάκος, 15-11-2021).

Η αποβάθρα ΙΙΙ 

Τα τρένα ήταν σταματημένα κάπου

Και τα μάτια σου σταματημένα

Κάπου απροσπέλαστα κενά

Σχεδόν πουθενά πάνω στις ράγες.

Η απώλεια των αποσκευών σου

Ανέβηκε στο τρένο με άλλους

Θαμώνες των πρωινών δρομολογίων

Ως απόδραση μιας ενοχής.

Το απόσπασμα του ταξιδιού

Ανάμεσα στον σταθμάρχη και σένα

Σταμάτησε στο ρολόϊ του σταθμού.

Καλό ταξίδι, καλό ταξίδι

Ο παλιός σταθμός είχε αδειάσει

Τα μάτια σου είχαν αδειάσει

Και το χέρι μου μετέωρο σινιάλο.

       Ξεκίνησα, μήπως και κάποιοι ευαισθητοποιηθούν, με το παραπάνω διαχρονικό (προφητικό) ποίημα, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην 2η έκδοση του ποιητικού βιβλίου μου “Κοκτέϊλ Β’ ” το 2008. Γράφτηκε στην Αθήνα το 1966, 

       Ο πρώτος σιδηρόδρομος, το «τραίνο», στην Ελλάδα ολοκληρώθηκε το 1870 και συνέδεε το Θησείο της Αθήνας με τον Πειραιά. Με τον νόμο 2144/1920 δημιουργήθηκε ένα ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους–ΣΕΚ», που ανέλαβε την εκμετάλλευση των δικτύων της ΕΕΣ [Εταιρεία Ελληνικών Σιδηροδρόμων] που προϋπήρχε. 

       Επίσης το 1922 οι «ΣΠΑΠ» λειτούργησαν ως ανεξάρτητη εταιρεία, δηλαδή οι «Σιδηρόδρομοι Πειραιώς–Αθηνών-Πελοποννήσου» οι οποίοι ήταν η ελληνική σιδηροδρομική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1882 και διαχειριζόταν την μετρικού εύρους (1.000 χιλιοστά) σιδηροδρομική γραμμή Πειραιά-Πάτρα, συνδέοντας τον Πειραιά και την Αθήνα με την Πελοπόννησο. Η εταιρεία κρατικοποιήθηκε το 1954 και απορροφήθηκε από τους Σ.Ε.Κ. «Σιδηροδρόμους Ελληνικού Κράτους» το 1962.  

       Το 1890 ιδρύεται το σιδηροδρομικό δίκτυο ΣΒΔΕ «Σιδηρόδρομοι Βορειοδυτικής Ελλάδος». Στις 9-12-2006 Η Καθημερινή, έγραφε : «Ένα στοιχειωδώς σύγχρονο κράτος δεν όφειλε να έχει συνειδητοποιήσει τη χρησιμότητα και την αποφασιστική συμβολή στην ανάπτυξη του σιδηροδρόμου, έτσι ώστε να ‘χει από δεκαετίες επί δεκαετιών φροντίσει να υπάρχει σιδηροδρομικό δίκτυο κατά μήκος της Δυτικής Ελλάδας – κάτι που «είδαν» οι κυβερνήτες της Ελλάδας ήδη από το 1890, όταν αποφάσιζαν τη λειτουργία «γραμμής» Μεσολόγγι – Αιτωλικό – Αγρίνιο, με πρόβλεψη για σύνδεση και με το δίκτυο Πελοποννήσου, που ουσιαστικά έπαψε να λειτουργεί από τα μέσα του περασμένου αιώνα.

       Έτσι λοιπόν φτάσαμε από τα «τραίνα» του 1890 στα «τρένα» της «Ferrovie dello stato Italiane group» «Hellenic Train» του 2000 τόσο …, αφού επί χρόνια, από την 1^η Ιανουαρίου 1971 είχαμε «καμάρι» μας την ανώνυμη κρατική εταιρεία ΟΣΕ, που στις 8 Απρ 2019, οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι συμπλήρωναν και γιόρτασαν τα 150 χρόνια (1869-2019) από την ίδρυσή τους και μας έλεγαν με ένα σλόγκαν του ΟΣΕ : «Η εξέλιξη κινείται στις ράγες μας!». Τώρα λοιπόν, ΟΛΟΙ, πολιτικοί, αρμόδιοι υπουργοί, τεχνικοί, τεχνοκράτες, επικεφαλείς των σιδηροδρομικών οργανισμών και άλλοι υπεύθυνοι, Έλληνες και Ιταλοί, θα πρέπει να πούνε στον Ελληνικό Λαό :  «Ο Θάνατος κινείται στις ράγες μας!».  

       Με αφορμή το πολύνεκρο, απίστευτο, τραγικό, σοκαριστικό, σιδηροδρομικό «έγκλημα» των Τεμπών, που το λεξιλόγιό μου είναι πολύ φτωχό να περιγράψει αυτήν την τραγωδία, γράφτηκαν πάρα πολλά από  πολλούς, σχετικούς και άσχετους, φιλοξενήθηκαν εκατομμύρια λέξεις που εξέφραζαν τον πόνο, την θλίψη, την οργή, την δικαιολογημένη πολιτική περιφρόνηση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά, δεν είμαι σίγουρος ότι, πέρα από την πολιτική εκμετάλλευση (ως συνήθως) από τις πολιτικές-κομματικές δυνάμεις που λυμαίνονται την εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών, θα χρεώσουν την κατασπατάληση των χρημάτων μας, ως ανίκανοι διαχειριστές της ζωής μας τελικά, σε εκείνους που ήταν και είναι ΑΚΡΩΣ υπεύθυνοι για τον  «Θάνατο (που) κινείται στις ράγες μας!».  

       Ένα δείγμα της βρώμικης πολιτικής ορισμένων πολιτικών (δεν είναι η αμέλεια, ούτε η αδράνεια, ούτε η ατυχία, ούτε η «κακιά» στιγμή, ούτε οτιδήποτε άλλο που να παρέχει ελαφρυντικά, αλλά η όλη διαχείριση των ελληνικών σιδηροδρόμων (και όχι μόνον), η οποία ενέχει καθαρά ιδιοτέλεια. Ιδιοτέλεια και σκοπιμότητα κυρίως σε ψηφοθηρικά οφέλη, όπως κάποιος πολιτικός στην Αιτωλοακαρνανία. Βλέπε OPEN TV (16-3-2023) «Εκατομμύρια ευρώ ξόδεψε το Ελληνικό Δημόσιο για μία σιδηροδρομική γραµµή που δεν λειτούργησε ποτέ στην Αιτωλοακαρνανία. Μάλιστα, παραμονή των εκλογών του 2004 πραγματοποιήθηκε και σχετική εκδήλωση στον σταθμό του Αιτωλικού. Όμως, πρόκειται για μία τυφλή γραµµή που δεν θα μπορούσε ποτέ να συνδεθεί με το υπόλοιπο δίκτυο». Βλέπετε ότι, έπρεπε να πεθάνουν 57 άνθρωποι για να το ανακαλύψουν, όταν όλοι το γνώριζαν από το 2004.       

       Διάβασα ότι πολλοί ζητούν «εκλογές εδώ και τώρα» έχοντας την προσδοκία ότι, μια κυβέρνηση που δεν θα κάνει τα λάθη και τις αστοχίες (εκούσιες ή ακούσιες) της προηγούμενης ή της παρούσας κυβέρνησης, θα λυθούν οι παθογένειες του ελληνικού κράτους. Λυπάμαι, θα τους απογοητεύσω. Δεν λέω ότι είναι οι ίδιοι άνθρωποι που διαχειρίζονται τα κοινά, αλλά λέω ότι, η ίδια νοοτροπία θα επικρατήσει και πάλι και θα μας μείνουν… οι προσευχές ! Με την εμπειρία μου ως πολίτη για αρκετές δεκαετίες, δεν πιστεύω ότι με διαδηλώσεις, κραυγές, ξύλο στους δρόμους και δημοσιογραφικά μπλα-μπλα, πολιτικές αναλύσεις  και ψεύτικο πένθιμο κλίμα θα διορθωθεί αυτό το κράτος … 

       Θα τελειώσω με ένα περιστατικό : Πρίν λίγα χρόνια, ταξιδεύοντας από την Αθήνα στην Πάτρα, διαπίστωσα ότι είχαν ήδη εγκαταστήσει τις γραμμές ηλεκτροκίνησης του προαστιακού μέχρι το Κιάτο Κορινθίας. Έπειτα όμως από λίγο χρονικό διάστημα, κάνοντας την ίδια διαδρομή στον αυτοκινητόδρομο «Α8», διαπίστωσα ότι οι ηλεκτροφόρες γραμμές …. δεν υπήρχαν. Τότε, θεώρησα σκόπιμο να θέσω αυτήν την πληροφορία σε έναν πρώην φίλο συμφοιτητή, βουλευτή της εν γένει αριστεράς, ο οποίος με διαβεβαίωσε ότι θα το δημοσιοποιήσει, ακόμα και ως  θέμα στην Βουλή.      Λοιπόν, ακόμη περιμένω …. 

Καλές εκλογές !!!