Κωστής Α. Μακρής

― Τα αγαπάς όλα τα ζώα;

― Όχι.

― Εγώ νομίζω ότι τα αγαπάς…

― Δεν τα αγαπάω. Μερικούς ανθρώπους αγαπάω. Όχι όλους.

― Εμένα;

― Εσένα σε αγαπάω.

― Και τα ζώα;

― Δεν τα αγαπάω όλα τα ζώα. Τη σφήκα που έβγαλα έξω δεν την αγαπάω.

― Την έβγαλες έξω όμως…

― Την έβγαλα έξω επειδή ερχόταν στην πορτοκαλάδα σου και εσύ τη φοβόσουνα. Αλλά δεν τη σκότωσα. Όπως είδες, την έπιασα προσεχτικά με το χαρτί της κουζίνας, για να μη με κεντρίσει, και την έβγαλα στη βεράντα. Άνοιξα το χαρτί και πέταξε μακριά. Κι αν ξανάρθει, το ίδιο θα κάνω.

― Την αγαπάς δηλαδή.

― Δεν την αγαπάω. Αλλά τη σέβομαι. Και στο κάτω κάτω, δεν ξέρει ότι τη φοβάσαι. Θα ήταν σωστό να τη σκοτώσουμε επειδή πεινάει ή διψάει; Ή επειδή τη φοβόμαστε;

― Όχι… Αλλά νομίζω ότι την αγαπάς.

― Δεν είναι αγάπη αυτό. Σεβασμός είναι. Τη σέβομαι τη σφήκα. Ζει κι αυτή στον ίδιο πλανήτη με εμάς. Όλα τα ζώα τα σέβομαι. Και τους ανθρώπους. Όπως και τους γείτονές μου.

― Ακόμα κι όταν είναι κακοί;

― Αν είναι κακοί θα κάνω ό,τι μπορώ για να μη με βλάψουν. Εμένα, όσους αγαπάω και άλλους.

― Κι αν κάνουν κακό σε ζώα;

― Θα προσπαθήσω να τους εμποδίσω.

― Θα τους σκοτώσεις;

― Όχι. Θα προσπαθήσω να τους καταλάβω και να με καταλάβουν, να μου εξηγήσουν και να τους εξηγήσω. Αλλά αν αυτό που κάνουν είναι παράνομο, θα κάνω ό,τι πρέπει για να εμποδιστούν από τον νόμο.

― Κι αν δεν καταλαβαίνουν; Ή συνεχίζουν να κάνουν αυτά τα… πώς τα λες, τα παράνομα πράγματα;

― Τι να σου πω… Ό,τι μπορώ θα κάνω…

― Θα τους σκοτώσεις;

― Αν τους σκοτώσω θα γίνω το ίδιο κακός με αυτούς.

― Και τι θα κάνεις τότε;

― Σου είπα… Ό,τι μπορώ. Και ό,τι επιβάλλουν οι νόμοι μας.

― Ποιοι είναι οι νόμοι μας.

― Α… Αυτή είναι μια συζήτηση που μπορεί να κρατήσει πάρα πολλές πορτοκαλάδες!

― Θα μου πεις;

― Άλλη ώρα…

― Τώρα θέλω!

― Τώρα έχω δουλειά.

― Όλο δουλειά έχεις…

― Ναι. Είναι κι αυτό ένας νόμος…

02 Αυγούστου 2016

 * Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The articleexpresses the views of the author

iPorta.gr