Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του  

Ήταν ένα ωραίο πρωϊνό στα μέσα του Μάη 1480 όταν οι σκοποί ψηλα στη βίγλα του λόφου του Aγίου Στεφάνου -το Mόντε Σμίθ, που λέμε σήμερα- είδαν μια τούρκικη αρμάδα να καβατζάρει την Σύμη μ’ όλα τα πανιά ανοιχτά και να ενώνεται με μιαν άλλη που έβγαινε απο τον κόλπο του Φύσκου, την Μαρμαρίδα. Έπηξε η θάλασσα σ’ όλο το μήκος της Mικρασιατικής ακτής. Δεν ήταν κάποιος απο τους συνηθισμένους στόλους και στολίσκους που πηγαινοέρχονταν στην περιοχή, μα ολόκληρος ο Οθωμανικός στόλος!

Η «Επιχείρηση Ρόδος» έχει ξεκινήσει. Ο στόλος μεταφέρει στρατό απ’ όλα τα μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μαζί μηχανικούς, σκαπανείς, μιναδόρους, πυροβολητές με όλες τις πολιορκητικές μηχανές και τα σύνεργά τους –πάνω απο 100.000 μαχητές, λένε οι πηγές. Επικεφαλής είναι ο Μεσίχ Πασάς Παλαιολόγος, Έλληνας εξωμότης και κοντά του ο Δημήτρης Σοφιανός, ο Αντώνης Μελίγαλος κι ο Meister Georg Frappan, Γερμανός ειδικός στα πυροβόλα.

Τέλος τ’ αστεία και αμέσως δίνεται η διαταγή να κλειστούν όλοι στα κάστρα, σύμφωνα με το σχέδιο. Τα πάντα, σπίτια ακόμα κι εκκλησιές γύρω απο την πόλη κατεδαφίζονται και τα υλικά μεταφέρονται μέσα στα τείχη. Έτσι, δε θα χρησιμοποιηθούν από τον εχθρό.

Στις 23 Μάη, μια μέρα σαν σήμερα πριν 535 χρόνια, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση, οι Tούρκοι πατούν στην παραλία των Tριαντών, εκεί κοντά στην Παναγιά τη Φανερωμένη. Στη συνέχεια, και πάντα χωρίς αντίσταση, καταλαμβάνουν το λόφο του Aγίου Στεφάνου, την δυτική πρόσβαση προς την πόλη.
Την άλλη μέρα, 24 Μάη, οι Τούρκοι στήνουν κανόνια και τρείς γιγάντιους καταπέλτες στον κήπο της εκκλησιάς του Aγίου Αντωνίου – το σημερινό τζαμί Mουράτ Pεΐς- και πάνω από τα νερά του Mαντρακιού αρχίζουν να ρίχνουν τεράστια βλήματα στον Πύργο του Aϊ Nικόλα κλειδί στην άμυνα της πόλης.
Oι υπερασπιστές της πόλης απαντούν σε είδος, με κανόνια και μπομπάρδες από το Kατάλυμα της Ωβέρνης και τον Πύργο του Ναϊγιάκ.

Έτσι, στα χρόνια του Μεγάλου Μάγιστρου Pierre d’ Aubusson και του Σουλτάνου Μωάμεθ του Πολιορκητή, ξεκίνησε η 1η μεγάλη πολιορκία της Ρόδου απο τους Τούρκους, που θα τελειώσει ύστερα απο λίγους μήνες με τους πολιορκητές να αποχωρούν ντροπιασμένοι.

On a beautiful spring morning about the middle of May, the watch high up on their lookout on the hill of St. Stephanos spot a Turkish armada to detach itself from the shores of Asia Minor and to approach Rhodes under full sail. The population of the island shut themselves up in the castles according to the emergency plan. Houses and even churches in the periphery of the city are purposely destroyed and the rubble carried inside the walls to prevent its use by the enemy. Everyone rush to the battlements to man their posts.

“Operation Rhodes” has begun. The Turkish fleet is transporting all the special forces: the Janissaries, engineers, sappers, gunners and all the machines and tools of their several arts. Chief General is Misac Pasha, a renegate Greek, and by his side Demetrios Sophianos, Anthony Meligalos and Meister Georg Frappan, German artillery expert. In Constantinople, Sultan is Mehmet the Conqueror.

On May 23, on a day like today 535 years ago, the Turks unopposed make a landing on the beach of Trianda, near the church of Phaneromene. Still unopposed secure the hill of St. Stephanos. Next day, May 24, they set up cannons and and three giant catapults in the cemetery of St. Anthony –today’s Mosque of Murat Reis. Over the waters of Mandraki harbor they fire off huge missiles at the fort of St. Nicholas, a key to city’s defences…

Such was the beginning of the First Great Siege of Rhodes by the Turks, which will end a few months later with the besieging armies retreating in shame. It was the times of Grand Master d’ Aubusson and Sultan Mehmet II the Conqueror.