Καθώς είμαι υποχρεωμένος ν’ ανεβοκατεβαίνω απο την ‘Χώρα” προκειμένου να ψηφίσω, δεν βρήκα χρόνο να γράψω τα δικά μου. Αντιγράφω λοιπόν την Βίκυ Σαμαρά, από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ:

«Πολιτική ανωμαλία», «εφιάλτης τύπου Αργεντινής», «ο Τσίπρας είναι το ατύχημα που δεν πρέπει να συμβεί». Με τις φράσεις αυτές τις δύο τελευταίες εβδομάδες και με μεγαλύτερη ακόμη ένταση μετά το «καμπανάκι» του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σταδιακά ανέβασε τους τόνους της αντιπαράθεσης, μέχρι να σπάσει όλα τα κοντέρ της πόλωσης.

Δίνει άλλωστε την καθοριστική και για τον ίδιο πολιτική μάχη, καθώς από το αποτέλεσμα της Κυριακής, τη διαχείριση και τις συνέπειές του θα καθοριστεί ο χρόνος στον οποίο θα πραγματοποιηθούν οι επόμενες εθνικές εκλογές, είτε τον Ιούνιο, ως αποτέλεσμα συντριβής, είτε το φθινόπωρο, ως αποτέλεσμα φθοράς, είτε τον επόμενο χρόνο, ως συνέπεια μη πιθανής εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

Δεδομένου ότι ο πυρήνας των ψηφοφόρων της Ν.Δ. είναι περιορισμένος πλέον σε σχέση με το παρελθόν, ο κ. Σαμαράς είχε μέχρι σήμερα, παραμονή της διπλής κάλπης, διπλό στόχο:

Προσπάθησε από τη μία να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους που έχουν ήδη από το 2011 στραφεί σε άλλα δεξιά αντιμνημονιακά σχήματα, επισείοντας τον κίνδυνο να κυβερνήσει «πρώτη φορά η Αριστερά». Από την άλλη, επιχείρησε να τρομάξει τους «πατριώτες και νοικοκύρηδες» με απειλές πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας, σε περίπτωση που προκύψει κυβέρνηση Αριστεράς.

Οι δηλώσεις του περί «μαθήματος στους μεταλλαγμένους σταλινικούς του ΣΥΡΙΖΑ», η σύγκριση της Αργεντινής και της Βενεζουέλας με την Ιταλία και την Πορτογαλία, οι προβλέψεις του περί κατάσχεσης καταθέσεων και αύξησης της φορολογίας εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εθνικές εκλογές και οι υπόνοιες που άφησε πως η Αριστερά μπορεί να μην κυβέρνησε, αλλά «ήταν χωμένη σε όλο το κράτος, τα κυκλώματα, εκεί που μοίραζαν κονδύλια και προνόμια», εξυπηρετούν αυτό το διπλό στόχο.

Την κυβέρνηση δεν την καθησυχάζει το γεγονός ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η πλειοψηφία των πολιτών δεν επιθυμεί πρόωρες εκλογές, καθώς αυτό δεν είναι αρκετό για να στείλει στις κάλπες τους ψηφοφόρους υπέρ της Νέας Δημοκρατίας και υπέρ της Ελιάς, οι τύχες των οποίων λόγω δικομματικής είναι δεμένες μεταξύ τους.

Για το λόγο αυτό ο κ. Σαμαράς επιμένει μέχρι τέλους στην πόλωση και στην καταστροφολογία, ελπίζοντας πως θα αντιμετωπίσει τη χαλαρότητα της ψήφου, παρουσιάζοντας ως σοβαρό σενάριο την απειλή των πρόωρων εκλογών και επιρρίπτοντας την ευθύνη γι’ αυτό στον κ. Τσίπρα και άρα σε όσους τον ψηφίσουν.

Στο πλαίσιο αυτό ερμηνεύεται και η απόπειρα του υποψηφίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ να παρέμβει υπέρ της κυβέρνησης, δηλώνοντας στο Bloomberg πως μία κυβερνητική κρίση ή κατάρρευση της κυβέρνησης θα ήταν πολύ επικίνδυνη και πως η χώρα πρέπει να αποφύγει τις πρόωρες εκλογές.

Στις τελευταίες του ομιλίες ο κ. Σαμαράς (π.χ. την Πέμπτη στα Ιωάννινα, όπου επισκέφθηκε την Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Ηπείρου) έκλεισε εκ νέου το μάτι στους ενστόλους και στους δυσαρεστημένους δεξιούς ψηφοφόρους, που έχουν «φύγει» προς τη Χρυσή Αυγή. Το Μαξίμου άλλωστε την ώρα που επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ, πετώντας λάσπη για συνεργασία με το νεοναζιστικό κόμμα στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών, διεκδικεί για λογαριασμό της Ν.Δ. τις ψήφους αυτές.

Βαγγέλης Παυλίδης