Κώστας Σκανδαλίδης

Προς πανηγυριστές και πανηγυριζόμενους:

Ο θόρυβος των ζουρνάδων και των νταουλιών για τον θρίαμβο του ΟΧΙ (ούτε στην εποχή του Λεωνίδα είμαστε, ούτε στην εποχή του 1940), δεν ωφελεί επί της ουσίας πουθενά και διόλου.

Υπάρχει, αλήθεια, αίσθηση της σοβαρότητας μπροστά σε ποια προβλήματα είμαστε;

Μόνο η σύνεση, η εγρήγορση και θα έλεγα και η επίσπευση πρέπει να χαρακτηρίζουν όλες μα όλες της ενέργειες της κυβέρνησης από σήμερα και εφεξής, αφού:

-Οι τράπεζες εξακολουθούν να είναι κλειστές, άγνωστο για πόσο ακόμα,

-Ρευστότητα δεν υπάρχει και ο κίνδυνος κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος είναι άμεσος,

-η αγορά έχει στεγνώσει,

-οι επαγγελματίες οδύρονται,

-ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου, ισχυρίζεται πως ο καλύτερος ξενοδόχος μπορεί να αντέξει το πολύ ένα 12ήμερο,

-σε πολύ λίγες ημέρες θα αρχίσει η έλλειψη ακόμη και τροφίμων,

-ο κόσμος όλος αγωνιά για τον μισθό του που παίρνει με το σταγονόμετρο πλέον ή δεν παίρνει ή δεν γνωρίζει αν θα ξαναπάρει,

-η αξιοπιστία του τραπεζικού ελληνικού συστήματος, δεν γνωρίζω αν μπορεί να επανέλθει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται,

-η αξιοπιστία της χώρας έχει τρωθεί σημαντικά,

-κανένας από τους εταίρους στην ΕΕ και στη Νομισματική Ένωση δεν μας υποστηρίζει αυτή τη στιγμή τουλάχιστον,

ενώ εμείς πανηγυρίζουμε για το ποσοστό του δημοψηφίσματος, ενός δημοψηφίσματος που πολύ φοβούμαι ότι θα αποδειχθεί πως δεν χρειαζόταν καν.

Μπορούν λοιπόν να πέσουν οι τόνοι των πανηγυριστών και του πανηγυριού και να δούμε όλοι μαζί -αν μας θέλετε βέβαια- τι μπορούμε πλέον να περισώσουμε τόσο από την τιμή και την υπόληψη μας όσο και από την ίδια τη ζωή μας που έχει μετατραπεί σε κόλαση;

Γιατί μην μου πείτε πως έχει γίνει το παραμικρό μέσα στους έξι περίπου μήνες: Από το κακό στο χειρότερο! Από διαπραγμάτευση σε διαπραγμάτευση και κατασκευή νέων λέξεων και μόνον, χάριν της αριστεροσύνης και του αθροίσματος των επιθυμιών μας. Το μόνο μέτρο, αλήθεια που υλοποιήσατε, ήταν οι προσλήψεις και μόνον οι προσλήψεις των ημετέρων τέκνων!

Τα περί αξιοπρέπειας μας ως πολιτών, με βάση τα ντεσιμπέλ της φωνής μας και τις ξιφουλκίες πως όλους εκεί στην άθλια και κακή Εσπερία θα τους πηδήσουμε, ασφαλώς και τα αντιπαρέρχομαι.

Το μόνο έργο λοιπόν, που έχετε ή έχουμε, αν θέλετε, είναι ένα:

-Να αφήσουμε τις ρητορείες των κόκκινων γραμμών και την επιθετικότητα μέσω των παιγνίων μας,

-Να σταματήσετε να βλέπετε παντού εχθρούς εσωτερικού και εξωτερικού (σας έχει μείνει κουσούρι από το ΚΚΕ),

-Να “παρκάρετε” ένα δυο από τους υπουργούς που αποτέλεσαν πηγές κακών και μόνο κακών αποτελεσμάτων, και

-Τροχάδην, τροχάδην, τροχάδην!

Αν, όντως, τα καταφέρετε, προσωπικά θα σας βγάλω το καπέλο.