Βαγγέλης Παυλίδης   

Υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν ότι οι ιδέες κατεβαίνουν ως εξ ουρανού επιφοίτηση, κάτι σαν εκείνον τον λαμπτήρα που άναβε πάνω από το κεφάλι κάποιου ήρωα κόμικ που τον λέγανε Κύρο. Όχι! Η ιδέα θέλει ή πολλή σκέψη ή κάποιο εξωτερικό ερέθισμα ή και τα δυο.
Η ιδέα για το σκίτσο μου κατέβηκε από μια σειρά γεγονότων και δηλώσεων. Διάβασα ας πούμε τα ονόματα εκείνων που συμμετείχαν στις διάφορες συγκεντρώσεις για την ανασυγκρότηση της Κέντροαριστεράς. Ήταν ένα WHO IS WHO όσων υπήρξαν βουλευτές και πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, από το 1973 μέχρι σήμερα. Τον μέσο όρο ηλικίας τους δεν τολμώ να τον υπολογίσω. Όπως δεν μπορώ να υπολογίσω και τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα τους, όχι μόνο για την κατάντια του ΠΑΣΟΚ αλλά και της χώρας γενικότερα.

Ύστερα διάβασα την δήλωση της Φώφης, εκείνην που έχω κορώνα στο σκίτσο και την άλλη δήλωση, του Γιάννη Μπουτάρη: “Για να πούμε ζήτω η Ελλάδα πρέπει να ξεχάσουμε τα παλιά και να ξεκινήσουμε μια καινούργια πορεία. Νέοι είμαστε, ακόμα, έχουμε καιρό”. Η δήλωση Μπουτάρη είναι από μόνη της αστεία βρήκα όμως τον συνδυασμό των δύο δηλώσεων αστειότερο -κωμικοτραγικό ίσως.

Υπήρξε όμως και μια άλλη δήλωση, του Γιώργου Φλωρίδη, που κάπως έβαζε τα πράγματα στην θέση τους αν και δεν νομίζω πως της δόθηκε η δέουσα προσοχή: “Οι συνάξεις ιστορικών στελεχών και μόνο, χωρίς την αυτοκριτική για το παρελθόν, δεν οδηγούν σε κανένα μέλλον. Και πρέπει να σας πω ότι αυτή η παρουσία σας σήμερα είναι ακριβώς αυτή που πιστοποιεί τι είναι να προσκαλείς τους πρώην και τι είναι να προσκαλείς την κοινωνία”.

Τώρα ξέρετε πώς κατεβάζει ιδέες ένα σκιτσογράφος.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr