Ματίνα Ράπτη-Μιληλή

“Και τί εννοείς γιαβρί μου όταν λες πως το πραξικόπημα ήταν “γιαλαντζί”;! Γιαλαντζί εμείς λέμε τα ντολμαδάκια χωρίς κιμά. Ήταν τούτα τα “ντολμαδάκια” χωρίς “κιμά” μπρε; Τώρα θα με πεις…ομελέτα δίχως να σπάσεις αυγά γίνεται μπρε ;Δε γίνεται; Αυτά δεν είναι συμπτώσεις τζιέρι μου, είναι οι Μάγισσες της Σμύρνης! Τί να σε πω και γω για; Ξεύρω; Δεν ξεύρω. Αν ζούσε ο Δημητρός μου θα τονε ρώταγα…Για καλό μας είναι τώρα αυτό Δημητρό μου. Και κείνος θα μ’ έλεγε. Αμα εγώ νοικοκυρά είμαι, για την κουζίνα μου ξεύρω, για την κουζίνα μου να σε πω. Αμα, γιαλαντζί αυτά τα ντολμαδάκια δεν ήταν μπρε. Ταμάμ;”

Και μπορεί η κυρά Λωξάντρα να μην μπορεί να μας πεί ακριβώς τί συνέβη στην Τουρκία αλλά ούτε και γω μπορώ κουμπάρε.

Μπορείς όμως να το πεις κι αλλιώς. “Μπρός στα κάλη τί΄ναι ο πόνος”.

Σαν να λέμε…αποφάσισε ο Ταγίπ να κάνει μπότοξ, και το ήξερε πως θα πονέσει (γιατί πονάει αυτό παιδιά και μη σας λένε μπαρμπούτζαλα) αλλά ήθελε ντε και καλά να εξαφανίσει το άτιμο το πόδι της χήνας που του χάλαγε την οθωμανική του την ομορφάδα, έβγαινε στις προτομές πολύυυ κουρασμένος, και τί να κάμει, του κάτσε του γιατρού με το μακρύ βελόνι! Ντοκτόρ, μπουγιουρούμ !

Κι άμα κουμπάρε ήθελε πραγματικά να κάνει “μεταθέσεις” ο άνθρωπος;! Δυσμενείς θες;Δυσμενείς.Αλλά μεταθέσεις. Εντάξει, μερικές του βγήκαν στον άλλο κόσμο. Συμβαίνουν κι ατυχήματα. Ε, και τί μ΄αυτό; “Έτυχε και πέτυχε” Μάλλον το σωστό είναι “Πέτυχε και πέτυχε.”

“Πολύ πολύ τυχερό άντρωπο το Ταγίπ σε λέω. Τηλέφωνο πιάνει , χρυσάφι γίνεται.”

Μμμμ μάλιστα… “ Ο Χρυσοδάχτυλος”!

Και σιγά μην μάθουμε ποτέ κουμπάρε τί πραγματικά έγινε εκεί κάτω. Πάντως ένα είναι το σίγουρο, πως από δώ και πέρα θα πήξουν στη δημοκρατία !Δημοκρατία να φαν’ κι οι κότες κουμπάρε! Θα γκώσουν ! Δεν θα μείνει ρουθούνι λέμε! Θα την πληρώσουν ακόμα και τα αθώα ρουθούνια. Αυτά που μόνο αναπνέουν!

“Εκινήθεις; Γιατί εκινήθεις; Άμα ξανακινηθείς σφύρα μου”

Μη ρωτάς… Καθόλου μην ρωτάς και –πολύ σημαντικό- μην σηκώνεις τηλέφωνα.

Από την χαρά του ο Ταγίπ, τώρα που έμαθε το αιφόνι έχει πάρει σβάρνα και τηλεφωνάει όπου βρει. Στέλνει SMS, MMS, φατσούλες (με μαντήλες), καρδούλες, πυροτεχνήματα, ντρόν…

Ηταν να μην του δείξουνε το αιφόνι. ‘Απαξ και του το δείξανε…πάει κόλλησε! Εμένα με έχει τρελάνει στα αιτήματα για να τον βοηθήσω να ξεκλειδώσει μια πίστα στο candy crash!

Λύσσαξε. Μου έχει σπάσει τα νεύρα σου λέω.

Αν χτυπήσει το κινητό σου μεταμεσονύχτια ΜΗΝ το σηκώσεις.Αυτός θα είναι .

Κι αν το σηκώσεις, ΜΗ μιλήσεις. Θα σε ρωτήσει αν σου ήρθε μια πελώρια λαχτάρα να επανέλθει η θανατική ποινή. Κάνε ζζζζζ και χρχρρχρρρ πως τάχαμ δήθεν δεν έχει καλό σήμα και …για καθίστε ακίνητος σουλτάνε μου να πάω εγώ λίγο βεράντα να δω που είναι το αδικιορισμένο γιατί σας χάνω, σας χαν….. Κατόπιν άλλαξε κινητό. Και σπίτι αν μπορείς καλό θα ήταν. Και όταν περπατάς στον δρόμο έχε τον νου σου να κοιτάς χαμέ και να φοράς καπέλο σαν αυτό που φορούσε η Αλίκη στο Δόλωμα για να μην σε πιάνει καθαρά ο δορυφόρος και σου ‘ρθει κάνα ντρον…ντρααααν κατακέφαλα.

Το ‘χω δει σε ταινία με τον Ντι Κάμπριο. Μην νομίζεις, όλα απ’ την ζωή είναι βγαλμένα.
Το σίγουρο είναι πως δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια για πολλά απ΄όσα μας έχουν “πλασάρει”, κουμπάρε . Αν την μάθουμε ποτέ μπορείς να με πτύσεις. Ελεύθερα. Εδώ έχουμε δημοκρατία . Βέβαια λίγο διαφορετική απ’ του Ταγίπ. Αυτός την τρελαίνει στο κόκκινο πιπέρι και στο σκόρδο τζάνουμ! Πώς λέμε “βαριά φιλοσοφία” .Ε, το ίδιο σε δημοκρατία. Ασήκωτη!

Αλλά κι αν δεν μάθουμε με σιγουριά τί “παίζει” στον κόσμο και τρελάθηκε εσύ τί χολοσκάς ;

Δεν λες καλά που πήραμε τουλάχιστον το Πανευρωπαϊκό στο ποδόσφαιρο… τότε να ‘χουμε να θυμόμαστε; Τί χαρά ήταν κι αυτή! Θυμάσαι που ήπιαμε όλο τον Βόσπορο και φάγαμε όλο το Τσελεμεντέ και μετά σε ψάχναμε όλη νύχτα με την κουμπάρα στα νοσοκομεία γιατί πήγες να πανηγυρίσεις, λέει, το κύπελλο- μα τί πανηγυρισμός χωρίς γυρισμό ήταν κι αυτός- και σε βρήκε η κουμπάρα ντίρλα την άλλη μέρα στο συντριβάνι στην πλατεία των Θρακομακεδόνων να τραγουδάς τον εθνικό ύμνο αγκαλιά με ένα βάζο κλοαζονέ που πήρες από το σπίτι και μετά σε έστειλε εκείνη στο νοσοκομείο;

Αμ τα τόσα μετάλλια στην Ολυμπιάδα που εμείς διοργανώσαμε με μεγάλη υπερηφάνεια και επιτυχία…Ωπα! Μην σου πω για την Παπαρίζου και το Μy Νumber Οne στην Eurovision και σε πάρουν τα κλάματα από την συγκίνηση!

Εντάξει, για την Ολυμπιάδα το 2004 υπάρχει μια μικρούλα τοσοδούλα σκιούλα σχετικά με τα οικονομικά… Δεν μπορείς να μην αφήσεις χαρά που να μην μου την χαλάσεις! Γκρίιιινια…

Εδώ ακόμα δεν ξέρουμε ποιός έφαγε την Μέριλιν! Τί ακριβώς έγινε με τον Κένεντυ! Τί έγινε τελικά στο Area 51; Και σιγά μην μας το πεί η Χίλαρι αν εκλεγεί! Αυτά τα λέει για να μαζέψει ψηφαλάκια. Σε τα μας! Ξέρεις με σιγουριά αν στην Ελλάδα ήρθε ο Πούτιν ή ο σωσίας του;!

Αλλά τί λέω; Εδώ δεν ξέρουμε αν όντως πήγαμε στο φεγγάρι! Όχι εμείς κουμπάρε, οι Αμερικάνοι. Και σκέψου! Την πρώτη μας τηλεόραση την αγόρασε ο μπαμπάς ακριβώς για να δούμε την προσσελήνωση! (Την πρώτη έγχρωμη για να δούμε τις εκλογές του ’81 και την πρώτη φλατ για να δούμε την Βίσση στην Eurovision! Οι δύο τελευταίες τηλεοράσεις μας βγήκαν ξινές!)

Τί σου έλεγα; Α! Είδαν που λες κουμπάρε στο σπίτι την προσσελήνωση με την πρώτη οικογενειακή τηλεόραση εκστασιασμένοι! Οι άλλοι, όχι εγώ, γιατί εγώ μόλις είχα γεννηθεί…να ξέρουμε και τί λέμε.

Ακόμα την έχουμε στο καλό μας το σαλόνι, με το ασορτί σεμεδάκι της, σαν έπιπλο! Την τηλεόραση καλέ, όχι την σελήνη!

Μια τεράστια ξύλινη HIS MASTER VOICE ! Και γω όταν μεγάλωσα λίγο ήμουν φυσικά το τηλεκοντρόλ της! Χράαααπ χρούπ.

Και πόσα δεν ξέρουμε ακόμα. Δεν ξέρουμε, ας πούμε, που βρίσκεται ο Τζίμι ο Χόφα ! Δεν τονε ξέρεις τον Χόφα κουμπάρε…Οκ. Πάσο. Θα σου πω για τον Τζων τον Αυλακιώτη. Ούτε αυτόν βρήκανε ποτέ. Α! Μάλιστα .Τον Αυλακιώτη τον ξέρεις! Σία κι αράξαμε!

Όχι, δεν πιστεύω πως μπορεί να κρύβονται μαζί. Ναι, σου το ορκίζομαι.

Πολλά δεν θα μάθουμε. Ούτε αν βρήκανε το φάρμακο για την φαλάκρα θα μάθουμε ποτέ ,που πιθανά να σε ενδιαφέρει κιόλας. Ούτε την συνταγή της κόκα κόλα θα μάθουμε. Ούτε γιατί σκοτώνεται τόσος κόσμος τζάμπα και βερεσέ θα μάθουμε.

Υποπτεύομαι μάλιστα πως μας τα κρύβουν επίτηδες γιατί μάλλον δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με την αλήθεια.

Με τους εξωγήινους πιθανότατα που ζουν ανάμεσά μας εδώ και αιώνες. Μα κανείς να μην θέλει πια να phone home ! Καμία νοσταλγία, κανένας νόστος! Τί γαιδούρια !

Αν και εμένα να ξέρεις κουμπάρε δεν με πολυνοιάζει. Αρκεί που έχω την συνταγή της μαμάς μου για τον κιμά, αυτόν που κάνει το τέλειο παστίτσιο, και λίγο τσίπουρο από τα ξαδέρφια απ΄τον Βόλο και όλα τα άλλα δε πα να μείνουν μυστικά…

Μυστικά και ψέματα όλη μας η ζωή. Ας είμαστε τουλάχιστον φαγωμένοι!

Βάλε ένα ποτηράκι τσίπουρο ακόμα βρε κουμπάρε να πάνε κάτω τα φαρμάκια…

Αντε , γειά μας, και να σε χαίρεται η κουμπάρα!

Κι όποιος μας τηλεφωνήσει μεσ’ στην νύχτα…άστον να καλεί. Αφόρτιστο το έχω έτσι κι αλλιώς.

Χάιντε μπάι μπάι…