Πάνος Μπιτσαξής

• Ο κ. Παπαγγελόπουλος είναι Υφυπουργός Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Διετέλεσε Διοικητής της ΕΥΠ στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή. Παλαιότερα, διετέλεσε Προϊστάμενος της Εισαγγελίας επί ΠΑΣΟΚ. Την απώτερη πολιτική του διαδρομή, αν υφίσταται, δεν την γνωρίζω.

Ο κ. Παπαγγελόπουλος, εκ των ρόλων που έχει επιτελέσει, έχει ιδία αντίληψη όχι μόνο προσώπων και πραγμάτων αλλά και του πώς κυλάει η τελευταία πέτρα στον ευαίσθητο τομέα της Δικαιοσύνης. Γνωρίζει διαχρονικά πώς ακριβώς λειτουργούσε η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη σε κρίσιμες υποθέσεις με άμεση ή έμμεση πολιτική διάσταση. Πώς ενεργοποιούνται στις περιπτώσεις αυτές διάφοροι διαφανείς θεσμοί, όπως η ΕΥΠ, το ΣΔΟΕ, τα κέντρα ελέγχου των Εφοριών, ο δικονομικός μηχανισμός των αυτοφώρων συλλήψεων κτλ.

Ο κ. Παπαγγελόπουλος αντιλαμβάνεται ότι πολλοί εντός των τειχών έχουν πείρα των πολυποίκιλων γνώσεων του. Άλλωστε, λόγω αυτών των γνώσεων αναρριχήθηκε στο αξίωμα του Υφυπουργού στην κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστεράς», μεταγραφόμενος από την κυβέρνηση της «δεύτερη φορά δεξιάς» του Κώστα Καραμανλή.

• Στον κυρίως τομέα του, την διαφάνεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ουδείς αντιλήφθηκε αν έχει ασκήσει σε οποιοδήποτε θέμα την αρμοδιότητά του. Προφανώς θεωρεί από κοινού με τον προϊστάμενό του κ. Παρασκευόπουλο ότι αμφότερα τα δύο αυτά αγαθά είναι εξ ορισμού δεδομένα, εφόσον έχουμε «αριστερή» κυβέρνηση. Γι’ αυτό το λόγο, για να περάσει την ώρα του δημιουργικά και να δικαιολογήσει τον υπουργικό μισθό, φέρεται να εισέβαλε σε δικαστικές συσκέψεις, που αφορούν θέματα διεθνούς ποινικής συνεργασίας, για να «εκφράσει» την γνώμη του. Συναντούσε, όπως φάνηκε, εν γνώσει ή εν αγνοία του κ. Παρασκευόπουλου, για τσάι και νομική συζήτηση δικαστικούς λειτουργούς, με τους οποίους συνδέεται φιλικά και προσωπικά. Ήθελε να «εκφράσει» την πολύτιμη γνώμη του για τον τρόπο διαχείρισης υποθέσεων μεγάλου δημοσίου αλλά και κυβερνητικού ενδιαφέροντος. Η γνώμη του ήταν τόσο βαρύνουσα, που σε μία τουλάχιστον περίπτωση υποδίκου επιχειρηματία, του οποίου η υπόθεση είχε κλείσει με διάταξη, ήρθαν τα πάνω κάτω. Για να είμαστε ειλικρινείς το ίδιο συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις χωρίς να έχει διαφανεί συγκεκριμένα κάποιος ρόλος του κ. Παπαγγελόπουλου. Σε αυτές τις περιπτώσεις φαίνεται πως η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη έδρασε μόνη της, χωρίς τις συμβουλές του. Η «τυφλή» δικαιοσύνη έχει συχνά διάφορες ανεξήγητες ταχύτητες. Άλλοτε αδρανεί, άλλοτε ανακόπτει ταχύτητα και άλλοτε αναπτύσσει ιλιγγιώδεις ρυθμούς.

• Πολλοί συνάδελφοί μου που κινούνται στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ αντιτάσσουν το επιχείρημα ότι το ίδιο «έργο» το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν. Ως προς αυτό, έχουν απόλυτο δίκιο. Άλλο, όμως, οι κυβερνητικοί δίαυλοι επιρροής της Δικαιοσύνης, άλλο τα εγκληματικά παραδικαστικά κυκλώματα και άλλο οι δομικές αλλοιώσεις στους θεσμούς που προσλαμβάνουν συστημικό χαρακτήρα.

• Κακό πράγμα να είναι ο Εισαγγελέας μαρτυριάρης. Η κ. Τσατάνη μάς το μαρτύρησε. Όχι ότι πέσαμε από τα σύννεφα, αλλά είχε σημασία. Ήθελε θάρρος. Δεν έπαθε δα και τίποτα. Ένα ψευτοπειθαρχικό και μια βόμβα σπίτι της. Τους δράστες της βομβιστικής επίθεσης αναζητά ακόμα η Αστυνομία χωρίς αποτέλεσμα. Οι κ.κ. Πανούσης και Λάμπρου δεν έχουν ακόμα κληθεί να καταθέσουν στην υπόθεση αυτή. Οι λοιποί Εισαγγελείς έχουν πάρει το μήνυμα. Δεν ήμουν ποτέ λάτρης των «θεωριών συνωμοσίας» αλλά και σπάνια πίστευα στις θεωρίες των εξωφρενικών συμπτώσεων. Η νομική επιστήμη διδάσκει την δύσκολη έννοια της παραιτιότητας. Πρόκειται για την περιπτωσιολογία που κάποιος δεν μπορεί να θεωρηθεί υπαίτιος μιας κατάστασης που ο ίδιος προκάλεσε. Είναι ο παραίτιος της κατάστασης. Ο παραίτιος δεν τιμωρείται, δεν του καταλογίζεται η πράξη, γιατί υποκειμενικά δεν συνδέεται με την αποδοχή της. Απλώς την προκάλεσε.

• Όλη η ιστορία θυμίζει τον παπαγάλο του Κουβέιτ. Ο παπαγάλος επανέλαβε πιστά τους ερωτικούς αναστεναγμούς, τα λόγια πάθους του άπιστου συζύγου. Το αντιλήφθηκε η απατηθείσα σύζυγος και οργισμένη πήγε στην Αστυνομία να καταγγείλει την απιστία, προτείνοντας ως μάρτυρα τον παπαγάλο. Η μαρτυρία του παπαγάλου δεν έγινε δεκτή από την Αστυνομία, γιατί, όπως είπαν οι Αστυνομικοί, «μπορεί να είχε δει τηλεόραση». Ο σύζυγος απέφυγε την μαρτυρία του ψιττακού και την εφαρμογή των δρακόντειων διατάξεων της Σαρία. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μόνο παπαγάλοι. Ανάμεσά μας κυκλοφορούν χιλιάδες «παπαγαλάκια». Ποιος άραγε θα τους καλέσει ως μάρτυρες;

• Δυστυχώς για την Κυβέρνηση, τον κ. Πολάκη και την κ. Γεροβασίλη υπάρχει ένα σοβαρό, όπως φάνηκε, εμπόδιο στον δρόμο για τον καθεστωτισμό. Το Σύνταγμα της χώρας. Πίστευαν πως πρόκειται για ένα διαχειρίσιμο ευχολόγιο που μπορούν πάντα να το ξεπερνούν με την ευνοιοκρατία και κάτι ψίχουλα παροχών. Αποδείχθηκε πως ορισμένες τουλάχιστον φορές υπάρχουν στην Αθήνα Δικαστές. Αναζητούν τώρα τα όρια του σκεπτικού της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αν δεν μπορούν να το καταλάβουν, ας τους το πω εγώ στην γλώσσα που καταλαβαίνουν. Το ΣΤΕ είπε. Λυπούμαστε, κύριοι, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε ό,τι γουστάρετε. Η Ελλάδα είναι συντεταγμένη και όχι ασύντακτη χώρα. Το πήραν το μάθημα; Όχι.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr