Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά 

Θέματα δύσκολα για τους καθηγητές, πόσο μάλλον για τους μαθητές και δη για τους μη έχοντες οικονομική άνεση! Τι σημαίνουν τα δύσκολα θέματα; Ότι θα τα επιλύσουν λίγοι και αυτοί θα έχουν μάθει πολύ καλά τον τσελεμεντέ των πετυχημένων απαντήσεων έναντι αδράς αμοιβής. Ότι το σχολείο δεν έχει λόγο ύπαρξης και το ομαδικό φροντιστήριο θα υποχωρήσει μπροστά στην αξία του ακριβοπληρωμένου ιδιαίτερου εκεί που ο καθηγητής βάζει τη γνώση κατευθείαν στο αυτί του μαθητή ! Ότι λίγοι θα παλέψουν με το Μινώταυρο αλλά από το άγχος βγαίνουν πάλι πληγωμένοι κερδισμένοι. Ότι η οργανωμένη πολιτεία παραβλέπει την αγωνία του γονιού στη Σαμοθράκη, στη Λήμνο, στον Άι-Στράτη ,όπου παλεύουν για τα απαραίτητα και επιδέχονται το παράπονο ή την επιμονή του παιδιού τους να πάει σώνει και καλά σε ένα καλοκαιρινό αστικό ταχύρρυθμο έστω φροντιστήριο!

Κύριοι εισηγητές ποιον νομίζετε ότι έχετε απέναντί σας! Έχετε έναν έφηβο, αδύναμο ως επί το πλείστον, με πολλή προσπάθεια βελτίωσης των δυνατοτήτων του, με πολλές στερήσεις, έναν έφηβο που όλη τη χρονιά πείνασε, δεν είχε ένα ευρώ να χορτάσει την πείνα του, να βρέξει το στεγνό από την αγωνία λαρύγγι του! Τα έζησα και πονάω πολύ τώρα που τα θυμάμαι. Παιδιά περήφανα που δεν καταδέχονταν να ομολογήσουν την ενδοοικογενειακή δυστυχία, παιδιά, έφηβοι, αγόρια, άνδρες 1,80 χωρίς κουλούρι, που έσκυβαν να πιουν νερό στη βρύση της αυλής όταν άλλα τα είχαν όλα. Παιδιά με ελάχιστη ή καθόλου βοήθεια γιατί να είναι καταδικασμένα από το δικό σας φονικό σύστημα σε αποτυχία. Ταξική, ναι είναι ταξική η εκπαίδευση και γι αυτό το λόγο ο κόσμος αρνείται την λειτουργία και πρότυπων, πειραματικών αριστοκρατικών σχολείων. Είναι καιρός να απολαμβάνουν τα παιδιά το σχολείο και όχι να το μισούν!
Κύριοι οι επιστήμες της αγωγής ,όσοι μετείχατε, δεν σας δίδαξαν ότι η λογική μόνη της χωρίς σύστημα και παιδευτικό εν προκειμένου περιεχόμενο δεν ταιριάζει σε εφήβους εν μέσω μιας ανείπωτης οικονομικής εξαθλίωσης!