* Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης

και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Γιατί μας αρέσει ο κινηματογράφος;

Επειδή ζει για εμάς έστω και ερήμην ημών όσα δεν έχουμε τολμήσει να ζήσουμε. Στην πραγματικότητα δεν είναι η ζωή μας αυτή που σέρνουμε καθημερινά στα πεζοδρόμια και τις πλατείες κάθε ασήμαντης ή εχθρικής πόλης αλλά η άλλη που κρύβεται φωτεινή και τρομαχτική στη φόδρα των εικόνων μιας ταινίας… Αυτοί είμαστε! Αληθινοί και ανόλεθροι μόνο μέσα στον ρόλο που έχουμε εμείς επιλέξει κι όχι κάποιος φορτικός άλλος, για τον εαυτό μας. Κι αν κάποτε κάποτε μπερδευόμαστε λιποψυχώντας “ποιοί πραγματικά είμαστε;” μας παρηγορεί η σκέψη πως ίσως βρούμε το πιο αληθινό μας πρόσωπο στην επόμενη αγαπημένη ταινία. Αυτή που επιτέλους θα μας δικαιώσει.

Το ξέρουμε τώρα. Πάντα το ξέραμε: Αυτός που φιλάει τόσο τρυφερά και κτητικά τα χείλη της Μαίρυλιν ή της Μόνικα δεν είναι άλλος από εμάς τους ίδιους, τόσο σημαντικούς και υπέροχους, αξιαγάπητους και ακαταμάχητους παρ’ όλα τα σφάλματα μας.

Γιατί πια το έχετε όλοι καταλάβει. Εμείς δεν είμαστε εκείνοι που κρύβονται σαν σκιές βουβές στη σκοτεινή αίθουσα αλλά οι άλλοι! Αυτοί που λάμπουν και νικούν στη φωτεινή οθόνη. Αυτοί που ζουν …