Ἀνὴρ πένταθλος ἐπὶ ἀνανδρίᾳ ἑκάστοτε ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ καὶ μετὰ χρόνον ἐπανελθών, ἀλαζονευόμενος ἔλεγεν ὡς πολλὰ καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσιν ἀνδραγαθήσας, ἐν τῇ Ρόδῳ τοιοῦτον ἥλατο πήδημα ὡς μηδένα τῶν Ὀλυμπιονικῶν ἐφικέσθαι· καὶ τούτου μάρτυρας ἔφασκε παρέξεσθαι τοὺς παρατετυχηκότας, ἂν ἄρα ποτὲ ἐπιδημήσωσι. Τῶν δὲ παρόντων τις ὑποτυχὼν ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλ’, ὦ οὗτος, εἰ τοῦτο ἀληθές ἐστι, οὐδὲν δεῖ σοι μαρτύρων· αὐτοῦ γὰρ καὶ Ῥόδος καὶ πήδημα. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ὧν πρόχειρος ἡ δι’ ἔργων πεῖρα, περὶ τούτων πᾶς λόγος περιττός ἐστι.

Ο Αίσωπος,

αφιερωμένο στην κυρία Σπυράκη και τ’ αφεντικά της

Πίστευα πάντα πως η αίσθηση του χιούμορ των συντηρητικών ήταν πολύ λιγότερο ανεπτυγμένη απο τον μέσο όρο. Στο κάτω κάτω, δύσκολα θα βρεί κανείς συντηρητικούς “stand up comedians” ή γελοιογράφους, μα ακόμα κι αν βρεί αυτοί θα είναι μάλλον “κεντροδεξιοί” ή “δεξιοκεντρώοι”. Άσε που το να σατιρίζει κανείς την “εξουσία” και το κατεστημένο ή τους πολλά έχοντες και κατέχοντες -παραδοσιακά συντηρητικούς- ήταν πάντα εύκολο, απο τα αγαπημένα θέματα κωμικών και γελοιογράφων και με μεγάλη απήχηση στο ευρύτερο κοινό. Ομολογώ όμως πως μ’ κάποτε κάποτε μ’ έπιαναν τύψεις και σκεφτόμουν πως δεν είμαι δίκαιος πως, ως αριστερός, είμαι προκατειλημμένος, πως φανταζόμουνα αυτά που ήθελα να φαντάζομαι.

Φαίνεται όμως πως η επιστήμη στηρίζει την όχι και τόσο ουδέτερη αρχική μου άποψη. Έχω μπροστά μου μια μελέτη των H. L. LaMarre, K. D. Landreville και M. A. Beam του Ohio State University, δημοσιευμένη στο International Journal of Press/Politics. Για να μην μπώ σε βαρετές λεπτομέρειες θα συνοψίσω μόνο λέγοντας πως με βάση την μελέτη, οι συντηρητικοί στην πλειοψηφία τους παίρνουν ένα πολιτικό αστείο στα σοβαρά, πιστεύοντας πως ο αστειευόμενος εννοεί επι λέξει αυτό που λέει. Αντίθετα με τους “δημοκρατικούς” που, στην πλειοψηφία τους πάλι, μπορούν να ξεχωρίζουν και να διακρίνουν την σάτιρα.

Δέστε τώρα την ΝΔ που δια στόματος κυρίας Σπυράκη όρμησε πάνω στον Αλέξη Τσίπρα γιατί μιλώντας στην Ρόδο είπε πως “Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα”. Εξω φρενών η κυρία Σπυράκη. Τι είπες, Αλέξη; Πήδημα; Ντροπή! Αισχρέ! Τι λέξεις είν’ αυτές, μας προσβάλλεις όλους.

Δεν θέλω να πιστέψω πως η κυρία Σπυράκη είναι τόσο άσχετη που να μήν γνωρίζει τον μύθο του Αισώπου και το παγκόσμια γνωστό ρητό – Hic Rhodus, hic salta, λέγαν οι Ρωμαίοι. Αλλά τότε τι; Τότε μπορώ να σκεφτώ διάφορες εκδοχές: τα λαϊκά ας πούμε “Ο έχων την μύγα μυγιάζεται” ή “Που πεινά, καρβέλια θωρεί” (από τον Θεόκριτο, αν δεν κάνω λάθος). Μπορεί ακόμα στην αγωνία και την μανία της να βρεί κάτι για να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ να νόμισε πως το βρήκε. Ή μπορεί και νά’ναι αυτό που λέγαμε παραπάνω πως -με την βούλα της επιστήμης παρακαλώ- οι συντηρητικοί δεν έχουν χιούμορ. Με την εμπειρία μου ως επαγγελματίας γελοιογράφος υπογράφω την άποψη αυτήν φαρδιά πλατιά. Εσείς διαλλέγετε και παίρνετε.

Βαγγέλης Παυλίδης