Βαγγέλης Παυλίδης

Τελικά, η πολυδιαφημισμένη και πολλά υποσχόμενη λόγω θέματος συζήτηση για την δικαιοσύνη και την διαφθορά ακολούθησε την πεπατημένη: Φωνασκίες και κραυγές, ερωτήσεις που απαντιόντουσαν, άν απαντιόντουσαν, με κόντρα ερώτηση, λεκτικά πυροτεχνήματα και ευφυολογήματα, αλληλοκατηγορίες του στυλ “λες πως έκανα αυτό μα εσύ έκανες εκείνο”, με τα μικρότερα κόμματα να στέκονται στις μύτες των ποδιών και να φωνάζουν όσο πιο δυνατά μπορούν για να φανούν μεγαλύτερα και σπουδαιότερα απ’ ό,τι πράγματι είναι, από το τι αντιπροσωπεύουν στο εκλογικό σώμα. Είχαμε και κουβέντες του δρόμου -ή του υπονόμου, αν θέλετε- που την φορά αυτήν δυστυχώς δεν προήλθαν από τον συνήθη ύποπτο, την ναζιστική δεξιά, μα από εξέχον, και λόγω φυσικού όγκου, μέλος της πολιτικής σκηνής του τόπου.

Απαντήσεις όμως γιοκ, και φως στην βρώμα των σκανδάλων γιοκ.

Εμείς, οι απλοί πολίτες, αν ήταν να αποφασίσουμε με βάση τα όσα ακούσαμε, έχουμε δυο επιλογές: ή κανένας τους δεν φταίει ή φταίνε όλοι τους μαζί. Up to us, που λένε οι αγγλοσάξωνες – από εμάς εξαρτάται.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr