Κωστής Α. Μακρής

Μέσα στην αρχηγική καλύβα βρέθηκαν, εκτός από τον Πιοζ Νάμε, τον καπετάνιο και τον αρχηγό, και άλλοι πέντε κάτοικοι του χωριού που θα ήταν μάλλον οι σύμβουλοι του αρχηγού ή οι αρχηγοί των πιο μεγάλων οικογενειών. Μαζί με τον Πιοζ Νάμε μπήκαν και οι πέντε σεβάσμιες γάτες που οι ντόπιοι τις κοίταζαν με θαυμασμό και κάποιο δέος.

Ο αρχηγός Πάραπι Σοβλέπο άρχισε να μιλά σιγά, κοιτάζοντας στα μάτια τον Πιοζ Νάμε. Ο καπετάνιος μετάφραζε.

― Αρχηγέ των Γάτων και των Φιδιών. Το σημάδι σου είναι σημάδι γνώσης και δύναμης. Η γνώση είναι καλή και κακή.

Ο άνθρωπος την κάνει καλή γνώση και κακή γνώση. Η δύναμη είναι καλή και κακή. Ο άνθρωπος την κάνει καλή δύναμη και κακή δύναμη. Τα πράγματα αλλάζουν το ένα μέσα στο άλλο. Το σκοτάδι τρώει το φώς. Και το φως τρώει το σκοτάδι. Ο άνθρωπος τρώει το σκουλήκι. Και το σκουλήκι τρώει τον άνθρωπο. Μάθε τη δύναμή σου και να είσαι καλός. Μάθε τη γνώση σου και να είσαι καλός. Καλός με τη γη, καλός με τη φωτιά, καλός με το νερό, καλός με τον αέρα. Αν είσαι καλός με τη γη, καλός με τη φωτιά, καλός με το νερό, καλός με τον αέρα θα είσαι καλός για τον άνθρωπο. Αν βλάψεις τη γη, αν κακομεταχειριστείς τη φωτιά, αν λερώσεις το νερό και αν βρομίσεις τον αέρα, η ψυχή σου θα σκοτεινιάσει, η ανάσα σου θα βρομίσει και τα παιδιά του ανθρώπου θα δυστυχήσουν. Αυτά έμαθα από τους παλαιούς ανθρώπους, αυτά λέω Αρχηγέ των Γάτων και των Φιδιών.

Όταν τέλειωσε ο λόγος του αρχηγού, βαριά σιωπή έπεσε μέσα στην καλύβα. Μόνο το θρόισμα των φοινικόφυλλων της στέγης ακουγόταν που τα χάιδευε ένα απαλό αεράκι.

Ο Πιοζ Νάμε είχε σκύψει το κεφάλι και συλλογιζόταν τα λόγια του αρχηγού.

Κάποια στιγμή σήκωσε το κεφάλι και είπε σοβαρά:

― Αρχηγέ Πάραπι Σοβλέπο. Εύχομαι τα σοφά λόγια σου να με οδηγούν πάντα στο καλό. Για τη γη, τη φωτιά, το νερό και τον αέρα. Και να βοηθήσω, με όση γνώση και όση δύναμη αποκτήσω, να μη δυστυχήσουν τα παιδιά του ανθρώπου. Σ’ ευχαριστώ αρχηγέ.

Ο καπετάνιος, με υγρά μάτια, μετάφρασε τα λόγια του Πιοζ Νάμε. Ο αρχηγός και οι πέντε σύντροφοί του κούνησαν με ικανοποίηση το κεφάλι. Ο αρχηγός σηκώθηκε και ακούμπησε και τα δυο του χέρια στους ώμους του Πιοζ Νάμε.

― Το χωριό των ανθρώπων θα σε τιμά και θα σε σκέφτεται Αρχηγέ των Γάτων και των Φιδιών!

Μετάφρασε ο καπετάνιος και δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια του Πιοζ Νάμε.

― Κι εγώ, Αρχηγέ των Ανθρώπων, θα σας σκέφτομαι με αγάπη και σεβασμό! είπε ο Πιοζ Νάμε και τα λόγια του τα άκουσαν όλοι με μεγάλη ικανοποίηση.

Εκεί τελείωσε η επίσκεψή τους στο «Χωριό των Ανθρώπων», το μαγικό Ποπόκα Λίβα, στην καρδιά της ζούγκλας της Κολουβρίας.

Κωστής Α. Μακρής, «Ο Πιοζ Νάμε και οι πέντε γάτες» , σελ. 269 -270, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2010