Κωστής Α. Μακρής

Η τρομοκρατία είναι το Κράτος του Τρόμου.

Κράτος είναι η θεσμοθετημένη ισχύς.

Τρόμος είναι (κυριολεκτικά) το «τρέμουλο», η «τρεμούλα».

Επομένως η τρομοκρατία ως Κράτος του Τρόμου, είναι ένα κράτος που τρέμει, που τρεμουλιάζει από φόβο. Και επειδή τρέμει, προσπαθεί με κάθε τρόπο να σπείρει τον φόβο και τον πανικό σε όσους είναι έτοιμοι να φοβηθούν. Με την ελπίδα να διατηρήσει ζωντανή την πίστη και την υποταγή στο απίστευτο και στο παράλογο.

Άρα, κατά τη γνώμη μου, η μέθοδος για να αποδυναμώσουμε ένα Κράτος Τρόμου δεν μπορεί να είναι ένας άλλος τρόμος, ένα άλλο τρέμουλο, μια άλλη αστάθεια.

Κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να υπάρξει άλλη λύση για την κατάλυση του «Κράτους του Τρόμου» από τη σταθερή μας υποστήριξη σε ό,τι μάχεται τις «ακλόνητες» αλήθειες και την «ακλόνητη» πίστη σε οτιδήποτε.

Η σταθερή και με κάθε μέσον υποστήριξη στην παιδεία που γεννά ερωτηματικά και απορίες, που μαθαίνει στα παιδιά ότι κάθε σημερινή αλήθεια είναι πολύ πιθανό να αποτελέσει το θεμέλιο ενός μελλοντικού ψεύδους. Κάτι σαν τον κεραυνό του Δία.

Αυτό που μπορεί να καταλύσει ένα Κράτος Τρόμου είναι η ελεύθερη, ανεμπόδιστη και σε άπλετο φως διάχυση ιδεών ενάντιων σε κάθε είδους δογματική θέση.

Και με όσο γίνεται περισσότερη υγρασία, κοινώς χιούμορ, για να μη μαραίνεται το γέλιο που είναι εχθρός κάθε «Τρομοκράτη», «Δογματικού» και Ανεγκέφαλου «Πιστού».

Ξέρω ότι αυτές οι θέσεις μου, ειδικά μετά από ένα μακελειό σαν αυτό της Νίκαιας, στη Γαλλία, ακούγονται σαν ανόητο και χλιαρό ευχολόγιο ή σαν ασπιρίνη σε περίπτωση βίαιου ακρωτηριασμού.

Σκεφτείτε όμως:

Ο άνθρωπος που θα σκοτώσει, θα μαγειρέψει και θα φάει τον τελευταίο κανίβαλο, δεν είναι κι αυτός κανίβαλος;

Κι εγώ δεν θέλω να γίνω κανίβαλος.

Όσο μεγάλη κι αν είναι η πείνα μου για έναν καλύτερο κόσμο.

15 Ιουλίου 2016

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The articleexpresses the views of the author

iPorta.gr