Γιώργος Αρκουλής

Μια βραδιά αληθινού μουσικού Πολιτισμού προέκυψε το περασμένο Σάββατο. Πού; Στο ‘Γυάλινο Μουσικό Θέατρο’ της λεωφόρου Συγγρού, ένα ταπεινό υπόγειο χώρο πλάϊ στην…φαραωνική ‘Στέγη’ των Ωνάσηδων, του τσέλου και του φλάουτου και στα πολυτελή ξενοδοχεία που τιμούν πλέον μόνο φραγκάτοι αλλοδαποί πελάτες.

Πρωταγωνιστής (και αρχηγός του σχήματος) ο μοναδικός Μανώλης Μητσιάς, ένας καλλιτέχνης που έχει τραγουδήσει ό,τι πιο σημαντικό και υπέροχο δημιούργησαν ο Χατζιδάκις, ο Γκάτσος, ο Μούτσης και σε ελάσσονα κλίμακα ο Μίκης, ο Μικρούτσικος, ο Ανδριόπουλος, ο Ξαρχάκος, ο Κηλαηδόνης, αλλά και οι λαϊκοί Δερβενιώτης-Βίρβος κ.α.

Υπαρχηγός της βραδιάς ο Μπάμπης Στόκας, ο πασίγνωστος Καλαματιανός καλλιτέχνης ο οποίος έγραψε σούπερ επιτυχίες ως μέλος των θρυλικών ‘Πυξ Λαξ’. Ο Μπάμπης, όχι μόνο πρόσφερε σε ένα τετράωρο πρόγραμμα παλιά και καινούργια τραγούδια του (μπαλάντες και ροκ), αλλά τόλμησε να ερμηνεύσει μερικά λαϊκά που απέχουν από το ρεπερτόριό του όσο η Αγία Πετρούπολη από το Ακροτήριο Χορν. Ειδικά στο ‘Απόψε σιωπηλοί’ (ένα τραγούδι που έγραψε η Βάσω Αλαγιάννη όταν χώρισε με τον Μανώλη Ρασούλη και έκανε σουξέ ο αξέχαστος Νίκος Παπάζογλου), ο Μπάμπης ήταν χάρμα, σχεδόν αποκάλυψη.

Υπήρξε στο πάλκο και η έκπληξη που ακούει στο ονοματεπώνυμο Φωτεινή Βελεσιώτου. Συγκρατήστε το γιατί θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Πρόκειται για μια ώριμη κυρία σχεδόν άγνωστη στο αθηναϊκό κοινό, που τολμάει να υπηρετεί (και να αξιοποιεί) με απίστευτη επιτυχία ΟΛΑ τα ζόρικα τραγούδια που μας άφησε προίκα η Σωτηρία Μπέλλου: από Τσιτσάνη και Μούτση μέχρι Σαββόπουλο, Ανδριόπουλο και Λάγιο.

Το πρόγραμμα του ‘Γυάλινου’ νομίζω πως ήταν η έκπληξη της χειμερινής σαιζόν γιατί πρόσφερε ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Με τραγούδια άξια, κάποια από τα οποία αντέχουν πάνω από μισό αιώνα και χειροκροτήθηκαν ζεστά. Τους τρεις καλλιτέχνες, πλαισίωσε η νεαρή Παυλίνα Βουλγαράκη, την οποία πίστεψε και ανέβασε στο πάλκο ο Μπάμπης Στόκας. Έτσι, μπορώ να πω πως για πρώτη φορά το κοινό είχε να κάνει με σχήμα που ακούμπησε σε τρεις γενιές και ένα πρόγραμμα τόσο επιμελημένο, που δεχόσουν με την ίδια άνεση τον ‘Τρελό’ του Ακη Πάνου με τις ‘Παλιές αγάπες’ των Πυξ Λαξ, ή τον ‘Χαμένο Ήχο’ του Ξαρχάκου με το ‘Μη μου ξαναφύγεις πια’ του Τσιτσάνη.

ΥΓ: Δεν γνωρίζω αν στα σχέδια του σχήματος (που έκλεισε την θητεία του ξημερώματα Κυριακής) υπάρχει σκέψη για περιοδείες στην περιφέρεια. Αν ναι, το προτείνω ανεπιφύλακτα έτσι και ‘κατηφορίσουν’ νοτιοανατολικά του Αρχιπελάγους…