Έλα της θάλασσας θεριό
και του πελάγου μπόρα
το φοβερό σκουπιδαριό
να διώξεις απ’ τη χώρα

Ν.Γκάτσος*

Τηλεφώνημα χθες το απόγευμα από μεγάλη επιχείρηση της Ρόδου.

«Γιατί δεν έχουμε νερό από τις 2 το μεσημέρι. Πες μου. Γιατί».

Εξηγώ:

«Η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου υπέγραψε σύμβαση με ιδιώτη ο οποίος θα αναλάμβανε την διαδικασία υδροδότησης από το Φράγμα Γαδουρά στο νησί της Ρόδου και όταν το Ελεγκτικό Συνέδριο της Αθήνας διάβασε το φάκελο της σύμβασης, βρήκε κάποια ατοπήματα, ασάφειες, κενά σημεία και δεν εκδίδει την απαιτούμενη άδεια».

«Άρα η Περιφέρεια έχει ηλίθιους δικηγόρους. Εγώ τη μήνυση για την καταστροφή στη δουλειά μου, σε ποιον θα την κάνω; Στον ιδιώτη ή στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου;».

Όταν, λοιπόν, το Φράγμα Γαδουρά έχει απόθεμα νερού για την επόμενη πενταετία σχεδόν και το νησί διψά, κάποιος κάτι δεν έχει κάνει σωστά. Και το ζήτημα δεν αφορά πρακτικά στο Δήμο Ρόδου παρ’όλο που ο Δήμαρχος Φώτης Χατζηδιάκος προ ημερών έκανε έκκληση να γίνεται οικονομία στο νερό στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής συνείδησης τονίζοντας ότι η οικονομία στην κατανάλωση νερού μεταφράζεται σε νέες γεωτρήσεις.

Το Ελεγκτικό Συνέδριο κάνει τη δική του δουλειά.

Ο Δήμος Ρόδου κάνει περισσότερα από αυτά που του αναλογούν και αναλαμβάνει την επίλυση του ζητήματος χωρίς να ευθύνεται για την διακοπή της υδροδότησης.

Προφανώς για ακόμα μία φορά η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου κόμπασε για την ολοκλήρωση του έργου επί των ημερών της, έργο σημαντικότατο το οποίο, όπως η ίδια ισχυρίζεται, έμεινε στα ανολοκλήρωτα για μια εικοσαετία.

Όμως κάτι έκανε λάθος. Και όποιος ψάχνει να βρει εχθρούς δεξιά, αριστερά και απέναντι, μιλώντας για συνομωσίες και παρακράτος, ας κοιτάξει στον κόρφο του κι αν χρειαστεί ας τον φτύσει κιόλας και όχι για να μην τον ματιάσει. Διότι ο κομπασμός και η αλαζονεία τιμωρούνται από την ανώτερη αλήθεια και ανάγκη της Φύσης, αγάπη μου. Το άριστο μέτρο που ζυγίζει τα πράγματα παντού και πάντα σωστά.

Ο μεγαλύτερος δαίμονας του καθενός μας είναι ο ίδιος του ο εαυτός. «Κατά του δαίμονος εαυτού» και το «Μέτρον άριστον εστί» δεν αρκούν να τα θυμόμαστε, όταν καυχιόμαστε για το ένδοξο παρελθόν μας. Είναι φράσεις που αν δεν τις εφαρμόσει κάποιος ως στάση ζωής, δεν πάει κάπου. Όσο κι αν καυχιέται ότι ανοίγει δρόμους ακόμα και στα υδατοδρόμια. Κάτι πάλι κάνει λάθος που οφείλω να το τονίσω με την ευκαιρία: οι προδιαγραφές υδατοδρομίων είναι απείρως πιο απαιτητικές και πολύπλοκες από μια απλή σύμβαση ανάθεσης έργου μεταξύ Ιδιώτη και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Αλλά επαναλαμβάνω: ο περιπολών ασχέτως περί πολλών τυρβάζει ακαταπαύστως και αλαζονικώς. Και όποιος έχει συναίσθηση της ευθύνης του, ζητά ταπεινά συγγνώμη που επί των ημερών του ένα ολόκληρο νησί παραληρεί σαν χώρα της Αφρικής που ψάχνει το νερό.

Κατά τ’άλλα… ο Τουρισμός βαίνει καλώς και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου φροντίζει τη ναυαρχίδα του Τουρισμού της ._

Τζίνα Δαβιλά

* Το ίδιο ποίημα του Νίκου Γκάτσου χρησιμοποίησα και για το κείμενό μου για τον Σταύρο Θεοδωράκη. Και προφανώς όσο τούτη η χώρα θα παραληρεί εξ αιτίας των ιδιοτελών και λαϊκιστών, θα το χρησιμοποιώ παντού. Κάτι σαν το γνωστό αναψυκτικό.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

 iPorta.gr