Τζίνα Δαβιλά

Ανάληψη, Στάδιο Διαγόρας, Ασγούρου 

delivery: 224100-3600

Στα σίγουρα έχεις παρακολουθήσει εθνικές παρελάσεις με μινοφορούσες έφηβες.

Και παρελάσεις με δεκαπεντάποντες γόβες.

Και παρελάσεις με blue-jeans.

Και παρελάσεις με ό,τι πουκάμισο βρήκε ο καθένας στην ντουλάπα του.

Και ενώ ο Αϊνστάιν έλεγε ότι περιφρονεί οποιονδήποτε περπατά παραταγμένος με συνοδεία μουσικής [ιδέ σκίτσο Παυλίδη], το ίδιο περίπου είχε πει και ο Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος έλεγε «Το πρόβλημά μας είναι το ‘η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει’. Να πεθάνει η Ελλάδα έτσι όπως είναι, και να αναστηθεί».

Πώς θα λέγαμε να γκρεμιστεί ο Παρθενώνας για να εκτιμηθεί η Πανανθρώπινη Αξία του; [Διότι θέλουμε πίσω τα Μάρμαρα, αλλά πόσοι από εμάς έχουν ξεναγηθεί με δέος στο χώρο της Ακρόπολης; Ή γνωρίζουμε την πλήρη Ιστορία της;]. Να πάψει να κείτεται ο Παρεθενώνας στο βράχο της Ακρόπολης της Αθήνας για να κάνει εντύπωση η απουσία του. Γιατί στον καιρό της κατρακύλας η έλλειψη είναι η πιο δυνατή παρουσία.

Αν ο Ιησούς δεν πέθαινε και δεν αναστηνόταν σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, ποιος θα ασχολιόταν μαζί Του;

Να εκλέγεται, λοιπόν, ο σημαιοφόρος για να αποδειχθεί περίτρανα το αυτονόητο, αλλά καθόλου υπολήψιμο και κατανοητό τελικά: ο φέρων την ελληνική σημαία- για την ελληνική θα σου μιλήσω- δεν είναι απλώς ο καλύτερος μαθητής που εκούσια ή ακούσια γίνεται σημαιοφόρος (πόσοι μαθητές δεν έχουν δεχτεί μπούλινγκ από την οικογένειά τους για να είναι οι πρώτοι των πρώτων, που θα κάνουν περήφανο τον πατέρα, τη μάνα και όλο το σόϊ!). Ο πρώτος μαθητής είναι ή θα έπρεπε να είναι εκείνος που έχει υψηλό ηθικό φρόνημα, ισχυρό αξιακό κώδικα, ήθος, εντιμότητα, σεβασμό, περηφάνια, αξιοπρέπεια, φιλοπατρία, ιστοριογνωσία. Μα κυρίως με τη στάση ζωής του θα επιβεβαιώνει αυτό που κέρδισε με κόπο: την ες αεί αριστεία του και το υπόδειγμα για τους συμπολίτες του.

Μέχρι, λοιπόν, να γίνει δεύτερη φύση το μήνυμα του Έλληνα Σημαιοφόρου – μαθητή, σπουδαστή, στρατιώτη- ας αφήσουμε μια επικίνδυνη Συριζανελική κυβέρνηση να κάνει κουμάντο στην Ελλάδα. Από τον Παρασκευόπουλο που ζητούσε την αποποινικοποίηση του καψίματος της ελληνικής σημαίας, μιας και κατά τη γνώμη του ήταν ένα κομμάτι υφάσματος, μέχρι τον ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένο που χτυπά προσοχή σαν τσολιάς στ’Ανάκτορα αλλά κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο στις ρήσεις-προτάσεις του τέως υπουργού περί σημαίας και περί τυχαίας εκλογής του σημαιοφόρου. Στα ζάρια δηλαδή η Σημαία.

Ας δεχτούμε ακόμα-ακόμα και τον οποιοδήποτε βλαμμένο που μιλά ειρωνικά για τους …’καραβανάδες’ και απέφυγε να φορέσει έστω και για μια ώρα την εξάρτυση του στρατιώτη προφασιζόμενος χίλιους δυο λόγους. [σχεδόν άσχετο, αλλά ήθελα πολύ να γράψω τούτη τη φράση για όλους τους θρασύδειλους που έχω και δεν έχω γνωρίσει στη ζωή μου].

Ας γκρεμιστεί, λοιπόν, το Σύμπαν της Ελλάδας – από βλακεία, από άγνοια ή σκοπιμότητα δεν μ’ενδιαφέρει.

Ας καεί το πελεκούδι.

Ας βουλιάξουμε ακόμα περισσότερο στα σκ@τ@.

Ας «πεθάνουν» και τα Αριστεία στην Ελλάδα και οι Άξιοι Σημαιοφόροι της.

Ας «πεθάνει» και η ίδια.

Κάποια στιγμή θα αναστηθεί.

Και αυτή θα είναι η μοναδική της σωτηρία._

Baia Seaside Bar

Σάββα Νικολάου 1, Ρόδος 

Τηλ: 694 510 0535

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr