Μαρία Καρχιλάκη 

Η τάξη του 1990: ένα συγκινητικό reunion οκτώ συμμαθητών διεθνούς σχολείου του Κουβέιτ δύο δεκαετίες μετά την ιρακινή εισβολή

Τέτοιες μέρες πριν από 25 χρόνια (αρχές Αυγούστου 1990) ο ιρακινός στρατός πραγματοποιούσε εισβολή στο Κουβέιτ και ο Σαντάμ κήρυττε το εμιράτο 19η επαρχία της χώρας του. Λίγο πριν από την εισβολή, οι μαθητές ενός διεθνούς σχολείου του Κουβέιτ, του New English School, έκλειναν τα βιβλία τους κι έδιναν ραντεβού για το φθινόπωρο και τη νέα σχολική χρονιά. Με την εξέλιξη, βέβαια, που είχαν τα πράγματα, το ραντεβού έμεινε στο αέρα. Πολλοί ουδέποτε συναντήθηκαν έκτοτε. Στο New English School φοιτούσε τότε και η Nashwa Nasreldin, η οποία τον καιρό της εισβολής βρισκόταν με την οικογένειά της για διακοπές στην χώρα καταγωγής τους, την Αίγυπτο. Δεν επέστρεψε ποτέ στο Κουβέιτ από τις διακοπές της, αντίθετα εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Βρετανία. Τα χρόνια περνούν, τα social media -και κυρίως το facebook- δίνουν την ευκαιρία να εντοπίσει κάποιος παλιούς γνωστούς και η Nashwa πιάνει δουλειά. Βρίσκει τους περισσότερους από την τάξη της και ρίχνει την ιδέα ενός reunion στο Κουβέιτ.

Διασκορπισμένοι οι περισσότεροι σ’ όλον τον κόσμο δεν είναι εύκολο για αρκετούς να πραγματοποιήσουν το ταξίδι. Λίγοι όμως, οκτώ συγκεκριμένα, τα καταφέρνουν. Το Al Jazeera κατέγραψε την επανένωσή τους σ’ ένα ντοκιμαντέρ και μέσα από τις αφηγήσεις τους ακούμε μαρτυρίες για ό,τι συνέβη τότε από πρώτο χέρι ενώ ταυτοχρόνως μαθαίνουμε τη δραματική επίπτωση που είχαν στη ζωή τους τα βίαια γεγονότα εκείνου του καιρού. Το 1990, η Nashwa και οι συμμαθητές της ήταν 10 χρονών. Το reunion έγινε το 2010 με αφορμή τη μαύρη επέτειο των 20 χρόνων από την ιρακινή εισβολή.

Η ιστορία της Nashwa

Τον καιρό της εισβολής βρισκόταν για διακοπές στην Αίγυπτο από την οποία κατάγεται. Μετεγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Βρετανία όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Επέστρεψε στο Κουβέιτ με αφορμή το reunion. “Η εμπειρία των τελευταίων 20 ετών μας δίδαξε πολλά πράγματα, αλλά όπως λέει ο συμμαθητής μου ο Αλί, το πιο σημαντικό μάθημα που πήραμε είναι ν’ αξιοποιείς στο έπακρο αυτό που έχεις όταν το έχεις, γιατί τίποτα δεν διαρκεί για πολύ”.

Η ιστορία του Rocky

Βρετανός με καταγωγή από την Ινδία, τον καιρό της εισβολής βρισκόταν με τη μητέρα του και μία από τις αδελφές του στο εμιράτο. Ο πατέρας του με την άλλη αδελφή του ήταν για διακοπές στην Ινδία. Κατάφεραν να φύγουν για τη Βρετανία -στην οποία ο Rocky ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα- μετά από έξι εβδομάδες. “Μετρούσαμε τη ζωή μας εκείνες τις εβδομάδες μέρα με τη μέρα…Το Κουβέιτ ήταν απόκοσμο…’Εφυγα με μια βαλίτσα, όπως και η μητέρα μου και η αδελφή μου”.

Η ιστορία της Nouf

Μέλος της βασιλικής οικογένειας του Κουβέιτ, βρισκόταν στη Βρετανία τον καιρό της εισβολής και επέστρεψε με την οικογένειά της στο εμιράτο μετά την απελευθέρωση. Αυτό που αντίκρυσε ήταν ένα “πληγωμένο Κουβέιτ” όσο για την ίδια “μεγάλωσε απότομα” κι ένοιωθε πως η ζωή της πριν από την εισβολή “είχε διαγραφεί”.

Η ιστορία της Sarah

Πολίτης Μπαγκλαντές, κόρη του τότε πρέσβη του Μπαγκλαντές στο Κουβέιτ. Τον καιρό της εισβολής ήταν στο εμιράτο και δεν το εγκατέλειψε παρά ενάμισυ μήνα αργότερα, όταν πια ο πατέρας της είχε ολοκληρώσει την απομάκρυνση όλων των Μπαγκλαντεσιανών που ζούσαν και εργάζονταν στο Κουβέιτ. ‘Εφυγε οδικώς, μέσω Ιράκ, με την οικογένειά της από το εμιράτο και τον καιρό του ντοκιμαντέρ ολοκλήρωνε το διδακτορικό της στις Πολιτικές Επιστήμες. ‘Εχοντας τις εικόνες της καταστροφής του Κουβέιτ ένοιωσε άσχημα στη Βαγδάτη βλέποντας τον κόσμο να ζει κανονικά και ν’ αδιαφορεί για τα όσα συνέβαιναν στο εμιράτο και διπλά άσχημα στο Μπαγκλαντές όπου πολλοί συμπολίτες της συντάσσονταν με τον Σαντάμ με το πρόσχημα ότι αντιστέκεται στους Δυτικούς: “αισθάνθηκα πρόσφυγας”.

Η ιστορία της Nada

Βρετανή υπήκοος, ιρανο-παλαιστινιακής καταγωγής. Τον καιρό της εισβολής βρισκόταν στη Βρετανία όπου μένει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Επέστρεψε στο Κουβέιτ με αφορμή το reunion. Η προσαρμογή στη Βρετανία δεν ήταν εύκολη. “Στο σχολείο που πήγαινα δεν υπήρχαν ξένοι. Μόνο εγώ και μια μαυρούλα, νομίζω από το Σουδάν, η οποία υφίστατο ρατσισμό. Σ’ εμένα δεν συμπεριφέρονταν το ίδιο άσχημα αλλά ήμουν περίεργη γι αυτούς. Δεν καταλάβαιναν”.

Η ιστορία του Ali

Η μητέρα του Κουβεϊτιανή, ο πατέρας του Ιρακινός. ‘Ηταν στο εμιράτο σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Μετά την απελευθέρωση διέφυγαν άρον – άρον, δίχως χαρτιά, στην Αίγυπτο καθώς απειλείτο η ζωή του πατέρα του. Εκεί, σε κατάσταση ημι-παρανομίας δεν κατάφερε να συνεχίσει το σχολείο πριν περάσουν τρία χρόνια. Λίγο καιρό αργότερα οι γονείς του πεθαίνουν και μαζί με τ’ αδέλφια του επιστρέφουν στο Κουβέιτ, στο σπίτι μιας θείας του. Μετ’ εμποδίων, μόλις το 2010 κατάφερε να τελειώσει την Αγγλική Φιλολογία και να πάρει το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο του εμιράτου. Μεταξύ των συμμαθητών του που βλέπουμε στο ντοκιμαντέρ, η περίπτωσή του ξεχωρίζει, καθώς ο πόλεμος στιγμάτισε πολύ βαθιά τον ίδιον και τη ζωή του.

Η ιστορία του Fahad

Κουβεϊτιανός πολίτης, είχε φύγει από το εμιράτο λίγες ώρες πριν από την εισβολή για να παρακολουθήσει καλοκαιρινό σχολείο στην Αυστρία. Για τα επόμενα τρία χρόνια θα μείνει με την οικογένεια του στη Βρετανία και στη συνέχεια θα επιστρέψει στο Κουβέιτ όπου εξακολουθεί να ζεί και να εργάζεται έχοντας προηγουμένως ολοκληρώσει τις πανεπιστημιακές του σπουδές στις ΗΠΑ. “Ιρακινούς στο Κουβέιτ δεν ήξερα. Ο μοναδικός που συνάντησα ήταν στο σχολείο στην Αγγλία. Δεν μου μιλούσε. Θυμάμαι μια μέρα τον είδα στις σκάλες κι αμέσως έτρεξε να φύγει. Του φώναξα γιατί φεύγεις; Μου είπε -γιατί εγώ είμαι από το Ιράκ, εσύ από το Κουβέιτ και δεν μπορούμε να μιλάμε”.