Αλέξανδρος Μπέμπη

…”έχοντας βιώσει ό,τι χειρότερο για γυναίκα, τον φρικτό θάνατο του παιδιού μου, που το έφερα στον κόσμο σαν σήμερα, σας εύχομαι”…

Αλλά τι λέω;

Φρικτός είναι κάθε θάνατος παιδιού.

Φρικτός είναι ο θάνατος του,όχι ο τρόπος.

Φρικτός είναι ο θάνατος του από τις πανέξυπνες βόμβες που φτιάχνουν οι μεγάλοι.

Φρικτός είναι ο θάνατος παιδιού που το χρησιμοποιούν για ανθρώπινη ασπίδα ή ανθρώπινη βόμβα.

Φρικτός είναι ο θάνατος παιδιού που πνίγεται στις θάλασσες αναζητώντας τη ζωή.

Φρικτός είναι ο θάνατος παιδιού που ”εργάζεται” στον βωμό του κέρδους σε κτήρια που καταρρέουν στην Κίνα ή στο Μπαγκλαντές.

Φρικτός είναι ο θάνατος παιδιού από την Μπόκο Χαράμ ή άλλους ”μαχητές”.

Φρικτός είναι ο θάνατος παιδιού από ασιτία ή επειδή το όπλισαν για στρατιώτη στο Σουδάν.

Φρικτός είναι ο θάνατος του σε αίθουσα σχολείου στις πολιτισμένες χώρες που επιτρέπουν όμως την ελεύθερη οπλοκατοχή.

Φρικτός είναι ο θάνατος παιδιού στις φαβέλες του Ρίο,από πόλεμο παιδικών συμμοριών για διεκδίκηση κάδου σκουπιδιών.

Φρικτός είναι ο θάνατος παιδιού από AIDS ή υπερβολική δόση.

Φρικτός είναι ο θάνατος παιδιού που οι ”γονείς” το έφεραν στον κόσμο μας κατά λάθος και μετά το ξεφορτώνονται.

Επειδή φρικτός είναι κάθε θάνατος παιδιού.

Επειδή στα εκατοντάδες επίθετα που μου αποδώσατε είναι και το το ”Παναγιά η Επακούουσα”, (ακούω με πόνο και αγάπη τις ικεσίες σας).

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΚΕΣΙΑ.

και δεν είναι εγωιστικό.

…”ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΝΑΓΙΕΣ”.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

 iPorta.gr