Δεν με στενοχωρεί τόσο ο κανιβαλισμός.
Ούτε η κιτρινίλα με κόκκινες, πράσινες, μπλε και μαύρες ανταύγειες.
Με ενοχλεί όμως να με χρησιμοποιούν σαν οδοντογλυφίδα μετά τον κανιβαλισμό, μερικές και μερικοί.
Ή σαν καζανάκι στο “μέρος” τους, που το έχουν για να το τραβάνε σε ώρα “ανάγκης” ή μετά από την ανάγκη.
Αγαπητές συγκανιβαλίστρες και αγαπητοί συγκανιβαλιστές, θα πείτε όχι στην πρόσκληση για συνέντευξη από κάποια ή κάποιον που θα θέλατε να βράσετε στο καζάνι σας αλλά δεν μπορείτε να το κάνετε επειδή είσαστε κι εσείς μέσα στο ίδιο καζάνι;
Ιδού η απορία.
18 Φεβρουαρίου 2016