Ελπίδα Νούσα

Eξ αφορμής της σημερινής επετείου του θανάτου της μεγάλης Μ.Κάλλας, αυτού του σπάνιου φωνητικού φαινομένου.

«…Η Λίζα πήγε και στάθηκε δίπλα στο πιάνο, που βρισκόταν στο κέντρο της αίθουσας. Οι άλλοι περίμεναν έχοντας καρφώσει τα μάτια τους πάνω της.

-Βλέπετε αυτό το πιάνο, είπε στο τέλος.

-Δεν είμαστε τυφλοί, την πείραξε ο Ουγουρζάν.

-Αυτό το πιάνο ανήκε στη Μαρία Κάλλας, συνεχισε εκείνη.Όταν μετά την κατοχή έφυγε για τη Νέα Υόρκη, το χάρισε στην αγαπημένη της δασκάλα, την ισπανίδα σοπράνο Ελβίρα ντε Χιντάλγκο, που εκείνη την εποχή δίδασκε στο Ωδείο Αθηνών. Κι αυτή, όταν με τη σειρά της μετακόμισε στην Άγκυρα για να διδάξει στο εκεί Ωδείο πήρε το πιάνο μαζί της.

Κάποια στιγμή όμως που έπρεπε να γυρίσει στην Ιταλία, άφησε το πιάνο σ’ένα φίλο της, που μετά από πολλά χρόνια αγοράστηκε από τη Σουνά και τον Ινάν Κιράτς, που είναι οι ιδρυτές αυτού του Μουσείου. Το πιάνο της Κάλλας, μάλιστα ενέπνευσε το συγγραφέα Γιγίτ Οκούρ να γράψει το μυθιστόρημα «το πιάνο».

-Πωπω, αναφωνησε η Φούλια! Τι ιστορία κι αυτή!

[…]

Οι άλλοι ήταν απορροφημένοι.Διάβαζαν τις πληροφορίες για το πιάνο, που υπήρχαν τυπωμένες σε ‘ένα πλαίσιο.

Ο Αρης διέτρεξε με τη ματιά του όλη την αίθουσα.Πάνω στα τραπέζια υπήρχαν μικρά γυάλινα ανθοδοχεία με μπουκετάκια από μοβ και κίτρινα άνθη.

Η φωνή της Κάλλας που τραγουδούσε την Casta Diva από τη Νόρμα του Μπελίνι απλώθηκε στην αίθουσα και τα παιδιά σταμάτησαν να μιλούν.

Μπορεί να μην είχαν πολλά ακούσματα απ’το είδος της όπερας, αλλά η υποβλητική φωνή της Κάλλας τους έκανε να ξεχάσουν τις αναζητήσεις τους στην Πόλη.

Σα να είχαν μεταφερθεί αλλού. Σε άλλο τόπο, σε άλλη εποχή.Η ευγένεια και η τρυφερότητα, που είχαν η μουσική και η φωνή της υψιφώνου γλύκαναν ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα, έκαναν θαρρείς ακόμα και τις αχτίδες του ήλιου να τρεμοπαίζουν επηρεασμένες κι αυτές από το ρυθμό της μουσικής και την έκταση της ανθρώπινης φωνής!»

(Απόσπασμα από «Το μυστήριο της Κωνσταντινούπολης» της Χρύσας Σπυροπούλου-Εκδ. Καστανιώτη)

Στο βίντεο, ποακούμε τη Μαρία Κάλλας στη «διαδρομή» της Casta Diva στο πέρασμα του χρόνου…

Εκτελέσεις της άριας σε διάφορα λυρικά θέατρα από το 1949 έως το 1960