Ελπίδα Νούσα

“Οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες,

αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν.”

Ακριβώς τρία χρόνια, που έφυγε από τη ζωή η κορυφαία αφροαμερικάνα ποιήτρια και συγγραφέας Maya Angelou.

Μη σας παραξενεύει το ελληνικό επώνυμο.Ανήκει στον πρώτο της σύζυγο ναυτικό και χορευτή, Τάσο Αγγέλου!

Τα πρώτα βήματα στην τέχνη τα κάνει ως ηθοποιός, τραγουδίστρια και χορεύτρια δίπλα στο σύζυγό της,όμως χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία…

Είχε λάβει μέρος και στην όπερα “Πόργκι και Μπες” του Τζορτζ Γκέρσουιν…

Μάλιστα όταν την είχε ακούσει η Μπίλι Χαλιντέι είχε πει …”θα γίνεις διάσημη,αλλά όχι στο τραγούδι!”

Προσωπική φίλη του Λούθηρ Κινγκ, έδωσε αγώνες για τα δικαιώματα των μαύρων και πολέμησε αντιλήψεις υπέρ φυλετικών διακρίσεων!

Έζησε μια ζωή ως δάσκαλος, ακτιβίστρια, καλλιτέχνις μα κυρίως, ως άνθρωπος.
Φάρος να κατευθύνει, οι πράξεις της! Ήταν ένας μαχητης για την ισότητα και την ειρήνη.

“ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ”
Το δέρμα σου σαν αυγή.
Το δικό μου σαν μοσχοκάρυδο.
Ο ένας ζωγραφίζει την αρχή
ενός βέβαιου τέλους.
Ο άλλος, το τέλος
μιας σίγουρης αρχής…

Η Αγγέλου συγκίνησε με τις πράξεις, τους αγώνες της και τη συγγραφή της. Αν και οι πιο ειδικοί θεωρούν τη σχέση της με τη μουσική μέτρια, εγώ συγκινούμαι και από αυτή την έκφραση της ψυχής της…

To 1957 ηχογράφησε ένα δίσκο με μουσική “καλύψο”, ένα είδος τζαζ με αφρικανικά στοιχεία, κυρίως εκείνο της ερώτησης-απάντησης μεταξύ κορυφαίου και χορωδίας,που αναπτύχθηκε στην Καραϊβική.

Μουσική με έντονο το ρυθμικό στοιχείο,το όνομά της ,”calypso”, προέρχεται από την αφρικανική λέξη kaiso, που συνιστά ένα επιφώνημα χαράς και ενθάρρυνσης.

Με τζαζ επιρροές, μελωδικός τύπος με ανάμικτα στοιχεία…εμφανές το γκόσπελ, μέσα στο οποίο μεγάλωσε ως νέγρα, η Μάγια…

Λιτό, ταπεινό το μνημόσυνο που τής ετοιμάσαμε και χωρίς φανφάρες, όπως αρμόζει σ’έναν σπουδαίο άνθρωπο…Τίποτε άλλο!