Κωστής Α. Μακρής  

Πιστεύω ότι κάνουν μεγάλο λάθος όσες και όσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να ξανανοίξει η Σπιναλόγκα για να εγκλειστούν εκεί όλοι οι βλάκες.

Το επιχείρημα ότι η βλακεία είναι κολλητική έχει επιστημονικώς καταρριφθεί προ πολλού.
Και, εξάλλου, ακόμα κι αν ήταν κολλητική, η Σπιναλόγκα είναι πάρα πολύ μικρό νησάκι.
Μπορούμε επομένως να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα ―στενή μερικές φορές― με έναν βλάκα χωρίς φόβο. Όπως επίσης μπορούμε να βλέπουμε και να ακούμε εκπομπές, συνεντεύξεις και άλλες δημόσιες εκδηλώσεις πασιφανούς βλακείας χωρίς ειδικές μάσκες προστασίας, γυαλιά αντιβλακωτικά ή άλλα παραϊατρικά βοηθήματα.

Η μόνη περίπτωση κατά την οποία μπορεί να κολλήσει βλακεία κάποιος ή κάποια, είναι όταν εκουσίως, συνειδητά και κατά συρροήν συναναστρέφεται με έναν βλάκα από ιδιοτέλεια και επηρεάζεται οικονομικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά, σεξουαλικά ή με άλλον τρόπο από κάποιον κοινωνικά ανώτερό του βλάκα ή μια ισχυρή ομάδα βλακών.

Ο διαρκής και καθημερινός συναγελασμός με βλάκες μπορεί να έχει οικονομικά, πολιτικά ή και άλλα οφέλη για τον εθισμένο σε τέτοιου είδους συναναστροφές, αλλά και τότε δεν καθίσταται αυτομάτως βλάκας ο επηρεαζόμενος.

Απλώς φαίνεται, μιλάει, συμπεριφέρεται ―και ενδεχομένως πράττει― ως βλάκας.

Κάτι που βραχυ-μεσο-μακροπρόθεσμα μπορεί να τον βοηθήσει να πετύχει πολλούς στόχους.

Πάντως, ο εγκλεισμός των βλακών σε ιδρύματα τύπου Σπιναλόγκας δεν είναι λύση.

Πέρα από τις πρακτικές δυσκολίες, όπως την αδυναμία διάγνωσης αδιαμφισβήτητης και ανίατης βλακείας, το μέγα πλήθος των βλακών και άλλα, ο αποκλεισμός του βλάκα από τον δημόσιο βίο μπορεί να οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα. Όπως είναι η ηρωοποίηση ενός ικανότατου βλάκα.

20 Ιανουαρίου 2017

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr