* Ο Λεόντιος Πετμεζάς είναι ιστορικός αναλυτής ,κριτικός βιβλίου και τέχνης. Το άρθρο αναδημοσιεύται από το polispost.com

Από τις εκδόσεις ΦΙΛΝΤΙΣΙ κυκλοφορεί το ενδιαφέρον εκπόνημα

“Εξομολόγηση σε Δέκα Πράξεις”  της Ωραιοζήλης -Τζίνας Δαβιλά .

Με κύριο συνθετικό άξονα ανάλυσης και μεταλαμπάδευσης  καθώς και με  ισχυρό εργαλείο την δοκιμασία της  ανθρώπινης ύπαρξης η  εμπνευσμένη γράφουσα  τολμά την ευκρινή διείσδυση σε  μια προσωπογραφία αλήθειας  και σε μια σωματογραφία διαμόρφωσης  που  αναδύεται ευπρόσδεκτα από τη μνήμη της πρόσφατης ιδιωτικής περιπέτειας της  και εκτοξεύεται στο κοινωνικό και συλλογικό  περιβάλλον προκειμένου να ενημερώσει ,να διαφωτίσει και να πείσει  για τις  αισιόδοξες προθέσεις που αφήνει περίτεχνα να  διαφαίνονται . Πρόκειται για μια περιπλάνηση σε υπαρξιακά πολυδιάστατα πεδία στα οποία επισυνάπτονται πτυχές διαδοχικών νοητικών εκρήξεων αλλά και συμβολικών σταδιακά  καταστάσεων  που έχουν κύρια και καίρια  αποστολή την εξωτερίκευση των παλινδρομήσεων της  φύσης που βάλετε από βαθύτερα ζητήματα. Η σύγχρονη οπτική υφή αντιμετώπισης από μέρους της  εκφράζει βαθμιαία  οράματα,ποικίλες  ενοράσεις και ασυγκράτητους  πόθους της ανθρώπινης σκέψης,της παρόρμησης ,της επιθυμίας και του συναισθήματος που  άμεσα βιωμένο  με αυθόρμητο  τρόπο συμβάλει στην  στην συνειδητοποίηση της ψυχής .

Αξίζει να παρουσιάσουμε πως είδαν το βιβλίο κάποιοι από αυτούς που πρώτοι το διάβασαν και το μελέτησαν .

  Ο Πάνος Μπιτσαξής αναφέρει για την εξαίσια γραφή του βιβλίου  : “Στο αέναο πέρασμα του χρόνου, η βιωματική μνήμη, πολύτιμη παρακαταθήκη της ιστορίας, έχει πια ξεθυμάνει, έχει αφυδατωθεί. Προσεγγίζουμε τις εποχές μέσω γεγονότων, πολέμων, πολιτικών συστημάτων, εναλλαγών κυβερνήσεων. Μαθαίνουμε την ιστορία της ανθρωπότητας, όχι την ιστορία των ανθρώπων. Η ουσία της ανθρώπινης υπόστασης, η ατομικότητα, τα αισθήματα, η λύπη, η χαρά, ο πόνος, η αγωνία, η ευδαιμονία, το πάθος, ο έρωτας, ο θυμός, το μίσος, όλες οι κινητήριες δυνάμεις, που δημιουργούν το ανθρώπινο σύμπαν, είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Σώνονται μόνο στο γραπτό λόγο. Μέσα από τον γραπτό λόγο, ιδιαίτερα τον άμεσο και όχι τον έντεχνο, που ως ένα βαθμό εξωραΐζει το βίωμα, μένει το άρωμα της ύπαρξης και του βηματισμού στο χωρόχρονο, του μεγαλειώδους και τραγικού όντος που αυτοπροσδιορίστηκε ως άνθρωπος. Εκεί, φωτίζεται η αβυσσαλέα σχέση, που έχει καθένας μας με την τυχαιότητα, καλή ή κακή, που αναλογεί σε κάθε βίο. Η κατάθεση της Τζίνας και η βιωματική αντανάκλαση τής περιπέτειας της υγείας της, εντάσσεται στο πολύτιμο αυτό είδος του γραπτού λόγου. Αντιμετωπίζει μια ασθένεια, που είναι στο επίκεντρο του δημόσιου ενδιαφέροντος, γιατί αφορά πάμπολλες γυναίκες. Ο συμβολισμός της ασθένειας αυτής είναι πολυσήμαντος. Αφορά τη θηλυκή φύση, την ομορφιά, τον έρωτα, τη μητρότητα και τη ζωοδότιδα πηγή της. Όλα αυτά μαζί και καθ’ ένα χώρια. Όμως, ευτυχώς, ζούμε σε μια εποχή που η ιατρική έχει σημειώσει τεράστια πρόοδο. Σε αυτή την ασθένεια οι μάχες δίνονται για να κερδηθούν κι όχι να χαθούν. Η Τζίνα είχε, έχει και θα έχει την παρρησία να μοιράζεται αυτό που νιώθει. Με τον τρόπο αυτό μας προσφέρει απλόχερα ένα ανεκτίμητο δώρο.

Ο  γραφίστας – συγγραφέας  Κωστής Α. Μακρής επισημαίνει : “Την Ωραιοζήλη Δαβιλά τη γνώρισα ως Τζίνα, πριν αυτο-ανα-βαπτιστεί. Ως φίλος διάβασα την «Εξομολόγηση σε Δέκα Πράξεις», μιας φίλης που περνάει μια κρίσιμη καμπή ζωής. Διαβάστε το προσεκτικά. Είμαι βέβαιος ότι θα σκεφτείτε τουλάχιστον έναν φίλο (ή τον εαυτό σας) σε ανάλογα εξομολογητική και αναθεωρητική θέση. Κι αφού το διαβάσετε, στοχαστείτε για λίγο πάνω στα πιο σημαντικά και, ίσως, επείγοντα ζητήματα της ζωής σας, της υγείας σας, των σχέσεών σας. Ίσως κάτι σημαντικό προλάβετε. Με αγάπη, ενσυναίσθηση και περισσότερη γνώση και αυτογνωσία.

Η ποιήτρια Τζούτζη Μαντζουράνη τονίζει πως : “Στις σελίδες αυτού του βιβλίου θα ανακαλύψετε πως τη δύναμη για ζωή ο άνθρωπος την έχει πάντα μέσα του. Ακόμα και όταν δεν το ξέρει ή δεν το φαντάζεται από πριν. Και την ανακαλύπτει βήμα-βήμα, κερδίζοντας κάθε μέρα τη μέρα που ζει. Υπέροχη, και αξιοθαύμαστη Ωραιοζήλη – Τζίνα, σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά, και γεμάτη από αυτή τη χαρά της ζωής, που ξεχειλίζει από τα μάτια σου και το χαμόγελό σου.

Η Λιάνα Σουλούνια- Ιατρός Ακτινολόγος, Διευθύντρια ΕΣΥ, Ακτινολογικού Εργαστηρίου Απεικόνισης Μαστού ΓΝΡ με μία άλλη προσέγγιση  πιστεύει πως : “Ποιήτρια Αγάπη είναι η ιατρική! Αγάπη προς τον ασθενή συνάνθρωπό σου. Να τον ενσυναισθάνεσαι κι εκείνη τη στιγμή που νιώθει πως όλα καταρρέουν να του χαριστείς και ψυχικά. Δεν είναι μόνο τα πετυχημένα επιστημονικά πρωτόκολλα θεραπείας. Είναι τα πρώτα λόγια που θα πεις στον ασθενή: «Μη φοβάσαι, θα τα καταφέρεις. Διώξε ό,τι σ’ ενοχλεί, άλλαξε στάση ζωής». Αυτά τα πρώτα λόγια είναι η αρχή της θεραπείας. «…δεν νομίζω ότι θα είχα το κουράγιο να γράψω αυτό το σύντομο πόνημα αν δεν είχα τόσο ζωντανή την αισιοδοξία και την ελπίδα στην ψυχή μου…»

Επίσης ο σκιτσογράφος Γιώργος Σαράφογλου: “Το βιβλίο της καλής μου Ωραιοζήλης είναι ακριβώς αυτό, ένα πόνημα. Ένας εσωτερικός χείμαρρος που ξεχειλίζει από την ψυχή της, περνάει μέσα από την καρδιά της, για να μας φθάσει, να μας «ακουμπήσει» συναισθηματικά και να μας δώσει αισιοδοξία κι ελπίδα. Είναι όμως συνάμα και ένας οδηγός που μας ανοίγει μια άλλη διάσταση στο τι είναι πραγματικά πολύτιμο και αξίζει στην ζωή μας και τι όχι”.

Ιδιαίτερης σημασίας  η υπόθεση με πηγαίο δυναμισμό και  με επίκαιρο  φόντο πάνω στο οποίο εκτυλίσσεται η  αφήγηση  αποδίδει με αυτοπεποίθηση  ποικιλόμορφες σκιάσεις εμβέλειας που είναι  επιμελημένες και   συγκεχυμένες ανάμεσα  σε σημειολογικά σύνολα με αριστοτεχνικά επεξεργασμένες λεπτομέρειες. Η συναφής  χροιά  των  στοιχείων  που παραπέμπονται λειτουργεί με σκοπό  να εντάξει στο πνεύμα  της εντρύφησης το αναγνωστικό κοινό  . Με ακρίβεια αμεσότητας και δεξιοτεχνία στην αναπαράσταση η Δαβιλά  διατηρεί το μεγαλείο στην ακλόνητη υπερβατικότητα και στην τεχνική οντότητα των αποδόσεων  που βρίσκονται διάσπαρτες στην απόδοση. Οι καταθέσεις της με αφετηρίες  προέρχονται απόλυτα  από στοχαστική  μεταφορά.  Απεικονίζουν με παραστατικές αντιστίξεις και αποκλίσεις  αρχετυπικής εμβέλειας  αυτούσιες εικόνες ζωτικής και ζωογόνας ιστορικότητας  με προδιάθεση σε ευαίσθητες χορδές εκποίησης .

Ανακαλούν μαρτυρίες  που εμβληματικά εμπεριέχουν μια ενοποιητική γραμμή και  που η αντίληψη  τους αποκαλύπτει ένα βαθυστόχαστο περιεχόμενο δεδομένων.

Στον πυρήνα της διαπραγμάτευσης και των διακυμάνσεων  κινείται η  φιλοσοφία της ζωής  και τοποθετείται το σημερινό και παρελθοντολογικό σημαινόμενο. Με έντονες απολήξεις που διευρύνουν την εξιχνίαση ανάμεσα στο πριν και στο απώτερο τώρα.                                                                                                                                                                                                                                                                                          ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ ISBN: 978-618-5456-24-5