Γιάννης Σιδέρης

Αχός βαρύς ακούστηκε  με την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για τον Προκόπη Παυλόπουλο. Γέμισαν οι γειτονιές των σόσιαλ μήντια με ευφάνταστα φωτογραφικά κολάζ που τόνισαν τον …δυναμισμό του ανδρός, πίνακες με θυμώδεις υπενθυμίσεις για τις εκατοντάδες χιλιάδες διορισμούς του, και με αριστερά αναθέματα πλήρους απογοήτευσης για την επιλογή του Αλέξη.

Το πιο διασκεδαστικό ήταν πάντως η εναγώνια προσπάθεια των στρατευμένων Συριζαίων να πείσουν ότι ο κ. Παυλόπουλος είναι περίπου ο σύγχρονος ήρωας της Δημοκρατίας, η οποία σε αυτόν οφείλει το ομαλό και αναίμακτο της συνέχειά της. Προέβαλε, λέει, σθεναρή αντίσταση στις προθέσεις της τότε κυβέρνησης, να κατεβάσει στους δρόμους τον στρατό για να καταλαγιάσει τις τρομερές ταραχές που ακολούθησαν την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου!

Εχουν ακουστεί τα πάντα για την πολιτεία του νέου υποψηφίου, η στήλη δεν θα πρόσφερε κάτι παραπάνω, αντιμετωπίζοντας με μεγεθυντικό φακό τα έργα και τις ημέρες της κοινοβουλευτικής και υπουργικής του θητείας.  Απλούστατα, ο κ. Παυλόπουλος πορεύτηκε με την μικροπολιτική νοοτροπία που πορεύτηκε συνολικά το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης, και βαρύνεται με τα ίδια αμαρτήματα. Ωστόσο θα έλεγα, είναι δυσανάλογα μεγάλος ο σταυρός που του φορτώνουν, περί …. 800 χιλιάδων προσλήψεων. Θυμάμαι ότι μονιμοποίησε γύρω στους 60 χιλιάδες, σε εφαρμογή κοινοτικής οδηγίας – υπαλλήλους που οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν συσσωρεύσει στο κράτος με ιδιότυπες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, για να τους έχουν υπό ομηρία ως εσαεί ψηφοφόρους. Αν κάτι θα του καταλόγιζε κανείς είναι ότι δεν έγινε στοιχειώδης αξιολόγηση, αλλά όλοι γνωρίζουμε πόσο ..εύκολο ήταν να γίνει τότε – και τώρα!

Ο κ. Παυλόπουλος, για όσους τον γνωρίζουν επαγγελματικά, είναι προσηνής άνθρωπος, εργατικός, εξαίρετος επιστήμονας και αρκετά παραγωγικός στην δημιουργία νομοσχεδίων! Ωστόσο υπάρχουν επιφυλάξεις αν πληροί τα ζητούμενα του αξιώματος για το οποίο προτείνεται – ένα αξίωμα καθαρά διακοσμητικό μεν όσον αφορά τις αρμοδιότητες, υψηλής συμβολικής αξίας δε. Στο πρόσωπο του προέδρου της Δημοκρατίας προσωποποιείται το έθνος. Γιαυτό απαιτούνται πρόσωπα  που να διαθέτουν μια ιδιαίτερη αχλύ, που να διαπερνούν κομματικά χαρακώματα, ταξικές διαφορές, κοινωνικά στρώματα και ιδεολογικές  πεποιθήσεις, που να γίνονται αποδεκτά ή έστω ανεκτά, σχεδόν από το σύνολο του λαού. (και επειδή θα υπάρξουν ενστάσεις αντιμνημονιακών για τον νυν πρόεδρο, θα υπενθυμίσω ότι ο κ. Παπούλιας έγινε τότε  θετικά αποδεκτός από την πλειοψηφία του λαού. Δεν τον είχε φθείρει η τριβή της εμπράκτου πολιτικής ενασχόλησης, και το μοναδικό επιχείρημα εναντίον του ήταν ότι αποτελούσε εάν από τους «δανειστές» του Ανδρέα Παπανδρέου για την αγορά του «κωλόσπιτου» -κατά Βαγγέλη Γιαννόπουλο – της Εκάλης.

Παρόλα αυτά ο κ. Παυλόπουλος θα κριθεί πλέον στο νέο του ρόλο. Εκείνος ωστόσο που κρίνεται για την επιλογή του είναι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας.

Είναι παράταιρη αυτή η επιλογή. Δεν συνάδει με τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα που έχει το κόμμα του και κυρίως δεν συνάδει με τις διακηρύξεις της κάθαρσης που διατείνεται ότι θα επιφέρει στη δημόσια ζωή – Οι ισχυρισμοί που προβάλλονται περί «λαϊκής ενότητας», «κυβέρνησης όλου του λαού»,  «ντρίμπλας  στον Σαμαρά», «πρόσδεσης της Δεξιάς στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ», ενέχουν κάποιους κόκκους αλήθειας αλλά αδυνατούν να υποκρύψουν το προφανές: Ξεπλένουν την πενταετία Καραμανλή η οποία χρεοκόπησε τη χώρα – ώσπου να έρθει ο Γιώργος Παπανδρέου και με τους αδιανόητους χειρισμούς του να την αποτελειώσει.(Παλιό  το φλέρτ μεταξύ Τσίπρα και Καραμανλή. Υπάρχει η φημολογία ότι ο κ. Τσίπρας πρότεινε την θέση του Προέδρου το πρώην πρωθυπουργό, αυτός δεν δέχτηκε και υπέδειξε τον κ. Παυλόπουλο!)

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να κάνει εξεταστική για το μνημόνιο. Εύκολο είναι η διερεύνηση να περιστραφεί γύρω από τις ευθύνες των κ. Παπανδρέου, Παπακωνταντίνου και άλλων στελεχών της ίδιας κυβέρνησης.  Όμως  επειδή οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, όταν η έρευνα προχωρήσει και στις αιτίες, όταν το χρέος και το έλλειμμα που παρέλαβε ο κ. Παπανδρέου  παραπέμπουν στην καταστροφική πολιτική της πενταετίας Καραμανλή – μέλος της οποίας ήταν ο κ. Παυλόπουλος – και αν η έρευνα οδηγήσει και σε ευθύνες του κ. Παυλόπουλου, τι θα κάνει ο κ. Τσίπρας και η άτεγκτη κα Κωνσταντοπούλου; Θα καλέσουν  τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στην εξεταστική;  

Το ίδιο βέβαια ερώτημα εγείρεται και για ακυρωθέν σενάριο, που αφορά  τον άλλο λατρεμένο του κ. Τσίπρα, τον κ. Αβραμόπουλο. Ο νυν επίτροπος διετέλεσε υπουργός Υγείας και οι δαπάνες για την Υγεία επί κυβέρνησης Καραμανλή  υπερδιπλασιάστηκαν. Αν γινόταν πρόεδρος της Δημοκρατίας η εξεταστική  διερευνούσε και τις δικές του ευθύνες;

Απλούστατα τίποτα δεν θα γινόταν. Θα είναι μια εξεταστική η οποία θα κινηθεί πέριξ των ευθυνών του ευκόλου θύματος, του ΓΑΠ, αφήνοντας το απυρόβλητο την κυβέρνηση του προσφιλούς στον κ. Τσίπρα, Κ. Καραμανλή…