Δήμητρα Παπαναστασοπούλου

Μια παραλλαγή του Ιησού για τους Ινκας

Είναι πολλοί οι μύθοι που περιβάλλουν τον Βιρακότσα, τον λευκό, μυστηριώδη σωτήρα των Άνδεων, τον ιδρυτή του πολιτισμού των Ίνκας.

Τον περιγράφουν ως έναν εξαιρετικά ευφυή άνθρωπο που κρατά πάντα ένα ραβδί (που κάποιοι ερευνητές πιστεύουν ότι παραπέμπει σε μονάδα μέτρησης) και ένα βιβλίο. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι αυτόχθονες γνώριζαν μόνο την γραφή των κόμπων (κίπου), κάποιοι μελετητές συμπέραναν ότι ο Βιρακότσα ήταν Βίκιγκ και ότι τον 10ο αιώνα και, ταξιδεύοντας από το Μεξικό προς το νότο, έφερε τα αγαθά του δυτικού πολιτισμού στην ορεινή χώρα των Άνδεων.

Υπάρχουν θρύλοι σχετικοί με τον Βιρακότσα που παραπέμπουν στον Ιησού Χριστό. Λέγεται ότι ήρθε στη γη ως σωτήρας για να ελευθερώσει τους ανθρώπους από τα πάθη τους και πραγματοποίησε πολλά θαύματα.

Κάποιοι άλλοι ερευνητές, επίσης, υποθέτουν ότι το ξύλινο ραβδί του Βιρακότσα φανερώνει την ιδιότητα του ραβδοσκόπου, καθώς υποστηρίζεται ότι με αυτό καθόρισε τον τόπο που ήταν κατάλληλος, τόσο για το κέντρο του Τιαουανάκου, όσο και για την ίδρυση άλλων πόλεων.

Ένας παμπάλαιος θρύλος των Ίνκας λέει ότι κάποτε ο ήλιος σταμάτησε να λάμπει. Ύστερα από πολλές προσευχές και όρκους, ανέτειλε τελικά από το νησί Τιτικάκα, στη μεγάλη λίμνη, με όλη του τη λαμπρότητα. Τότε, εμφανίστηκε ένας ψηλός, λευκός άνδρας με υπερφυσικές ικανότητες, που μπορούσε να κάνει το νερό να τρέχει από τα βράχια. Ήταν ευπροσήγορος και απευθυνόταν σε όλους με αγάπη. Τους δίδαξε την φιλευσπλαχνία και την αποχή από το κακό. Ύστερα, ξεκίνησε μια πορεία προς το βορρά κάνοντας πολλά θαύματα από όπου περνούσε, μέχρι που , τελείως ξαφνικά, εξαφανίστηκε και δεν ξαναφάνηκε ποτέ. Οι κάτοικοι της περιοχής τον ονόμασαν Τίκι Βιρακότσα και τον τιμούσαν σαν θεό της δημιουργίας, αποδίδοντάς του ανθρώπινη μορφή. Οι Ίνκας πίστευαν ότι ο Βιρακότσα είχε ένα γιό, τον Ίντι, και δύο κόρες, τη Μάμα Κίγια και την Πατσαμάμα.

Σύμφωνα με κάποιο θρύλο, ο Βιρακότσα προκάλεσε έναν μεγάλο κατακλυσμό, τον Ούνου Πατσακούτι, στην περιοχή της λίμνης Τιτικάκα. Πνίγηκαν όλοι οι άνθρωποι εκτός από δύο: ο Μάνκο Κάπακ, που ήταν γιός του Ίντι ( ή του ίδιου του Βιρακότσα), και η Μάμα Όκλιο, κάτοχοι ενός χρυσού ραβδιού. Είναι αυτοί που ίδρυσαν τον πολιτισμό των Ίνκας. Η εξιστόρηση του μύθου για τον κατακλυσμό που ακολουθεί, θα σας αποκαλύψει πολλά κοινά σημεία με τον γνωστό σε μας κατακλυσμό του Νώε:

Ένας Ίνκα μια μέρα οδήγησε το λάμα του σε μια πεδινή, πλούσια σε βλάστηση περιοχή για να βοσκήσει και προσπάθησε να το δέσει. Ανησυχο, το ζώο προσπαθούσε να λυθεί, ενώ ο Ίνκα συνέχιζε τις προσπάθειες. Τελικά, το λάμα τού μίλησε με ανθρώπινη φωνή.

«Μάθε πως δεν ανησυχώ χωρίς λόγο. Μέσα σε πέντε μέρες το νερό θα σκεπάσει τη γη. Πάρε προμήθειες και ανέβα στην κορυφή του βουνού Βίλκα-Κότο για να σωθείς».

Ο Ίνκα έκπληκτος, έλυσε το ζώο και ακολουθώντας το ανέβηκε στο βουνό. Όταν έφτασαν στην κορυφή είδε ότι είχαν καταφτάσει πολλά ζώα και πουλιά. Και η θάλασσα άρχισε πρώτα να σκεπάζει τις πεδιάδες, έπειτα τα χαμηλά βουνά και συνέχιζε να ανεβαίνει όλο και περισσότερο. Το νερό άρχισε να φτάνει στις πιο κάτω περιοχές που είχαν μαζευτεί κάποια από τα ζώα. Μια αλεπού δεν πρόλαβε να μαζέψει την ουρά της και μούσκεψε τόσο πολύ, που στο τέλος έμεινε μαύρη στην άκρη.

Πέντε μέρες αργότερα, το νερό τραβήχτηκε στα φυσικά του όρια, αλλά όλοι οι άνθρωποι εκτός από τον Ίνκα, που λεγόταν Ίντι, πνίγηκαν.