Βαγγέλης Παυλίδης

 Στο καφενείο του χωριού σβήνω 73 κεριά (τρόπος του λέγειν) με λίγους μα καλούς φίλους, ντόπιους και αλλοδαπούς.

Τούρτα δεν υπήρχε παρά μια σπανακόπιτα που η Νόομι είχε την καλοσύνη να φτιάξει, μετά από παράκλησή μου. Σκέφτηκα πως ένα γλυκό, μια τούρτα, σημαίνει το τέλος αφού πιοτό και γλυκό δεν ταιριάζουν, Όμως, μια σπανακόπιτα μπορεί να σημάνει την αρχή της κρασοκατάνυξης, όπως κι έγινε.
Ες αύριον, λοιπόν, που η ζωή (μου) θα επανέλθει στους κανονικούς της ρυθμούς -ελπίζω.

========================================================

In the village tavern, blowing out 73 candles, so to speak, with a few but good friends.

There was no cake, just a spinach pie that Noomi was good enough to make on my request. I thought that a cake si
We’ ll see you tomorrow then, when hopefully (my) life returns to her normal rhythm.