Χρήστος Μαγγούτας

Μεγάλη δημοσιότητα έχει πάρει λόγω των ημερών το θέμα της προσευχής στα σχολεία με ηλίθιες ιστοσελίδες να γράφουν ότι ο Φίλης θα την καταργήσει. Ποιος τα έβαλε με τη θρησκεία και γλίτωσε; Νομίζω στη δεκαετία του 60 ο Κασιμάτης αναγκάστηκε σε παραίτηση γιατί είχε προτείνει μείωση των ωρών διδασκαλίας των Θρησκευτικών. Αργότερα ο Τρίτσης προσπάθησε να ελέγξει την εκκλησιαστική περιουσία και απέτυχε. Ο Ανδρέας του είπε, κατά πληροφορίες μου: «Αντώνη ή εσύ θα παραιτηθείς ή εγώ». Ξέρουμε ποιος παραιτήθηκε. Ο Καραμανλής ο Μικρός έβαλε να φέρουν το λάβαρο της Αγίας Λαύρας στο Σύνταγμα για το θέμα των ταυτοτήτων. Ήξερε ότι ήταν απαράβατη εντολή της Ευρώπης, — ήταν από τους πρώτους νόμους που ψήφισε η Κυβέρνησή του–, αλλά το θέμα τον βοηθούσε να εκλεγεί και κανένας δεν το κατηγόρησε ποτέ ότι ήταν λιγότερο διαφθαρμένος από τους άλλους πολιτικούς, ούτε ότι είπε μια λέξη από το 2009 για να δικαιολογήσει τη βουλευτική του «αποζημίωση».

Όπως και να είναι το θέμα υπάρχει και είναι οξύτατο: ανήκω στη γενιά που διδασκόταν τα θρησκευτικά, είχε υποχρεωτική προσευχή, εκκλησιασμούς και κατηχητικό από τη θρησκεία που δίδασκε «ΟΣΤΙΣ ΒΟΥΛΕΤΑΙ οπίσω μου ελθείν» και φυσικά ποτέ δε ρωτήθηκαν οι γονείς .
Αρκετά για την Ελλάδα. Στον Καναδά (Επαρχία Οντάριο) κάθε θρήσκευμα ή εκκλησία είναι απλά μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, πληρώνει τους φόρους, τους υπαλλήλους, τα έξοδά της και κλείνει αν δε μπορεί να αντεπεξέλθει.

Για την πρωινή προσευχή αποφασίζουν οι γονείς του σχολείου, αλλά δίνοντας τα ίδια ακριβώς δικαιώματα και στις άλλες θρησκευτικές μειονότητες.

• Πάνω από 80% έχει ψηφίσει να μη γίνεται προσευχή.

• Σε λίγα σχολεία γίνεται μια κοινή προσευχή με αποσπάσματα, από τη Βίβλο, το Κοράνιο, τα ινδουιστικά κείμενα κλπ

• Σε μερικά γίνεται κάθε μέρα προσευχή σε άλλη θρησκεία, την παρακολουθούν όλοι οι μαθητές με σεβασμό έστω και αν δε συμμετέχουν ενεργά στην ιεροτελεστία και αλίμονο αν κάποιος κάνει κάποιο μορφασμό όταν γίνεται προσευχή σε άλλη θρησκεία, κατάστρεψε το μέλλον του.

Φυσικά δεν υπάρχει θέμα χωρισμού θρησκείας και πολιτείας γιατί ποτέ δεν ήταν ενωμένες.
Η σύγκριση με την Ελλάδα είναι συγκλονιστική. Ποτέ δεν ξέρουμε τι πιστεύει κάποιος πολιτικός αντίθετα με το «λίκνο της ελευθερίας» όπου η δεξιά ζητούσε να πουν οι πολιτικοί τη αριστεράς αν πιστεύουν στον Χριστούλη. Το σύνταγμα είναι το πιο γελοίο που ξέρω με εξαίρεση τους τζιχαντιστές όπου ίσως είναι παρόμοιο. «Στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος …. καθιερώνεται η ανεξιθρησκία». Στο προηγούμενο σύνταγμα απαγορευόταν και ο προσηλυτισμός, με εξαίρεση «την επικρατούσα θρησκεία»: ήτοι «μπορούμε να κάνουμε όση προπαγάνδα θέλουμε εναντίον σας, αλλά εσείς θα σκάτε».

Το ιερατείο είναι πανίσχυρο στην Ελλάδα αντίθετα με τη αρχαιότητα όπου οι τραγικοί κάθε μέρα άλλαζαν τους θεούς τους όσο ήθελαν.

Πώς λοιπόν να μην έχουμε «Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων» ήτοι Υπουργείο Παιδείας κα Αντιπαιδείας; Στο πνεύμα αυτό οι μαθητές διδάσκονται στο ένα μάθημα από το θεολόγο ότι ο κόσμος πλάστηκε από το χριστιανό θεό και στο άλλο ακούνε για τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών από το βιολόγο. Ήτοι καλλιεργούμε τη σχιζοφρένεια στην πιο ευαίσθητη ηλικία.

Δεν βλέπω πολιτικό να θέλει να μας βγάλει από το σκοταδισμό του Μεσαίωνα, όπως δε βλέπω πολιτικό να λέει όχι στις Μεγάλες Δυνάμεις για το ξεπούλημα της Ελλάδας.

Αυτό αξίζουμε, αυτό έχουμε. Κάποτε «χτίζαμε Παρθενώνες» και οι άλλοι λαοί έτρωγαν βελανίδια. Τώρα είναι το αντίθετο (και τα βελανίδια τα παίρνομε με δανεικά).

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses  the views of the author

iPorta.gr