Κωστής Α. Μακρής  

Είναι πολύ εύκολο να βρίσκουμε για όλες μας τις αμαρτίες έναν αποδιοπομπαίο τράγο, να του τις φορτώνουμε, να τον πετροβολούμε και να τον στέλνουμε στην έρημο, στον διάολο ή όπου αλλού μας βολεύει για να ψοφήσει με την ησυχία του και να ξεφορτωθούμε κι εμείς τις αμαρτίες μας μέχρι να φορτωθούμε με καινούριες.

Είδα πολλές φωτογραφίες από την οδό Μαυροματαίων, το Green Park και το Πεδίο του Άρεως, με τα πρεζόνια να ποζάρουν για την «Πύλη της Κολάσεως» όλων των επίδοξων Ροντέν του καιρού μας. Έχω και δική μου αντίληψη. Πριν από λίγο καιρό, η ίδια εικόνα υπήρχε ανάμεσα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το Πολυτεχνείο (Ε.Μ.Π.).

Τώρα έγινε μια μετάσταση.

Διάβασα πολλά αναθέματα για την Περιφερειάρχη Αττικής, την κυρία Ειρήνη (κατά κόσμον, Ρένα) Δούρου αλλά και για άλλους «υπεύθυνους».

Και σκέφτομαι: πόσο πιο ανίκανη, ιδεοληπτική, ανειλικρινής και ματαιόδοξη είναι η κυρία Δούρου από όσες και όσους την υπερψήφισαν για τη θέση που κατέχει σήμερα;

Πόσες και πόσοι απ’ όσους σήμερα είναι έτοιμοι να την πετροβολήσουν, δεν επέλεξαν το δικό της ψηφοδέλτιο στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές;

Και πόσες και πόσοι απ’ όσους θρηνούμε γύρω από το εξαθλιωμένο Πεδίο του Άρεως (ας μην ξεχνάμε: στον αρχαίο θεό του πολέμου είναι αφιερωμένο) είμαστε ήσυχες και ήσυχοι με τη συνείδησή μας για τα όσα έχουμε πράξει και πράττουμε για το καλό της Πόλης μας;

Ποια από τα «πρεζόνια» που τρυπιούνται, χέζουν, κοιμούνται, εμπορεύονται το κορμί τους, ξεπουλάνε την αξιοπρέπειά τους, ζητιανεύουν το δίφραγκο μια λερής δόσης και ούτε θάνατο φοβούνται αλλά ούτε και τη ζωή λατρεύουν, πήραν όταν έπρεπε αυτό που δεν θα τα έκανε να τρυπιούνται, να χέζουν, να κοιμούνται, να εμπορεύονται το κορμί τους, να ξεπουλάνε την αξιοπρέπειά τους, να ζητιανεύουν το δίφραγκο μια λερής δόσης και ούτε θάνατο να φοβούνται αλλά ούτε και τη ζωή να λατρεύουν;

Και τι θα ήταν αυτό που θα έπρεπε να είχαν πάρει, σαν εμβόλιο κατά του χτικιού μιας ζωής με τόσο πόνο που μόνο με το φριχτό παυσίπονο της πρέζας να μπορούν να την αντέξουν;

Πλουτίζοντας με την οδύνη τους τους εμπόρους ―μικρούς και μεγάλους― της παραμύθας, το πιο βδελυρό, άπληστο, ανάλγητο και αναίσχυντο κομμάτι της κοινωνίας μας.

Δεν βρίσκω άλλο εμβόλιο πιο αποτελεσματικό εκτός από τον συνδυαστικό εμβολιασμό, από τα πρώτα χρόνια της ζωής του κάθε παιδιού, με την αγάπη, τις αγκαλιές, τα χάδια, τα νανουρίσματα, τα παραμύθια και την πειθώ των σπιτικών κανόνων. Και μετά, την πειθώ της παιδείας και την Παιδεία της Πειθούς. Και μετά, την Πειθώ των Νόμων και τους Νόμους της Πειθούς.

Όλα τα άλλα είναι για να έχουμε να λέμε.

Κι όποια/όποιος κι αν θα είναι ο επόμενος/επόμενη Περιφερειάρχης, αν οι εκλέκτορές της/του είμαστε οι ίδιοι Δούρειοι Γύπες που φτεροκοπάμε και κλαψουρίζουμε γύρω από τα ψοφίμια τής ίδιας μας της ανικανότητας, πάλι η Δροσοπούλου ―ή μια άλλη Δροσοπούλου― θα γεμίζει με πρεζόνια που θα τρυπιούνται, θα χέζουν, θα κοιμούνται, θα εμπορεύονται το κορμί τους, θα ξεπουλάνε την αξιοπρέπειά τους, θα ζητιανεύουν το δίφραγκο μια λερής δόσης και ούτε τον θάνατο θα φοβούνται αλλά ούτε και τη ζωή θα λατρεύουν.

17 Οκτωβρίου 2017

Εικόνα: Η Πύλη της Κολάσεως, έργο του Αύγουστου Ροντέν – La Porte de l’Enfer (The Gates of Hell) by Auguste Rodin situated at the Kunsthaus in Zürich (Switzerland)

Πηγή

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr