Εμπρός της γης οι κολασμένοι
της πείνας σκλάβοι εμπρός εμπρός
Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει
σαν βροντή σαν κεραυνός.
Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης
που ζούσαμε στην καταφρόνια
θα γίνουμε το παν εμείς
……………………………………………
Στίχοι Κώστα Βάρναλη
Ο Eugène Edine Pottier γεννήθηκε στο Παρίσι μια μέρα σαν και σήμερα πριν 201 χρόνια, 4 Οχτωβρίου 1816. Μεταφορέας το επαγγελμα, επαναστάτης, σοσιαλιστής, ποιητής. Εκλεγμένος το 1871 στο δημοτικό συμβούλιο του Παρισιού – την Παρισινή Κομμούνα. Καταδικασμένος ερήμην σε θάνατο μετά την ήττα της Κομμούνας.
Κρυμένος απο τις αρχές που τον καταζητούσαν και καθώς περίμενε να διαφύγει στο Λονδίνο έγραψε το ποίημα L’Internationale, Η Διεθνής, που σε μουσική του Pierre Degeyter, έμελλε να γίνει ο ύμνος της Διεθνούς Ένωσης Εργατών και μαζί με την La Marseillaise, την Μασσαλιώτιδα, το γνωστότερο επαναστατικό τραγούδι. Σήμερα τραγουδιέται απο τους Αριστερούς όλων των αποχρώσεων.
Ο Pottier διέφυγε στην Αγγλία για να επιστρέψει αργότερα στο Παρίσι όπου πέθανε κυριολεκτικά “στην ψάθα”.
Stand up! Ye wretched ones who labor,
Stand up! Ye galley-slaves of want.
Man’s reason thunders from its crater,
‘Tis th’ eruption naught can daunt.
Of the past let us cleanse the tables,
Mass enslaved, fling back the call,
Old Earth is changing her foundations,
We have been nothing, now be all.
Eugène Edine Pottier was born in Paris on a day like today 201 years ago, 4 October 1816. A transport worker, revolutionary, socialist, poet, was elected a member of the Paris municipal council – the Paris Commune, in March 1871. Condemned to death in absentia , hiding from the authorities and while while waiting to flee to London, Eugène Pottier wrote the “Internationale” just weeks after the crushing of the Paris Commune, in June 1871. The poem was set to music a year later by Pierre Degeyter and was destined to become the anthem of International Workingmen’s Association and together with La Marseillaise the best-known revolutionary song. Today, it is sung by communists, socialists, anarchists alike.
Pottier went into exile later returned to France, dying penniless.
Η “Διεθνης” στα Γαλλικά —The “International” in the original French text.